< Jobin 19 >

1 Job vastasi ja sanoi:
И отвечал Иов и сказал:
2 "Kuinka kauan te vaivaatte minun sieluani ja runtelette minua sanoillanne?
доколе будете мучить душу мою и терзать меня речами?
3 Jo kymmenenkin kertaa olette minua häväisseet, häpeämättä te minua rääkkäätte.
Вот, уже раз десять вы срамили меня и не стыдитесь теснить меня.
4 Olenko todella hairahtunut, yöpyykö hairahdukseni minun luonani?
Если я и действительно погрешил, то погрешность моя при мне остается.
5 Tahi voitteko todella ylvästellä minua vastaan ja todistaa minun ansainneen häpeäni?
Если же вы хотите повеличаться надо мною и упрекнуть меня позором моим,
6 Tietäkää siis, että Jumala on tehnyt minulle vääryyttä ja on kietonut minut verkkoonsa.
то знайте, что Бог ниспроверг меня и обложил меня Своею сетью.
7 Katso, minä huudan: 'Väkivaltaa!' enkä saa vastausta; huudan apua, mutta ei ole mitään oikeutta.
Вот, я кричу: обида! и никто не слушает; вопию, и нет суда.
8 Hän on aidannut tieni, niin etten pääse ylitse, ja on levittänyt pimeyden poluilleni.
Он преградил мне дорогу, и не могу пройти, и на стези мои положил тьму.
9 Hän on riisunut minulta kunniani ja ottanut kruunun minun päästäni.
Совлек с меня славу мою и снял венец с головы моей.
10 Hän repi minut maahan joka puolelta, niin että olen mennyttä, ja hän tempasi irti toivoni niinkuin puun.
Кругом разорил меня, и я отхожу; и, как дерево, Он исторг надежду мою.
11 Hän päästi vihansa syttymään minua vastaan ja piti minua vihollisenansa.
Воспылал на меня гневом Своим и считает меня между врагами Своими.
12 Hänen sotajoukkonsa tulivat yhdessä ja tekivät tiensä minua vastaan ja leiriytyivät minun majani ympärille.
Полки Его пришли вместе и направили путь свой ко мне и расположились вокруг шатра моего.
13 Veljeni hän on minusta loitontanut; tuttavani ovat minusta aivan vieraantuneet.
Братьев моих Он удалил от меня, и знающие меня чуждаются меня.
14 Läheiseni ovat minusta luopuneet, ja uskottuni ovat unhottaneet minut.
Покинули меня близкие мои, и знакомые мои забыли меня.
15 Ne, jotka talossani majailevat, ja palvelijattareni pitävät minua muukalaisena, minä olen tullut vieraaksi heidän silmissään.
Пришлые в доме моем и служанки мои чужим считают меня; посторонним стал я в глазах их.
16 Minä kutsun palvelijaani, eikä hän vastaa; minun suuni täytyy nöyrästi rukoilla häntä.
Зову слугу моего, и он не откликается; устами моими я должен умолять его.
17 Hengitykseni on vastenmielinen vaimolleni, hajuni on äitini pojista ilkeä.
Дыхание мое опротивело жене моей, и я должен умолять ее ради детей чрева моего.
18 Poikasetkin halveksivat minua; kun nousen, niin he puhuvat minusta pilkkojaan.
Даже малые дети презирают меня: поднимаюсь, и они издеваются надо мною.
19 Kaikki seuratoverini inhoavat minua, ja ne, joita minä rakastin, ovat kääntyneet minua vastaan.
Гнушаются мною все наперсники мои, и те, которых я любил, обратились против меня.
20 Luuni ovat tarttuneet nahkaani, ihooni, eikä minusta ole enää kuin ikenet jäljellä.
Кости мои прилипли к коже моей и плоти моей, и я остался только с кожею около зубов моих.
21 Armahtakaa minua, armahtakaa, te, minun ystäväni, sillä Jumalan käsi on minuun koskenut.
Помилуйте меня, помилуйте меня вы, друзья мои, ибо рука Божия коснулась меня.
22 Miksi vainoatte minua niinkuin Jumala, ettekä saa kylläänne minun lihastani?
Зачем и вы преследуете меня, как Бог, и плотью моею не можете насытиться?
23 Oi, jospa minun sanani kirjoitettaisiin muistiin, jospa ne piirrettäisiin kirjaan,
О, если бы записаны были слова мои! Если бы начертаны были они в книге
24 rautataltalla ja lyijyllä hakattaisiin kallioon ikuisiksi ajoiksi!
резцом железным с оловом, - на вечное время на камне вырезаны были!
25 Mutta minä tiedän lunastajani elävän, ja viimeisenä hän on seisova multien päällä.
А я знаю, Искупитель мой жив, и Он в последний день восставит из праха распадающуюся кожу мою сию,
26 Ja sittenkuin tämä nahka on yltäni raastettu ja olen ruumiistani irti, saan minä nähdä Jumalan.
и я во плоти моей узрю Бога.
27 Hänet olen minä näkevä apunani; minun silmäni saavat nähdä hänet-eikä vieraana. Munaskuuni hiukeavat sisimmässäni.
Я узрю Его сам; мои глаза, не глаза другого, увидят Его. Истаивает сердце мое в груди моей!
28 Kun sanotte: 'Kuinka vainoammekaan häntä!' -minusta muka löydetään asian juuri-
Вам надлежало бы сказать: зачем мы преследуем его? Как будто корень зла найден во мне.
29 niin peljätkää miekkaa, sillä viha on kohtaava miekanalaisia pahoja töitä, tietääksenne, että tuomari on."
Убойтесь меча, ибо меч есть отмститель неправды, и знайте, что есть суд.

< Jobin 19 >