Jobin 27

1 Job jatkoi lausuen julki mietelmiään ja sanoi:

Potem dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

2 "Niin totta kuin Jumala elää, joka on ottanut minulta oikeuteni, ja Kaikkivaltias, joka on sieluni murehuttanut:

Jako żyje Bóg, który odrzucił sąd mój, a Wszechmocny, który gorzkości nabawił duszy mojej:

3 niin kauan kuin minussa vielä henkeä on ja Jumalan henkäystä sieramissani,

Że póki staje tchu we mnie, i ducha Bożego w nozdrzach moich,

4 eivät minun huuleni puhu petosta, eikä kieleni vilppiä lausu.

Nie będą mówiły wargi moje nieprawości, a język mój nie będzie powiadał zdrady.

5 Pois se! En myönnä teidän oikeassa olevan. Siihen asti kunnes henkeni heitän, en luovu hurskaudestani.

Nie daj Boże, żebym was miał usprawiedliwiać; póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności mojej.

6 Minä pidän kiinni vanhurskaudestani, en hellitä; yhdestäkään elämäni päivästä omatuntoni ei minua soimaa.

Sprawiedliwości mojej trzymać się będę, a nie puszczę się jej; nie zawstydzi mię serce moje, pókim żyw.

7 Käyköön viholliseni niinkuin jumalattoman ja vastustajani niinkuin väärän.

Nieprzyjaciel mój będzie jako niezbożnik, a który powstaje przeciwko mnie, jako złośnik.

8 Mitä toivoa on riettaalla, kun Jumala katkaisee hänen elämänsä, kun hän tempaa pois hänen sielunsa?

Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.

9 Kuuleeko Jumala hänen huutonsa, kun ahdistus häntä kohtaa?

Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy nań ucisk przyjdzie?

10 Tahi saattaako hän iloita Kaikkivaltiaasta, huutaa Jumalaa joka aika?

Izaż się w Wszechmocnym rozkocha? a będzie wzywał Boga na każdy czas?

11 Minä opetan teille, mitä tekee Jumalan käsi; en salaa, mitä Kaikkivaltiaalla on mielessä.

Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.

12 Katso, itse olette kaikki sen nähneet; miksi te turhia kuvittelette?

Oto wy to wszyscy widzicie; przeczże wżdy próżność mówicie?

13 Tämä on jumalattoman ihmisen osa, Jumalan varaama, tämä on perintöosa, jonka väkivaltaiset Kaikkivaltiaalta saavat.

Tenci jest dział człowieka bezbożnego u Boga, a toć dziedzictwo okrutnicy od Wszechmocnego wezmą.

14 Jos hänellä on paljonkin lapsia, ovat ne miekan omia; eikä hänen jälkeläisillään ole leipää ravinnoksi.

Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.

15 Jotka häneltä jäävät, ne saattaa rutto hautaan, eivätkä hänen leskensä pidä itkiäisiä.

Którzy po nim zostaną w śmierci pogrzebieni będą, a wdowy jego nie będą go płakały;

16 Jos hän kokoaa hopeata kuin multaa ja kasaa vaatteita kuin savea,

Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:

17 kasatkoon: vanhurskas pukee ne päällensä, ja viaton perii hopean.

Tedy nasprawiać ich on, ale sprawiedliwy oblekać je będzie, a srebro ono niewinny dzielić będzie.

18 Hän rakentaa talonsa niinkuin kointoukka, se on kuin suojus, jonka vartija kyhää.

Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.

19 Rikkaana hän menee levolle: 'Ei häviä mitään'; hän avaa silmänsä, ja kaikki on mennyttä.

Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebiony; spojrzyli kto, alić go niemasz.

20 Kauhut yllättävät hänet kuin tulvavedet, yöllä tempaa hänet mukaansa rajuilma.

Zachwycą go strachy jako wody, w nocy go porwie wicher.

21 Itätuuli vie hänet, niin että hän menee menojaan, ja puhaltaa hänet pois paikaltansa.

Pochwyci go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher ruszył go z miejsca swego.

22 Jumala ampuu häneen nuolensa säälimättä; hänen täytyy paeta hänen kättänsä, minkä voi.

Toć Bóg nań dopuści, a nie przepuści mu, choć przed ręką jego prędko uciekać będzie.

23 Silloin paukutetaan hänelle kämmeniä ja vihelletään hänelle hänen asuinpaikaltansa."

Klaśnie każdy nad nim rękoma swemi, i wysyka go z miejsca swego.