Jobin 28
1 "Hopeallakin on suonensa ja löytöpaikkansa kullalla, joka puhdistetaan;
Gewisselijk, er is voor het zilver een uitgang, en een plaats voor het goud, dat zij smelten.
2 rauta otetaan maasta, ja kivestä sulatetaan vaski.
Het ijzer wordt uit stof genomen, en uit steen wordt koper gegoten.
3 Tehdään loppu pimeydestä, ja tutkitaan tyystin kivi, jonka synkkä pilkkopimeä peittää.
Het einde, dat God gesteld heeft voor de duisternis, en al het uiterste onderzoekt hij; het gesteente der donkerheid en der schaduw des doods.
4 Kaivos louhitaan syvälle maan asujain alle; unhotettuina he riippuvat siellä ilman jalan tukea, heiluvat kaukana ihmisten ilmoilta.
Breekt er een beek door, bij dengene, die daar woont, de wateren vergeten zijnde van den voet, worden van den mens uitgeput, en gaan weg.
5 Maasta kasvaa leipä, mutta maan uumenet mullistetaan kuin tulen voimalla.
Uit de aarde komt het brood voort, en onder zich wordt zij veranderd, alsof zij vuur ware.
6 Sen kivissä on safiirilla sijansa, siellä on kultahiekkaa.
Haar stenen zijn de plaats van den saffier, en zij heeft stofjes van goud.
7 Polkua sinne ei tiedä kotka, eikä haukan silmä sitä havaitse.
De roofvogel heeft het pad niet gekend, en het oog der kraai heeft het niet gezien.
8 Sitä eivät astu ylväät eläimet, ei leijona sitä kulje.
De jonge hoogmoedige dieren hebben het niet betreden, de felle leeuw is daarover niet heengegaan.
9 Siellä käydään käsiksi kovaan kiveen, ja vuoret mullistetaan juuriaan myöten.
Hij legt zijn hand aan de keiachtige rots, hij keert de bergen van den wortel om.
10 Kallioihin murretaan käytäviä, ja silmä näkee kaikkinaiset kalleudet.
In de rotsstenen houwt hij stromen uit, en zijn oog ziet al het kostelijke.
11 Vesisuonet estetään tihkumasta, ja salatut saatetaan päivänvaloon.
Hij bindt de rivier toe, dat niet een traan uitkomt, en het verborgene brengt hij uit in het licht.
12 Mutta viisaus-mistä se löytyy, ja missä on ymmärryksen asuinpaikka?
Maar de wijsheid, van waar zal zij gevonden worden? En waar is de plaats des verstands?
13 Ei tunne ihminen sille vertaa, eikä sitä löydy elävien maasta.
De mens weet haar waarde niet, en zij wordt niet gevonden in het land der levenden.
14 Syvyys sanoo: 'Ei ole se minussa', ja meri sanoo: 'Ei se ole minunkaan tykönäni'.
De afgrond zegt: Zij is in mij niet; en de zee zegt: Zij is niet bij mij.
15 Sitä ei voida ostaa puhtaalla kullalla, eikä sen hintaa punnita hopeassa.
Het gesloten goud kan voor haar niet gegeven worden, en met zilver kan haar prijs niet worden opgewogen.
16 Ei korvaa sitä Oofirin kulta, ei kallis onyks-kivi eikä safiiri.
Zij kan niet geschat worden tegen fijn goud van Ofir, tegen den kostelijken Schoham, en den Saffier.
17 Ei vedä sille vertoja kulta eikä lasi, eivät riitä sen vaihtohinnaksi aitokultaiset kalut.
Men kan het goud of het kristal haar niet gelijk waarderen; ook is zij niet te verwisselen voor een kleinood van dicht goud.
18 Koralleja ja kristalleja ei sen rinnalla mainita, ja viisauden omistaminen on helmiä kalliimpi.
De Ramoth en Gabisch zal niet gedacht worden; want de trek der wijsheid is meerder dan der Robijnen.
19 Ei vedä sille vertoja Etiopian topaasi, ei korvaa sitä puhdas kulta.
Men kan de Topaas van Morenland haar niet gelijk waarderen; en bij het fijn louter goud kan zij niet geschat worden.
20 Mistä siis tulee viisaus ja missä on ymmärryksen asuinpaikka?
Die wijsheid dan, van waar komt zij, en waar is de plaats des verstands?
21 Se on peitetty kaiken elävän silmiltä, salattu taivaan linnuiltakin.
Want zij is verholen voor de ogen aller levenden, en voor het gevogelte des hemels is zij verborgen.
22 Manala ja kuolema sanovat: 'Korvamme ovat kuulleet siitä vain kerrottavan'.
Het verderf en de dood zeggen: Haar gerucht hebben wij met onze oren gehoord.
23 Jumala tietää tien sen luokse, hän tuntee sen asuinpaikan.
God verstaat haar weg, en Hij weet haar plaats.
24 Sillä hän katsoo maan ääriin saakka, hän näkee kaiken, mitä taivaan alla on.
Want Hij schouwt tot aan de einden der aarde, Hij ziet onder al de hemelen.
25 Kun hän antoi tuulelle voiman ja määräsi mitalla vedet,
Als Hij den wind het gewicht maakte, en de wateren opwoog in mate;
26 kun hän sääti lain sateelle ja ukkospilvelle tien,
Als Hij den regen een gezette orde maakte, en een weg voor het weerlicht der donderen;
27 silloin hän sen näki ja ilmoitti, toi sen esille ja sen myös tutki.
Toen zag Hij haar, en vertelde ze; Hij schikte ze, en ook doorzocht Hij ze.
28 Ja ihmiselle hän sanoi: 'Katso, Herran pelko-se on viisautta, ja pahan karttaminen on ymmärrystä'."
Maar tot den mens heeft Hij gezegd: Zie, de vreze des HEEREN is de wijsheid, en van het kwade te wijken is het verstand.
