Jobin 23
1 Job vastasi ja sanoi:
А Јов одговори и рече:
2 "Tänäänkin on valitukseni niskoittelua! Minun käteni on raskas huokaukseni tähden.
Још је тужњава моја одмет? А невоља је моја тежа од уздаха мојих.
3 Oi, jospa tietäisin, kuinka löytää hänet, jospa pääsisin hänen asunnolleen!
О, кад бих знао како бих нашао Бога! Да отидем до престола Његовог,
4 Minä esittäisin hänelle riita-asian ja täyttäisin suuni todisteilla.
Да разложим пред Њим парбу своју, и уста своја напуним разлога,
5 Tahtoisinpa tietää, mitä hän minulle vastaisi, ja kuulla, mitä hän minulle sanoisi.
Да знам шта би ми одговорио, и разумем шта би ми рекао.
6 Riitelisikö hän kanssani suurella voimallansa? Ei, hän vain tarkkaisi minua.
Би ли се према великој својој сили прео са мном? Не; него би ми помогао.
7 Silloin käräjöisi hänen kanssaan rehellinen mies, ja minä pelastuisin tuomaristani ainiaaksi.
Онде би се праведан човек могао правдати с Њим, и ослободио бих се за свагда од свог судије.
8 Katso, minä menen itään, mutta ei ole hän siellä; menen länteen, enkä häntä huomaa;
Гле, ако пођем напред, нема Га; ако ли натраг, не находим Га;
9 jos hän pohjoisessa toimii, en häntä erota, jos hän kääntyy etelään, en häntä näe.
Ако на лево ради, не видим Га; ако на десно, заклонио се, не могу Га видети.
10 Sillä hän tietää, kussa minä kuljen. Jos hän tutkisi minut, kullan kaltaisena minä selviäisin.
Али Он зна пут мој; кад ме окуша, изаћи ћу као злато.
11 Hänen askeleissaan on minun jalkani pysynyt, hänen tietänsä olen noudattanut siltä poikkeamatta.
По стопама је Његовим ступала нога моја; пута Његова држао сам се, и не зађох.
12 Hänen huultensa käskystä en ole luopunut, hänen suunsa sanat minä olen kätkenyt tarkemmin kuin omat päätökseni.
Од заповести уста Његових нисам одступао; чувао сам речи уста Његових више него свој ужитак.
13 Mutta hän pysyy samana, kuka voi häntä estää? Mitä hän tahtoo, sen hän tekee.
Али кад Он шта науми, ко ће Га одвратити? Шта душа Његова зажели, оно чини.
14 Niin, hän antaa täydellisesti minulle määrätyn osan, ja sellaista on hänellä vielä tallella paljon.
И извршиће шта је наумио за ме; и тога има у Њега много.
15 Sentähden valtaa minut kauhu hänen kasvojensa edessä; kun sitä ajattelen, peljästyn häntä.
Зато сам се уплашио од Њега; и кад то мислим, страх ме је од Њега.
16 Jumala on lannistanut minun rohkeuteni, Kaikkivaltias on minut kauhistuttanut.
Бог је растопио срце моје, Свемогући ме је уплашио.
17 Sillä en menehdy pimeän tähden, en oman itseni tähden, jonka pimeys peittää."
Што не погибох пре мрака? И што не сакри мрак испред мене?
