Jobin 27
1 Job jatkoi lausuen julki mietelmiään ja sanoi:
Еще же приложив Иов, рече в притчах:
2 "Niin totta kuin Jumala elää, joka on ottanut minulta oikeuteni, ja Kaikkivaltias, joka on sieluni murehuttanut:
жив Господь, иже ми сице суди, и Вседержитель, Иже огорчи ми душу:
3 niin kauan kuin minussa vielä henkeä on ja Jumalan henkäystä sieramissani,
дондеже еще дыхание мое есть и дух Божий сущий в ноздрех моих,
4 eivät minun huuleni puhu petosta, eikä kieleni vilppiä lausu.
не возглаголют устне мои беззакония, ниже душа моя поучится неправде.
5 Pois se! En myönnä teidän oikeassa olevan. Siihen asti kunnes henkeni heitän, en luovu hurskaudestani.
Не буди мне правдивыми нарещи вас, дондеже умру: не изменю бо незлобия моего.
6 Minä pidän kiinni vanhurskaudestani, en hellitä; yhdestäkään elämäni päivästä omatuntoni ei minua soimaa.
Правде же внимая, не оставлю ея, не свем бо себе злых соделавша.
7 Käyköön viholliseni niinkuin jumalattoman ja vastustajani niinkuin väärän.
Обаче же, дабы были врази мои, якоже низвращение нечестивых, и востающии на мя, якоже пагуба пребеззаконных.
8 Mitä toivoa on riettaalla, kun Jumala katkaisee hänen elämänsä, kun hän tempaa pois hänen sielunsa?
И кая бо есть надежда нечестивому, яко ожидает? Надеяся на Господа спасется ли?
9 Kuuleeko Jumala hänen huutonsa, kun ahdistus häntä kohtaa?
Или мольбу его услышит Бог? Или нашедшей ему беде,
10 Tahi saattaako hän iloita Kaikkivaltiaasta, huutaa Jumalaa joka aika?
еда имать кое дерзновение пред Ним? Или яко призвавшу ему, услышит ли Его?
11 Minä opetan teille, mitä tekee Jumalan käsi; en salaa, mitä Kaikkivaltiaalla on mielessä.
Сего ради возвещу вам, что есть в руце Господни, и, еже есть у Вседержителя, не солжу.
12 Katso, itse olette kaikki sen nähneet; miksi te turhia kuvittelette?
Се, вси весте, яко тщетная ко тщетным прилагаете.
13 Tämä on jumalattoman ihmisen osa, Jumalan varaama, tämä on perintöosa, jonka väkivaltaiset Kaikkivaltiaalta saavat.
Сия часть человека нечестиваго от Господа: и жребий сильных приидет от Вседержителя на ня.
14 Jos hänellä on paljonkin lapsia, ovat ne miekan omia; eikä hänen jälkeläisillään ole leipää ravinnoksi.
Аще мнози будут сынове их, на заколение будут: аще же и возмужают, нищы будут:
15 Jotka häneltä jäävät, ne saattaa rutto hautaan, eivätkä hänen leskensä pidä itkiäisiä.
оставшиися же ему смертию умрут, и вдовиц их никтоже помилует.
16 Jos hän kokoaa hopeata kuin multaa ja kasaa vaatteita kuin savea,
Аще соберет якоже землю сребро, и якоже брение уготовит злато,
17 kasatkoon: vanhurskas pukee ne päällensä, ja viaton perii hopean.
сия вся праведнии одержат, имения же его истиннии возмут:
18 Hän rakentaa talonsa niinkuin kointoukka, se on kuin suojus, jonka vartija kyhää.
будет же дом его яко молие, и яко паучина, яже снабде.
19 Rikkaana hän menee levolle: 'Ei häviä mitään'; hän avaa silmänsä, ja kaikki on mennyttä.
Богатый уснет и не приложит, очи свои отверзе, и несть.
20 Kauhut yllättävät hänet kuin tulvavedet, yöllä tempaa hänet mukaansa rajuilma.
Обыдоша его якоже вода болезни, нощию же ят его примрак.
21 Itätuuli vie hänet, niin että hän menee menojaan, ja puhaltaa hänet pois paikaltansa.
Возмет же его вар, и отидет, и возвеет его от места его,
22 Jumala ampuu häneen nuolensa säälimättä; hänen täytyy paeta hänen kättänsä, minkä voi.
и вержет на него, и не пощадит, из руку его бежанием побежит:
23 Silloin paukutetaan hänelle kämmeniä ja vihelletään hänelle hänen asuinpaikaltansa."
восплещет нань рукама своима и с шумом возмет его от места своего.
