< Jobin 13 >
1 "Katso, kaikkea tätä on silmäni nähnyt, korvani kuullut ja sitä tarkannut.
He aquí que todas estas cosas han visto mis ojos, y oído y entendido para sí mis oídos.
2 Mitä te tiedätte, sen tiedän minäkin; en ole minä teitä huonompi.
Como vosotros lo sabéis, lo sé yo: no soy menos que vosotros.
3 Mutta minä mielin puhua Kaikkivaltiaalle, minä tahdon tuoda todistukseni Jumalaa vastaan.
Mas yo hablaría con el Todopoderoso, y querría disputar con Dios.
4 Sillä te laastaroitte valheella, olette puoskareita kaikki tyynni.
Que ciertamente vosotros sois componedores de mentira, todos vosotros sois médicos de nada.
5 Jospa edes osaisitte visusti vaieta, niin se olisi teille viisaudeksi luettava!
Ojalá callando callarais del todo, porque os fuera en lugar de sabiduría.
6 Kuulkaa siis, mitä minä todistan, ja tarkatkaa, mitä huuleni väittävät vastaan.
Oíd pues ahora mi disputa, y estád atentos a los argumentos de mis labios.
7 Tahdotteko puolustaa Jumalaa väärällä puheella ja puhua vilppiä hänen puolestaan;
¿Habéis de hablar iniquidad por Dios? ¿habéis de hablar por él engaño?
8 tahdotteko olla puolueellisia hänen hyväksensä tahi ajaa Jumalan asiaa?
¿Habéis vosotros de hacerle honra? ¿habéis de pleitear vosotros por Dios?
9 Koituuko siitä silloin hyvää, kun hän käy teitä tutkimaan; tahi voitteko pettää hänet, niinkuin ihminen petetään?
¿Sería bueno que él os escudriñase? ¿Burlaros heis con él, como quien se burla con algún hombre?
10 Hän teitä ankarasti rankaisee, jos salassa olette puolueellisia.
El arguyendo os argüirá duramente, si en lo secreto le hicieseis tal honra.
11 Eikö hänen korkeutensa peljästytä teitä ja hänen kauhunsa teitä valtaa?
Ciertamente su alteza os había de espantar, y su pavor había de caer sobre vosotros.
12 Tuhkalauselmia ovat teidän mietelauseenne, savivarustuksia silloin teidän varustuksenne.
Vuestras memorias serán comparadas a la ceniza, y vuestros cuerpos como cuerpos de lodo.
13 Vaietkaa, antakaa minun olla, niin minä puhun, käyköön minun miten tahansa.
Escuchádme, y hablaré yo, y véngame después lo que viniere.
14 Miksi minä otan lihani hampaisiini ja panen henkeni kämmenelleni?
¿Por qué quitaré yo mi carne con mis dientes, y pondré mi alma en mi palma?
15 Katso, hän surmaa minut, en minä enää mitään toivo; tahdon vain vaellustani puolustaa häntä vastaan.
Aun cuando me matare, en él esperaré: empero mis caminos defenderé delante de él.
16 Jo sekin on minulle voitoksi; sillä jumalaton ei voi käydä hänen kasvojensa eteen.
Y él también me será salud, porque no entrará en su presencia el impío.
17 Kuulkaa tarkasti minun puhettani, ja mitä minä lausun korvienne kuullen.
Oíd con atención mi razón, y mi denunciación con vuestros oídos.
18 Katso, olen ryhtynyt käymään oikeutta; minä tiedän, että olen oikeassa.
He aquí ahora, que si yo me apercibiere a juicio, yo sé que seré justificado.
19 Kuka saattaa käräjöidä minua vastaan? Silloin minä vaikenen ja kuolen.
¿Quién es el que pleiteará conmigo? porque si ahora callase, me moriría.
20 Kahta vain älä minulle tee, niin en lymyä sinun kasvojesi edestä:
A lo menos dos cosas no hagas conmigo, y entonces no me esconderé de tu rostro.
21 ota pois kätesi minun päältäni, ja älköön kauhusi minua peljättäkö;
Aparta de mí tu mano, y no me asombre tu terror:
22 sitten haasta, niin minä vastaan, tahi minä puhun, ja vastaa sinä minulle.
Y llama, y yo responderé: o yo hablaré, y respóndeme tú:
23 Mikä on minun pahain tekojeni ja syntieni luku? Ilmaise minulle rikkomukseni ja syntini.
¿Cuántas iniquidades y pecados tengo yo? Házme entender mi prevaricación y mi pecado.
24 Miksi peität kasvosi ja pidät minua vihollisenasi?
¿Por qué escondes tu rostro, y me cuentas por tu enemigo?
25 Lentävää lehteäkö peljätät, kuivunutta korttako vainoat,
¿A la hoja arrebatada del aire has de quebrantar? ¿y a una arista seca has de perseguir?
26 koskapa määräät katkeruuden minun osakseni ja perinnökseni nuoruuteni pahat teot,
¿Por qué escribes contra mí amarguras, y me haces cargo de los pecados de mi mocedad;
27 koska panet jalkani jalkapuuhun, vartioitset kaikkia minun polkujani ja piirrät rajan jalkapohjieni ääreen?" -
Y pones mis pies en el cepo, y guardas todos mis caminos, imprimiéndolo a las raíces de mis pies?
28 "Hän hajoaa kuin lahopuu, kuin koinsyömä vaate."
Siendo el hombre como carcoma que se envejece: y como vestido que se come de polilla.