Jobin 15

1 Sitten teemanilainen Elifas lausui ja sanoi:

Toen antwoordde Elifaz, de Themaniet, en zeide:

2 "Vastaako viisas tuulta pieksämällä, täyttääkö hän rintansa itätuulella?

Zal een wijs man winderige wetenschap voor antwoord geven, en zal hij zijn buik vullen met oostenwind?

3 Puolustautuuko hän puheella, joka ei auta, ja sanoilla, joista ei ole hyötyä?

Bestraffende door woorden, die niet baten, en door redenen, met dewelke hij geen voordeel doet?

4 Itse jumalanpelonkin sinä teet tyhjäksi ja rikot hartauden Jumalaa rukoilevilta.

Ja, gij vernietigt de vreze, en neemt het gebed voor het aangezicht Gods weg.

5 Sillä sinun pahuutesi panee sanat suuhusi, ja sinä valitset viekasten kielen.

Want uw mond leert uw ongerechtigheid, en gij hebt de tong der arglistigen verkoren.

6 Oma suusi julistaa sinut syylliseksi, enkä minä; omat huulesi todistavat sinua vastaan.

Uw mond verdoemt u, en niet ik; en uw lippen getuigen tegen u.

7 Sinäkö synnyit ihmisistä ensimmäisenä, luotiinko sinut ennenkuin kukkulat?

Zijt gij de eerste een mens geboren? Of zijt gij voor de heuvelen voortgebracht?

8 Oletko sinä kuulijana Jumalan neuvottelussa ja anastatko viisauden itsellesi?

Hebt gij den verborgen raad Gods gehoord, en hebt gij de wijsheid naar u getrokken?

9 Mitä sinä tiedät, jota me emme tietäisi? Mitä sinä ymmärrät, jota me emme tuntisi?

Wat weet gij, dat wij niet weten? Wat verstaat gij, dat bij ons niet is?

10 Onpa meidänkin joukossamme harmaapää ja vanhus, isääsi iällisempi.

Onder ons is ook een grijze, ja, een stokoude, meerder van dagen dan uw vader.

11 Vähäksytkö Jumalan lohdutuksia ja sanaa, joka sinua piteli hellävaroin?

Zijn de vertroostingen Gods u te klein, en schuilt er enige zaak bij u?

12 Miksi sydämesi tempaa sinut mukaansa, miksi pyörivät silmäsi,

Waarom rukt uw hart u weg, en waarom wenken uw ogen?

13 niin että käännät kiukkusi Jumalaa vastaan ja syydät suustasi sanoja?

Dat gij uw geest keert tegen God, en zulke redenen uit uw mond laat uitgaan.

14 Kuinka voisi ihminen olla puhdas, kuinka vaimosta syntynyt olla vanhurskas!

Wat is de mens, dat hij zuiver zou zijn, en die geboren is van een vrouw, dat hij rechtvaardig zou zijn?

15 Katso, pyhiinsäkään hän ei luota, eivät taivaatkaan ole puhtaat hänen silmissänsä,

Zie, op Zijn heiligen zou Hij niet vertrouwen, en de hemelen zijn niet zuiver in Zijn ogen.

16 saati sitten ihminen, inhottava ja kelvoton, joka juo vääryyttä niinkuin vettä.

Hoeveel te meer is een man gruwelijk en stinkende, die het onrecht indrinkt als water?

17 Minä julistan sinulle, kuule minua, minä kerron, mitä olen nähnyt,

Ik zal u wijzen, hoor mij aan, en hetgeen ik gezien heb, dat zal ik vertellen;

18 mitä viisaat ilmoittavat, salaamatta, mitä olivat isiltänsä saaneet,

Hetwelk de wijzen verkondigd hebben, en men voor hun vaderen niet verborgen heeft;

19 niiltä, joille yksin maa oli annettuna ja joiden seassa ei muukalainen liikkunut:

Denwelken alleen het land gegeven was, en door welker midden niemand vreemds doorging.

20 'Jumalattomalla on tuska koko elämänsä ajan, ne vähät vuodet, jotka väkivaltaiselle on määrätty.

Te allen dage doet de goddeloze zichzelven weedom aan; en weinige jaren in getal zijn voor den tiran weggelegd.

21 Kauhun äänet kuuluvat hänen korvissansa, keskellä rauhaakin hänet yllättää hävittäjä.

Het geluid der verschrikkingen is in zijn oren; in den vrede zelven komt de verwoester hem over.

22 Ei usko hän pääsevänsä pimeydestä, ja hän on miekalle määrätty.

Hij gelooft niet uit de duisternis weder te keren, maar dat hij beloerd wordt ten zwaarde.

23 Hän harhailee leivän haussa: missä sitä on? Hän tuntee, että hänen vierellään on valmiina pimeyden päivä.

Hij zwerft heen en weder om brood, waar het zijn mag; hij weet, dat bij zijn hand gereed is de dag der duisternis.

24 Tuska ja ahdistus kauhistuttavat häntä, masentavat hänet niinkuin kuningas valmiina hyökkäykseen.

Angst en benauwdheid verschrikken hem; zij overweldigt hem, gelijk een koning, bereid ten strijde.

25 Koska hän ojensi kätensä Jumalaa vastaan ja pöyhkeili Kaikkivaltiasta vastaan,

Want hij strekt tegen God zijn hand uit, en tegen den Almachtige stelt hij zich geweldiglijk aan.

26 ryntäsi häntä vastaan niska jäykkänä, taajain kilvenkupurainsa suojassa;

Hij loopt tegen Hem aan met den hals, met zijn dikke, hoog verhevene schilden.

27 koska hän kasvatti ihraa kasvoihinsa ja teki lanteensa lihaviksi,

Omdat hij zijn aangezicht met zijn vet bedekt heeft, en rimpelen gemaakt om de weekdarmen;

28 asui hävitetyissä kaupungeissa, taloissa, joissa ei ollut lupa asua,

En heeft bewoond verdelgde steden, en huizen, die men niet bewoonde, die gereed waren tot steen hopen te worden.

29 jotka olivat määrätyt jäämään raunioiksi, sentähden hän ei rikastu, eikä hänen omaisuutensa ole pysyväistä, eikä hänen viljansa notkistu maata kohden.

Hij zal niet rijk worden, en zijn vermogen zal niet bestaan; en hun volmaaktheid zal zich niet uitbreiden op de aarde.

30 Ei hän pääse pimeydestä; tulen liekki kuivuttaa hänen vesansa, ja hän hukkuu hänen suunsa henkäyksestä.

Hij zal van de duisternis niet ontwijken, de vlam zal zijn scheut verdrogen; hij zal wijken door het geblaas zijns monds.

31 Älköön hän turvatko turhuuteen-hän pettyy; sillä hänen voittonsa on oleva turhuus.

Hij betrouwe niet op ijdelheid, waardoor hij verleid wordt; want ijdelheid zal zijn vergelding wezen.

32 Mitta täyttyy ennen aikojaan, eikä hänen lehvänsä vihannoi.

Als zijn dag nog niet is, zal hij vervuld worden; want zijn tak zal niet groenen.

33 Hän on niinkuin viinipuu, joka pudottaa raakaleensa, niinkuin öljypuu, joka varistaa kukkansa.

Men zal zijn onrijpe druiven afrukken, als van een wijnstok, en zijn bloeisel afwerpen, als van een olijfboom.

34 Sillä jumalattoman joukkio on hedelmätön, ja tuli kuluttaa lahjustenottajan majat.

Want de vergadering der huichelaren wordt eenzaam, en het vuur verteert de tenten der geschenken.

35 He kantavat tuhoa ja synnyttävät turmiota, ja heidän kohtunsa valmistaa petosta.'"

Zijn ontvangen moeite, en baren ijdelheid, en hun buik richt bedrog aan.