Jesajan 65
1 Minä olen suostunut niiden etsittäväksi, jotka eivät minua kysyneet, niiden löydettäväksi, jotka eivät minua etsineet; minä olen sanonut kansalle, joka ei ole otettu minun nimiini: Tässä minä olen, tässä minä olen!
„Ерам гата сэ рэспунд челор че ну ынтребау де Мине, ерам гата сэ фиу гэсит де чей че ну Мэ кэутау. Ам зис: ‘Ятэ-Мэ, ятэ-Мэ!’ кэтре ун ням каре ну кема Нумеле Меу.
2 Koko päivän minä olen ojentanut käsiäni uppiniskaista kansaa kohden, joka vaeltaa tietä, mikä ei ole hyvä, omain ajatustensa mukaan;
Мь-ам ынтинс мыниле тоатэ зиуа спре ун попор рэзврэтит, каре умблэ пе о кале ря, ын воя гындурилор луй,
3 kansaa kohden, joka vihoittaa minua alinomaa, vasten kasvojani, uhraa puutarhoissa ja suitsuttaa tiilikivialttareilla.
спре ун попор каре ну контенеште сэ Мэ мыние ын фацэ, адукынд жертфе ын грэдинь ши арзынд тэмые пе кэрэмизиле де пе акопериш,
4 He asustavat haudoissa ja yöpyvät salaisiin paikkoihin; he syövät sianlihaa, ja saastaiset liemet on heillä astioissansa.
каре локуеште ын морминте ши петрече ноаптя ын пештерь, мынкынд карне де порк ши авынд ын стрэкинь букате некурате,
5 He sanovat: "Pysy erilläsi, älä tule minua lähelle, sillä minä olen sinulle pyhä". Nämä ovat savu minun sieramissani, tuli, joka palaa kaiken päivää.
ши каре тотушь зиче: ‘Дэ-те ынапой, ну те апропия де мине, кэч сунт сфынт!’… Асеменя лукрурь сунт ун фум ын нэриле Меле, ун фок каре арде неконтенит!
6 Katso, se on kirjoitettuna minun edessäni. En ole minä vaiti, vaan minä maksan, maksan heille helmaan
Ятэ че ам хотэрыт ын Мине: ‘Нич гынд сэ так, чи ый вой педепси; да, ый вой педепси.’
7 heidän pahat tekonsa ynnä teidän isienne pahat teot, sanoo Herra, niiden, jotka ovat vuorilla suitsuttaneet ja kukkuloilla minua häväisseet; ja ensiksi minä mittaan heille palkan heidän helmaansa.
Пентру нелеӂюириле воастре”, зиче Домнул, „ши пентру нелеӂюириле пэринцилор воштри, каре ау арс тэмые пе мунць ши М-ау батжокорит пе ынэлцимь, де ачея, ле вой мэсура плата пентру фаптеле лор дин трекут.”
8 Näin sanoo Herra: Niinkuin sanotaan rypäleestä, jos siinä on mehua: "Älä hävitä sitä, sillä siinä on siunaus", niin teen minä palvelijaini tähden, etten kaikkea hävittäisi.
Аша ворбеште Домнул: „Дупэ кум, кынд се гэсеште зямэ ынтр-ун стругуре, се зиче: ‘Ну-л нимичи, кэч есте о бинекувынтаре ын ел!’, тот аша ши Еу вой фаче ла фел, дин драгосте пентру робий Мей, ка сэ ну нимическ тотул.
9 Minä tuotan Jaakobista siemenen ja Juudasta vuorteni perillisen; ja minun valittuni saavat periä maan, ja minun palvelijani saavat siinä asua.
Вой скоате о сэмынцэ дин Иаков, ши дин Иуда, ун моштенитор ал мунцилор Мей; алеший Мей вор стэпыни цара ши робий Мей вор локуи ын еа.
10 Ja Saaron on oleva lammasten laitumena ja Aakorin laakso karjan lepopaikkana minun kansallani, joka minua etsii.
Саронул ва служи ка лок де пэшуне оилор ши валя Акор ва служи де кулкуш боилор пентру попорул Меу каре Мэ ва кэута.
11 Mutta te, jotka hylkäätte Herran ja unhotatte minun pyhän vuoreni, jotka valmistatte Gadille pöydän ja vuodatatte uhrijuomaa Menille-
Дар пе вой, каре пэрэсиць пе Домнул, каре уйтаць мунтеле Меу чел сфынт, каре пунець о масэ ‘Норокулуй’ ши умплець ун пахар ын чинстя ‘Сорций’,
12 teidät minä määrään miekan omiksi, ja kaikki te kumarrutte teurastettaviksi, sentähden ettette vastanneet, kun minä kutsuin, ettekä kuulleet, kun minä puhuin, vaan teitte sitä, mikä on pahaa minun silmissäni, ja valitsitte sen, mikä ei ole minulle otollista.
вэ сортеск сабией ши тоць вець плека ӂенункюл ка сэ фиць ынжунгияць, кэч Еу ам кемат, ши н-аць рэспунс, ам ворбит, ши н-аць аскултат, чи аць фэкут че есте рэу ынаинтя Мя ши аць алес че ну-Мь плаче.”
13 Sentähden, näin sanoo Herra, Herra: Katso, minun palvelijani syövät, mutta te näette nälkää; katso, minun palvelijani juovat, mutta te kärsitte janoa; katso, minun palvelijani iloitsevat, mutta te joudutte häpeään.
Де ачея, аша ворбеште Домнул Думнезеу: „Ятэ кэ робий Мей вор мынка, яр вой вець фи флэмынзь; ятэ кэ робий Мей вор бя, яр воуэ вэ ва фи сете. Ятэ кэ робий Мей се вор букура ши вой вэ вець рушина.
14 Katso, minun palvelijani riemuitsevat sydämen onnesta, mutta te huudatte sydämen tuskasta ja voivotatte mielimurteissanne.
Ятэ кэ робий Мей вор кынта, де веселэ че ле ва фи инима, дар вой вець стрига де дуреря пе каре о вець авя ын суфлет ши вэ вець бочи де мыхнит че вэ ва фи духул.
15 Ja te jätätte nimenne kirouslauseeksi minun valituilleni: "Niin sinut surmatkoon Herra, Herra!" Mutta palvelijoilleen hän on antava toisen nimen.
Вець лэса нумеле востру ка блестем алешилор Мей, ши ануме Домнул Думнезеу вэ ва оморы ши ва да робилор Сэй ун алт нуме.
16 Joka maassa itsensä siunaa, siunaa itsensä totisen Jumalan nimeen, ja joka maassa vannoo, vannoo totisen Jumalan nimeen; sillä entiset ahdistukset ovat unhotetut ja peitossa minun silmiltäni.
Аша кэ чине се ва бинекувынта ын царэ се ва бинекувынта ын Думнезеул адевэрулуй ши чине ва жура ын царэ ва жура пе Думнезеул адевэрулуй, кэч векиле суферинце вор фи уйтате, вор фи аскунсе де окий Мей.
17 Sillä katso, minä luon uudet taivaat ja uuden maan. Entisiä ei enää muisteta, eivätkä ne enää ajatukseen astu;
Кэч ятэ, Еу фак черурь ной ши ун пэмынт ноу; аша кэ нимень ну-шь ва май адуче аминте де лукруриле трекуте ши нимэнуй ну-й вор май вени ын минте.
18 vaan te saatte iloita ja riemuita iankaikkisesti siitä, mitä minä luon. Sillä katso, iloksi luon minä Jerusalemin, riemuksi sen kansan.
Чи вэ вець букура ши вэ вець весели пе вечие пентру челе че вой фаче. Кэч вой префаче Иерусалимул ын веселие ши пе попорул луй, ын букурие.
19 Minä iloitsen Jerusalemista ja riemuitsen kansastani; eikä siellä enää kuulla itkun ääntä eikä valituksen ääntä.
Еу Ынсумь Мэ вой весели асупра Иерусалимулуй ши мэ вой букура де попорул Меу; ну се ва май аузи ын ел де акум нич гласул плынсетелор, нич гласул ципетелор.
20 Ei siellä ole enää lasta, joka eläisi vain muutaman päivän, ei vanhusta, joka ei täyttäisi päiviensä määrää; sillä nuorin kuolee satavuotiaana, ja vasta satavuotiaana synnintekijä joutuu kiroukseen.
Ну вор май фи ын ел нич копий ку зиле пуцине, нич бэтрынь каре сэ ну-шь ымплиняскэ зилеле. Кэч чине ва мури ла вырста де о сутэ де ань ва фи ынкэ тынэр ши чел че ва мури ын вырстэ де о сутэ де ань ва фи блестемат ка пэкэтос.
21 He rakentavat taloja ja asuvat niissä, he istuttavat viinitarhoja ja syövät niiden hedelmät;
Вор зиди касе ши ле вор локуи; вор сэди вий ши ле вор мынка родул.
22 he eivät rakenna muitten asua, eivät istuta muitten syödä; sillä niinkuin puitten päivät ovat, niin ovat elinpäivät minun kansassani. Minun valittuni kuluttavat itse kättensä työn.
Ну вор зиди касе ка алтул сэ локуяскэ ын еле, ну вор сэди вий пентру ка алтул сэ ле мэнынче родул, кэч зилеле попорулуй Меу вор фи ка зилеле копачилор, ши алеший Мей се вор букура де лукрул мынилор лор.
23 He eivät tee työtä turhaan eivätkä lapsia synnytä äkkikuoleman omiksi, sillä he ovat Herran siunattujen siemen, ja heidän vesansa ovat heidän tykönänsä.
Ну вор мунчи деӂяба ши ну вор авя копий ка сэ-й вадэ перинд, кэч вор алкэтуи о сэмынцэ бинекувынтатэ де Домнул ши копиий лор вор фи ымпреунэ ку ей.
24 Ennenkuin he huutavat, minä vastaan, heidän vielä puhuessaan minä kuulen.
Ынаинте ка сэ Мэ кеме, ле вой рэспунде; ынаинте ка сэ испрэвяскэ ворба, ый вой аскулта!
25 Susi ja lammas käyvät yhdessä laitumella, ja leijona syö rehua niinkuin raavas, ja käärmeen ruokana on maan tomu; ei missään minun pyhällä vuorellani tehdä pahaa eikä vahinkoa, sanoo Herra.
Лупул ши мелул вор паште ымпреунэ, леул ва мынка пае ка боул ши шарпеле се ва хрэни ку цэрынэ. Ничун рэу, ничо вэтэмаре ну се ва фаче пе тот мунтеле Меу чел сфынт”, зиче Домнул.
