Jobin 33

1 "Mutta kuule nyt, Job, minun puhettani, ja ota korviisi kaikki minun sanani.

Luister nu, Job, naar mijn rede, En leen het oor aan heel mijn betoog.

2 Katso, minä olen avannut suuni, kieleni puhuu suulakeni alla.

Zie, ik heb mijn mond geopend, Mijn tong in mijn gehemelte spreekt;

3 Vilpittömästä sydämestä lähtevät sanani; mitä tietävät, sen huuleni suoraan sanovat.

Mijn hart stort woorden van wijsheid uit, Mijn lippen verkonden duidelijke taal!

4 Jumalan henki on minut luonut, ja Kaikkivaltiaan henkäys elävöittää minut.

De geest van God heeft mij gemaakt, De adem van den Almachtige mij het leven geschonken;

5 Vastaa minulle, jos taidat; varustaudu minua vastaan, nouse taisteluun.

Antwoord mij dus, zo ge kunt; Houd u gereed, stel u tegen mij op!

6 Katso, Jumalan edessä minä olen samanlainen kuin sinä: hyppysellinen savea olen minäkin.

Ik ben dus voor God aan u gelijk, Ook ik ben gekneed uit leem:

7 Katso, ei käy minusta kauhu, joka sinut peljästyttää, eikä minun painoni ole raskaana ylläsi.

Dus behoeft u geen vrees voor mij te verschrikken Mijn hand niet zwaar u te drukken.

8 Mutta sinä olet sanonut korvieni kuullen, minä olen kuullut sinun sanojesi äänen:

Ge hebt voor mijn eigen oren verklaard, En ik heb uw woorden verstaan:

9 'Puhdas minä olen, rikoksesta vapaa; olen viaton, eikä minussa ole vääryyttä.

"Ik ben rein, zonder zonde, Ik ben zuiver, op mij rust geen schuld!"

10 Katso, hän keksii vihan syitä minua vastaan, hän pitää minua vihollisenansa;

"Toch vindt Hij klachten tegen mij, En behandelt mij als zijn vijand;

11 hän panee minun jalkani jalkapuuhun, vartioitsee kaikkia minun polkujani.'

Hij steekt mijn voeten in het blok, Bespiedt al mijn gangen.

12 Katso, sinä et ole oikeassa-niin minä vastaan sinulle-sillä Jumala on suurempi kuin ihminen.

Zie, als ik roep, antwoordt Hij niet Want God is groter dan een mens!"

13 Miksi olet riidellyt häntä vastaan, jos hän ei vastaa kaikkiin ihmisen sanoihin?

Hoe hebt ge Hem durven verwijten, Dat Hij op geen van uw woorden antwoord geeft?

14 Sillä Jumala puhuu tavalla ja puhuu toisella; sitä vain ei huomata.

Het is, omdat God slechts eenmaal spreekt, En het geen tweede keer herhaalt:

15 Unessa, öisessä näyssä, kun raskas uni valtaa ihmiset ja he nukkuvat vuoteillansa,

In een droom, in een nachtelijk visioen In de sluimering op de sponde.

16 silloin hän avaa ihmisten korvat ja sinetillä vahvistaa heidän saamansa kurituksen,

Dan opent Hij het oor van de mensen, En verschrikt hen door zijn visioenen,

17 kääntääkseen ihmisen pois pahasta teosta ja varjellakseen miestä ylpeydestä,

Om den mens van trots te weerhouden, Den man voor hoogmoed te behoeden;

18 säästääkseen hänen sielunsa haudasta ja hänen henkensä syöksymästä peitsiin.

Om zo zijn ziel voor de groeve te bewaren, Zijn leven voor de gang naar het graf.

19 Myös kuritetaan häntä tuskalla vuoteessansa, kun hänen luissaan on lakkaamaton kapina,

Dan kastijdt Hij hem door smart op zijn sponde, Door een koorts in zijn beenderen zonder eind,

20 ja hänen henkensä inhoaa leipää ja hänen sielunsa herkkuruokaa.

Zodat zijn leven van het brood gaat walgen, Zijn ziel van de begeerlijkste spijs;

21 Hänen lihansa kuihtuu näkymättömiin, ja hänen luunsa, ennen näkymättömät, paljastuvat.

Zijn vlees slinkt zienderogen weg, Zijn gebeente, eens onzichtbaar, ligt bloot.

22 Näin lähenee hänen sielunsa hautaa ja hänen henkensä kuolonvaltoja.

Maar zelfs als zijn ziel het graf al nabij is, Zijn leven het oord van de doden: Zo hij besluit in zijn hart, zich tot God te keren En hij zijn dwaasheid erkent:

23 Jos silloin on hänen puolellansa enkeli, välittäjä, yksi tuhansista, todistamassa ihmisen puolesta hänen vilpittömyyttään,

Dan treedt er voor hem een engel op, Een tolk, een uit de duizend. Dan wijst hij den mens op zijn plicht,

24 niin Jumala armahtaa häntä ja sanoo: 'Vapauta hänet, ettei hän mene hautaan; minä olen saanut lunastusmaksun'.

Ontfermt zich zijner, en spreekt: Laat hem toch niet in de groeve dalen, Ik heb zijn losprijs gevonden

25 Silloin hänen ruumiinsa taas uhkuu nuoruuden voimaa, hän palajaa takaisin nuoruutensa päiviin.

Zijn vlees worde frisser dan in zijn jeugd, Hij kere tot zijn jonkheid terug!

26 Hän rukoilee Jumalaa, ja Jumala mielistyy häneen ja antaa hänen riemuiten katsella hänen kasvojaan; niin hän palauttaa ihmiselle hänen vanhurskautensa.

Dan laat God Zich verbidden; genadig neemt Hij hem aan, Doet hem zijn aanschijn met jubel aanschouwen, En schenkt den mens zijn gerechtigheid terug.

27 Hänpä nyt laulaa muille ihmisille ja sanoo: 'Minä olin tehnyt syntiä ja vääristänyt oikean, mutta ei sitä kostettu minulle;

Dan juicht hij het uit voor de mensen, en zegt: Ik heb gezondigd, het recht verdraaid, Maar Hij heeft het niet op mij gewroken!

28 hän pelasti minun sieluni joutumasta hautaan, ja minun henkeni saa iloiten katsella valkeutta'.

Zo behoedt Hij zijn ziel voor de gang naar het graf, En verlustigt zijn leven zich in het licht!

29 Katso, kaiken tämän tekee Jumala kahdesti ja kolmastikin ihmiselle,

Zie, dit alles doet God Tweemaal, driemaal met een mens:

30 palauttaakseen hänen sielunsa haudasta ja antaakseen elämän valkeuden hänelle loistaa.

Hij brengt zijn leven terug van het graf, En bestraalt hem met het levenslicht!

31 Tarkkaa, Job, kuule minua; vaikene ja anna minun puhua.

Luister dus, Job, en hoor naar mij; Zwijg stil, en laat het spreken aan mij.

32 Mutta jos sinulla on, mitä sanoa, niin vastaa minulle; puhu, sillä mielelläni soisin sinun olevan oikeassa.

Hebt ge dan iets te zeggen, antwoord mij; Spreek dan, want ik geef u gaarne gelijk.

33 Ellei, niin kuule minua; vaikene, niin minä opetan sinulle viisautta."

Zo niet, luister naar mij, En zwijg, ik zal u wijsheid leren!