Jesajan 66
1 Näin sanoo Herra: Taivas on minun valtaistuimeni, ja maa on minun jalkojeni astinlauta. Mikä olisi huone, jonka te minulle rakentaisitte, mikä paikka olisi minun leposijani?
«Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Асманлар Мениң тәхтим, Зимин болса аяқлиримға тәхтипәримдур, Әнди Маңа қандақ өй-имарәт ясимақчисиләр? Маңа қандақ йәр арамгаһ болалайду?
2 Minun käteni on kaikki nämä tehnyt, ja niin ovat kaikki nämä syntyneet, sanoo Herra. Mutta minä katson sen puoleen, joka on nöyrä, jolla on särjetty henki ja arka tunto minun sanani edessä.
Буларниң һәммисини Мениң қолум яратқан, улар шундақ болғачқила барлиққа кәлгән әмәсмиди? — дәйду Пәрвәрдигар, — Лекин Мән нәзиримни шундақ бир адәмгә салимән: — Мөмин-кәмтәр, роһи сунуқ, Сөзлиримни аңлиғанда қорқуп титрәк басидиған бир адәмгә нәзиримни салимән.
3 Joka teurastaa härän, mutta myös tappaa miehen, joka uhraa lampaan, mutta myös taittaa koiralta niskan, joka uhraa ruokauhrin, mutta myös sian verta, joka polttaa suitsuketta, mutta myös ylistää epäjumalaa: nämä ovat valinneet omat tiensä. Ja niinkuin heidän sielunsa on mielistynyt heidän iljetyksiinsä,
Кала сойған киши адәмниму өлтүриду, Қозини қурбанлиқ қилған киши иштниң бойнини сундуруп өлтүриду; Маңа һәдийә тутқучи чошқа қениниму тутуп бәрмәкчидур; Дуасини әслитишкә хушбуй яққучи мәбудқиму мәдһийә оқуйду; Бәрһәқ, улар өзи яқтуридиған йоллирини таллиған, Көңли жиркиничлик нәрсилиридин хурсән болиду.
4 niin minäkin valitsen heidän vaivaamisensa ja annan heille tulla sen, mitä he pelkäävät, koska ei kukaan vastannut, kun minä kutsuin, koska he eivät kuulleet, kun minä puhuin, vaan tekivät sitä, mikä on pahaa minun silmissäni, ja valitsivat sen, mikä ei ole minulle otollista.
Шуңа Мәнму уларниң күлпәтлирини таллаймән; Улар дәл қорқидиған вәһимиләрни бешиға чүшүримән; Чүнки Мән чақирғинимда, улар җавап бәрмиди; Мән сөз қилғинимда, улар қулақ салмиди; Әксичә нәзиримдә яман болғанни қилди, Мән яқтурмайдиғанни таллиди».
5 Kuulkaa Herran sana, te, jotka olette aralla tunnolla hänen sanansa edessä: Teidän veljenne, jotka vihaavat teitä ja työntävät teidät luotaan minun nimeni tähden, sanovat: "Osoittakoon Herra kunniansa, että me näemme teidän ilonne!" Mutta he joutuvat häpeään.
«И Пәрвәрдигарниң сөзи алдида қорқуп титрәйдиғанлар, Униң дегинини аңлаңлар: — «Силәрни намимға [садиқ болғанлиғиңлар] түпәйлидин чәткә қаққанлар болса, Йәни силәрдин нәпрәтлинидиған қериндашлириңлар силәргә: — «Қени Пәрвәрдигарниң улуқлуғи аян қилинсун, Шуниң билән шатлиғиңларни көрәләйдиған болимиз!» — деди; Бирақ шәрмәндиликтә қалғанлар өзлири болиду.
6 Metelin ääni kaupungista! Ääni temppelistä! Herran ääni: hän maksaa palkan vihollisillensa!
Аңлаңлар! — шәһәрдин кәлгән чуқан-сүрәнләр! Аңлаңлар! — ибадәтханидин чиққан авазни! Аңлаңлар! — Пәрвәрдигар Өз дүшмәнлиригә [яманлиқлирини] қайтуруватиду!»
7 Ennenkuin Siion kipuja tuntee, hän synnyttää; ennenkuin hänelle tuskat tulevat, hän saa poikalapsen.
— Толғиғи тутмайла у бошиниду; Ағриғи тутмайла, оғул бала туғиду!
8 Kuka on sellaista kuullut, kuka senkaltaista nähnyt? Syntyykö maa yhden päivän kivulla, tahi synnytetäänkö kansa yhdellä haavaa? Siionhan tunsi kipuja ja samalla jo synnytti lapsensa.
Кимниң мошундақ иш тоғрилиқ хәвири барду? Ким мошундақ ишларни көрүп баққан? Зимин бир хәлиқни бир күн ичидила туғидиған иш барму? Дәқиқә ичидила бир әлниң туғулуши мүмкинму? Чүнки Зионниң әндила толғиғи тутушиға, у оғул балилирини туғди!
9 Minäkö avaisin kohdun sallimatta synnyttää, sanoo Herra, tahi minäkö, joka saatan synnyttämään, sulkisin kohdun?
Бирисини бошиниш һалитигә кәлтүргән болсам, Мән балини чиқарғузмай қаламтим? — дәйду Пәрвәрдигар, Мән Өзүм туғдурғучи турсам, балиятқуни етиветәмдимән? — дәйду Худайиң.
10 Iloitkaa Jerusalemin kanssa ja riemuitkaa hänestä kaikki, jotka häntä rakastatte; iloitsemalla iloitkaa hänen kanssaan, te, jotka olette hänen tähtensä surreet,
Йерусалим билән биллә шат-хурамлиқта болуңлар; Уни сөйгүчиләр, униң үчүн хошаллиниңлар! Униң үчүн қайғу-һәсрәт чәккәнләр, Униң билән биллә шатлиқ билән шатлиниңлар!
11 että imisitte ja tulisitte ravituiksi hänen lohdutuksensa rinnoista, että joisitte ja virkistyisitte hänen kunniansa runsaudesta.
Чүнки силәр униң тәсәлли беридиған әмчәклиридин емип қанаәтлинисиләр; Чүнки силәр қанғичә ичип чиқисиләр, Униң шан-шәривиниң зорлуғидин көңлүңлар хурсән болиду».
12 Sillä näin sanoo Herra: Minä ohjaan hänen tykönsä rauhan niinkuin virran ja kansojen kunnian niinkuin tulvajoen. Ja te saatte imeä, kainalossa teitä kannetaan, ja polvilla pitäen teitä hyväillään.
Чүнки Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — Мән униңға ташқан дәриядәк арам-хатирҗәмликни, Тешип кәткән еқимдәк әлләрниң шан-шәрәплирини сунуп беримән; Силәр емисиләр, Силәр янпашқа елинип көтирилисиләр, Етәктә әкилитилисиләр.
13 Niinkuin äiti lohduttaa lastansa, niin minä lohdutan teitä, ja Jerusalemissa te saatte lohdutuksen.
Худди ана балисиға тәсәлли бәргәндәк, Мән шундақ силәргә тәсәлли беримән; Силәр Йерусалимда тәсәллигә егә болисиләр.
14 Te näette sen, ja teidän sydämenne iloitsee, ja teidän luunne virkistyvät kuin vihanta ruoho; ja Herran käsi tulee tunnetuksi hänen palvelijoissansa, mutta vihollistensa hän antaa tuntea vihansa.
Силәр буларни көргәндә көңлүңлар шатлиниду, Сүйәклириңлар юмран от-чөптәк яшнап кетиду; Шуниң билән Пәрвәрдигарниң қоли Өз қуллириға аян қилиниду, У дүшмәнлиригә қәһрини көрситиду.
15 Sillä katso, Herra tulee tulessa, ja hänen vaununsa ovat kuin myrskytuuli; ja hän antaa vihansa purkautua hehkussa ja nuhtelunsa tulenliekeissä.
Чүнки ғәзивини қәһр билән, Тәнбиһини от ялқунлири билән чүшүрүши үчүн, Мана, Пәрвәрдигар от билән келиду, У җәң һарвулири билән қуюндәк келиду.
16 Herra käy tuomiolle kaiken lihan kanssa tulella ja miekallaan; ja Herran surmaamia on oleva paljon.
Чүнки от билән һәм қилич билән Пәрвәрдигар барлиқ әт егилирини сорақ қилип җазалайду; Пәрвәрдигар өлтүргәнләр нурғун болиду.
17 Jotka pyhittäytyvät ja puhdistautuvat puutarha-menoja varten, seuraten miestä, joka on heidän keskellänsä, jotka syövät sianlihaa ja muuta inhottavaa sekä hiiriä, niistä kaikista tulee loppu, sanoo Herra.
«Бағчилар»ға кириш үчүн пакизлинип, Өзлирини айрим тутуп, Оттурида турғучиниң гепигә киргәнләр, Шундақла чошқа гөшини, жиркиничлик болғанни, җүмлидин чашқанларни йәйдиғанлар болса җимиси тәң түгишиду — дәйду Пәрвәрдигар.
18 Minä tunnen heidän tekonsa ja ajatuksensa. Aika tulee, että minä kokoan kaikki kansat ja kielet, ja he tulevat ja näkevät minun kunniani.
Чүнки уларниң қилғанлири һәм ойлиғанлири Мениң алдимдидур; Бирақ барлиқ әлләр, һәммә тилда сөзләйдиғанларниң жиғилидиған вақти келиду; Шуниң билән улар келип Мениң шан-шәривимни көриду;
19 Ja minä teen tunnusteon heidän keskellänsä ja lähetän pakoonpäässeitä heidän joukostansa pakanain tykö Tarsiiseen, Puuliin ja Luudiin, jousenjännittäjäin tykö, Tuubaliin ja Jaavaniin, kaukaisiin merensaariin, jotka eivät ole kuulleet minusta kerrottavan eivätkä nähneet minun kunniaani, ja he ilmoittavat minun kunniani pakanain keskuudessa.
Вә Мән уларниң арисида бир карамәт бәлгүни тикләймән; Һәм улардин қечип қутулғанларни әлләргә әвәтимән; Нам-шөһритимни аңлимиған, шан-шәривимни көрүп бақмиған Таршишқа, Ливийәгә, оқячилиқта даңқи чиққан Лудқа, Тубал, Гретсийәгә һәм жирақ чәтләрдики аралларға уларни әвәтимән; Улар әлләр арисида Мениң шан-шәривимни җакалайду.
20 Ja he tuovat kaikki teidän veljenne kaikista kansoista uhrilahjana Herralle hevosilla, vaunuilla, kantotuoleilla, muuleilla ja ratsukameleilla minun pyhälle vuorelleni Jerusalemiin, sanoo Herra, niinkuin israelilaiset tuovat ruokauhrin puhtaassa astiassa Herran temppeliin.
Шуниң билән Исраиллар «ашлиқ һәдийә»ни пакиз қачиларға қоюп Пәрвәрдигарниң өйигә елип кәлгәндәк, Шулар болса, Пәрвәрдигарға атап беғишлиған һәдийә сүпитидә қериндашлириңларниң һәммисини әлләрдин елип келиду; Уларни атларға, җәң һарвулириға, сайивәнлик һарву-зәмбилләргә, қечирларға һәм нар төгиләргә миндүрүп муқәддәс теғимға, йәни Йерусалимға елип келиду, — дәйду Пәрвәрдигар.
21 Ja heitäkin minä otan leeviläisiksi papeiksi, sanoo Herra.
Һәм Мән улардин бәзилирини каһинлар һәм Лавийлар болушқа таллаймән — дәйду Пәрвәрдигар.
22 Niinkuin uudet taivaat ja uusi maa, jotka minä teen, pysyvät minun kasvojeni edessä, sanoo Herra, niin pysyy teidän siemenenne ja teidän nimenne.
Чүнки Мән яритидиған йеңи асманлар һәм йеңи зимин Өзүмниң алдида дайим турғандәк, Сениң нәслиң һәм исмиң туруп сақлиниду.
23 Joka kuukausi uudenkuun päivänä ja joka viikko sapattina tulee kaikki liha kumartaen rukoilemaan minua, sanoo Herra.
Һәм шундақ болидуки, йеңи айму йеңи айда, Шабат күниму шабат күнидә, Барлиқ әт егилири Мениң алдимға ибадәт қилғили келиду — дәйду Пәрвәрдигар.
24 Ja he käyvät ulos katselemaan niiden miesten ruumiita, jotka ovat luopuneet minusta; sillä heidän matonsa ei kuole, eikä heidän tulensa sammu, ja he ovat kauhistukseksi kaikelle lihalle.
— Шуниң билән улар сиртқа чиқип, Маңа асийлиқ қилған адәмләрниң җәсәтлиригә қарайду; Чүнки уларни йәватқан қурутлар өлмәйду; Уларни көйдүрүватқан от өчмәйду; Улар барлиқ әт егилиригә жиркинчлик билиниду.
