< Jobin 17 >
1 "Minun henkeni on rikki raastettu, minun päiväni sammuvat, kalmisto on minun osani.
Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.
2 Totisesti, pilkka piirittää minua ja silmäni täytyy yhä katsella heidän ynseilyänsä.
Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.
3 Aseta puolestani pantti talteesi; kuka muu rupeaisi kättä lyöden minun takaajakseni?
Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.
4 Sillä sinä olet sulkenut ymmärrykseltä heidän sydämensä; sentähden sinä et päästä heitä voitolle.
Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.
5 Ystäviä kutsutaan osajaolle, mutta omilta lapsilta raukeavat silmät.
Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.
6 Minut on pantu kansoille sananlaskuksi; silmille syljettäväksi minä olen tullut.
Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.
7 Minun silmäni on hämärtynyt surusta, ja kaikki minun jäseneni ovat kuin varjo.
Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.
8 Tästä oikeamieliset hämmästyvät, ja viatonta kuohuttaa jumalattoman meno.
Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.
9 Mutta hurskas pysyy tiellänsä, ja se, jolla on puhtaat kädet, kasvaa voimassa.
Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.
10 Mutta te kaikki, tulkaa jälleen tänne; en löydä minä viisasta joukostanne.
Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.
11 Päiväni ovat menneet, rauenneet ovat aivoitukseni, mitä sydämeni ikävöitsi.
Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.
12 Yön he tekevät päiväksi; valo muka lähenee pimeydestä.
Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.
13 Jos kuinka toivon, on tuonela asuntoni; minä levitän vuoteeni pimeyteen, (Sheol )
Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje. (Sheol )
14 minä sanon haudalle: 'Sinä olet isäni', ja madoille: 'Äitini ja sisareni'.
Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.
15 Missä on silloin minun toivoni, ja kuka saa minun toivoani katsella?
Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?
16 Ne astuvat alas tuonelan salpojen taa, kun yhdessä lepäämme tomussa." (Sheol )
W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich. (Sheol )