Hesekielin 19
1 "Mutta sinä, viritä itkuvirsi Israelin ruhtinaista
“Ko ia foki ke ke fai ha tangilāulau koeʻuhi ko e ngaahi houʻeiki ʻo ʻIsileli.
2 ja sano: Mikä naarasleijona olikaan sinun äitisi leijonain joukossa! Se makasi nuorten jalopeurain keskellä, kasvatti poikasiansa
Pea ke pehē, ‘Ko e hā ʻa hoʻo faʻē? Ko e laione fefine: naʻa ne tokoto hifo ʻi he lotolotonga ʻoe fanga laione, naʻa ne tauhiʻi ʻa hono ʻuhiki ʻi he lotolotonga ʻoe fanga laione mui.
3 ja sai ylenemään yhden poikasistaan: siitä tuli nuori jalopeura, se oppi saalista raatelemaan, se söi ihmisiä.
Pea naʻa ne tauhi ʻae taha ʻa hono ʻuhiki: naʻe hoko ia ko e laione mui, pea ne fakaʻaʻau ia ke poto ʻi he pō ʻa ʻene meʻakai; naʻa ne kai tangata.
4 Mutta kansat kuulivat siitä: se pyydystettiin heidän kuoppaansa ja vietiin turpakoukussa Egyptin maahan.
Naʻe fanongo foki ki ai ʻae ngaahi puleʻanga: pea naʻe moʻua ia ʻi heʻenau luo, pea naʻa nau ʻomi ia ki ʻIsipite kuo haʻisia ia ʻaki ʻae ukamea.
5 Kun emo näki, että viipyi, että hukkui hänen toivonsa, otti se toisen poikasistaan, sai sen nuoreksi jalopeuraksi.
“‘Pea ʻi heʻene tatali ʻo mamata, kuo mole ʻaia naʻa ne ʻamanaki ki ai, naʻa ne hiki ki he taha kehe ʻi hono ʻuhiki mo ne ngaohi ia ko e laione mui.
6 Se käyskenteli leijonain keskellä, siitä tuli nuori jalopeura, se oppi saalista raatelemaan, se söi ihmisiä.
Pea naʻe ʻalu fano pe ia ʻi he lotolotonga ʻoe fanga laione mui, naʻe hoko ia ko e laione mui, mo ne poto ʻi he pō ʻa ʻene meʻakai, pea naʻa ne kai tangata.
7 Se ryhtyi heidän leskiinsä ja teki autioiksi heidän kaupunkinsa, ja maa ja kaikki, mitä siinä on, kauhistui sen ärjynnän äänestä.
Pea naʻa ne ʻilo honau ngaahi fale fakaʻeiʻeiki naʻe maumau, pea naʻa ne fakalala honau ngaahi kolo; pea naʻe ngaongao ʻae fonua, mo hono fonu ʻo ia, ko e meʻa ʻi he ʻuʻulu ʻo ʻene tangi.
8 Silloin kansat maakunnista yltympäri asettivat ja virittivät sille verkkonsa; se pyydystettiin heidän kuoppaansa.
Pea ne toki tuʻu hake kiate ia ʻae ngaahi puleʻanga mei he potu kotoa pē ʻoe ngaahi vahe fonua, pea naʻa nau ʻaʻau atu kiate ia ʻa honau kupenga: pea naʻe moʻua ia ʻi heʻenau luo.
9 Ja se pantiin häkkiin, turpakoukkuun ja vietiin Baabelin kuninkaan eteen. Se vietiin vuorilinnoihin, ettei sen ääni enää kuuluisi Israelin vuorille.
Pea naʻa nau fakapōpulaʻi ia ʻo haʻi ʻaki ʻae ukamea, pea ʻomi ia ki he tuʻi ʻo Papilone: naʻa nau ʻai ia ki he ʻana, ke ʻoua naʻa toe ongo atu ʻa hono leʻo ki he ngaahi moʻunga ʻo ʻIsileli.
10 Sinun äitisi oli sinulle kuin verevä viinipuu, veden ääreen istutettu. Se tuli runsaasta vedestä hedelmöitseväksi ja tuuhealehväiseksi.
“‘ʻOku tatau hoʻo faʻē mo e vaine ʻi he ngoue vaine ʻoku ʻi he veʻe vai: naʻe fua ngafuhifuhi ia, pea lahi hono vaʻa, koeʻuhi ko e lahi ʻoe vai.
11 Siihen tuli ylväitä oksia hallitsijain valtikoiksi, ja sen runko kohosi korkealle tiheän lehvistön keskellä ja näkyi kauas korkeana ja runsas-oksaisena.
Pea naʻe ʻiate ia ʻae ngaahi vaʻa mālohi, ko e tokotoko ʻonautolu naʻe fai ʻae pule, pea naʻe fakamāʻolunga hake ia ʻi he ngaahi vaʻa matolutolu, pea naʻe hā mai ia, ʻa ʻene māʻolunga, pea mo e lahi ʻo hono ngaahi vaʻa.
12 Mutta se temmattiin vihaisesti irti, viskattiin maahan, ja itätuuli kuivasi sen hedelmät, ne revittiin hajalleen, ja sen ylväät oksat kuivuivat, ne kulutti tuli.
Ka naʻe taʻaki fuʻu hake ia ʻi he mālohi, naʻe lī hifo ia ki he kelekele, pea naʻe fakamae hono fua ʻe he matangi hahake: naʻe mafesifesi mo fakamae hono ngaahi vaʻa mālohi: pea ne keina ia ʻe he afi.
13 Nyt se on istutettuna erämaahan, kuivaan ja janoiseen maahan.
Pea ko eni, kuo tō ia ʻi he toafa ʻi he kelekele mōmoa mo kakā.
14 Ja sen valtaoksasta on lähtenyt tuli, se on kuluttanut sen hedelmät, ja ylvästä oksaa hallitusvaltikaksi ei siinä enää ole." Itkuvirsi tämä oli oleva, ja itkuvirsi siitä on tullut.
Pea kuo ʻalu atu ʻae afi mei he manga ʻo hono ngaahi vaʻa, ʻaia kuo keina ai hono fua, ko ia ʻoku ʻikai kei ai hono vaʻa mālohi, ke hoko ko e tokotoko ke pule ʻaki.’ Ko eni ʻae meʻa ke tēngihia, pea ʻe hoko ia ko e meʻa ke tangilāulau ai.”
