Jobin 3
1 Senjälkeen Job avasi suunsa ja kirosi syntymäpäivänsä;
Посем отверзе Иов уста своя и прокля день свой,
2 Job lausui ja sanoi:
глаголя:
3 "Kadotkoon se päivä, jona minä synnyin, ja se yö, joka sanoi: 'Poika on siinnyt'.
да погибнет день, в оньже родихся, и нощь оная, в нюже реша: се, мужеск пол:
4 Se päivä muuttukoon pimeydeksi; älköön Jumala korkeudessa sitä kysykö, älköönkä valonsäde sille paistako.
та нощь буди тма, и да не взыщет ея Господь свыше, ниже да приидет на ню свет,
5 Omistakoon sen pimeys ja pilkkopimeä, pilvi laskeutukoon sen päälle, peljästyttäkööt sitä päivänpimennykset.
и да приимет ю тма и сень смертная, да приидет на ню сумрак: проклят буди день той
6 Sen yön ryöstäköön pimeys; älköön se iloitko vuoden päivien parissa, älköön tulko kuukausien lukuun.
и нощь оная: да постигнет ю тма, да не будет во днех лета, ниже да вчислится во днех месяцей:
7 Katso, hedelmätön olkoon se yö, älköön siinä riemuhuuto raikuko.
но нощь оная да будет болезнь, и да не приидет на ню веселие и радость,
8 Kirotkoot sen päivänmanaajat, ne, jotka saavat hereille Leviatanin.
но да прокленет ю проклинаяй той день, иже имать одолети великаго кита:
9 Pimentykööt sen kointähdet, odottakoon se valoa, joka ei tule, älköön se aamuruskon silmäripsiä nähkö,
да померкнут звезды тоя нощи, да ожидает и на свет да не приидет, и да не видит денницы возсиявающия,
10 koska se ei sulkenut minulta kohdun ovia eikä kätkenyt vaivaa minun silmiltäni.
яко не затвори врат чрева матере моея: отяла бо бы болезнь от очию моею:
11 Miksi en kuollut heti äidin helmaan, miksi en menehtynyt kohdusta tullessani?
почто бо во утробе не умрох? Из чрева же изшед, и абие не погибох?
12 Miksi olivat minua vastaanottamassa polvet, minkätähden rinnat imeäkseni?
Почто же мя прияша на колена? Почто же ссах сосца?
13 Sillä makaisinhan rauhassa silloin, nukkuisin ja saisin levätä
Ныне убо уснув умолчал бых, уснув же почил бых
14 kuningasten ja maan neuvosmiesten kanssa, jotka ovat rakentaneet itselleen pyramiideja,
со царьми и советники земли, иже хваляхуся оружии,
15 päämiesten kanssa, joilla on ollut kultaa, jotka ovat täyttäneet talonsa hopealla;
или со князи, имже много злата, иже наполниша домы своя сребра,
16 tahi olisin olematon niinkuin maahan kätketty keskoinen, niinkuin sikiöt, jotka eivät ole päivänvaloa nähneet.
или якоже изверг излазяй из ложесн матерних, или якоже младенцы, иже не видеша света:
17 Siellä lakkaavat jumalattomat raivoamasta, siellä saavat uupuneet levätä;
тамо нечестивии утолиша ярость гнева, тамо почиша претружденнии телом,
18 kaikki vangit ovat rauhassa, eivät kuule käskijän ääntä.
вкупе же в веце сем бывшии не слышат гласа собирающаго дань:
19 Yhtäläiset ovat siellä pieni ja suuri, orja on vapaa herrastansa.
мал и велик тамо есть, и раб не бояйся господина своего:
20 Miksi hän antaa vaivatulle valoa ja elämää murhemielisille,
почто бо дан есть сущым в горести свет и сущым в болезнех душам живот,
21 jotka odottavat kuolemaa, eikä se tule, jotka etsivät sitä enemmän kuin aarretta,
иже желают смерти и не получают, ищуще якоже сокровища,
22 jotka iloitsisivat riemastuksiin asti, riemuitsisivat, jos löytäisivät haudan-
обрадовани же бывают, аще улучат (смерть)?
23 miehelle, jonka tie on ummessa, jonka Jumala on aitaukseen sulkenut?
Смерть бо мужу покой, егоже путь сокровен есть, затвори бо Бог окрест его:
24 Sillä huokaukseni on tullut minun leiväkseni, valitukseni valuu kuin vesi.
прежде бо брашен моих воздыхание ми приходит, слезю же аз одержимь страхом,
25 Sillä mitä minä kauhistuin, se minua kohtasi, ja mitä minä pelkäsin, se minulle tapahtui.
страх бо, егоже ужасахся, прииде ми, и егоже бояхся, срете мя:
26 Ennenkuin tyynnyin, rauhan ja levon sain, tuli tuska jälleen."
ни умирихся, ниже умолчах, ниже почих, и найде ми гнев.
