Hesekielin 1
1 Kolmantenakymmenentenä vuotena, neljännessä kuussa, kuukauden viidentenä päivänä, kun minä olin pakkosiirtolaisten joukossa Kebar-joen varrella, aukenivat taivaat, ja minä näin Jumalan näkyjä.
Ko eni, ʻi heʻene hoko ki hono tolungofulu ʻoe taʻu, mo hono fā ʻoe māhina, pea ʻi hono nima ʻoe ʻaho ʻoe māhina ʻo ʻeku ʻi he kakai pōpula ʻi he veʻe vaitafe ʻo Kipa, naʻe fakaava ʻae ngaahi langi pea naʻaku mamata ki he ngaahi meʻa hā mai mei he ʻOtua.
2 Kuukauden viidentenä päivänä, kuningas Joojakinin pakkosiirtolaisuuden viidentenä vuotena,
ʻI hono nima ʻoe ʻaho ʻoe māhina ʻi hono nima taʻu ʻoe fakapōpulaʻi ʻae tuʻi ko Sihoiakimi.
3 tuli Jumalan sana pappi Hesekielille, Buusin pojalle, Kaldean maassa Kebar-joen varrella, ja hänen päällensä tuli siellä Herran käsi.
Naʻe hoko totonu mai ʻae folofola ʻa Sihova kia ʻIsikieli ko e taulaʻeiki, ko e foha ʻo Posi, ʻi he fonua, ʻoe kau Kalitia, ʻi he potu vaitafe ko Kipa; pea naʻe ʻiate ia ʻae nima ʻo Sihova ʻi ai.
4 Ja minä näin, ja katso: myrskytuuli tuli pohjoisesta, suuri pilvi ja leimahteleva tuli, ja pilveä ympäröitsi hohde, ja tulen keskeltä näkyi ikäänkuin hehkuvaa malmia, keskeltä tulta.
Pea naʻaku sio, pea vakai, naʻe haʻu ʻae ʻahiohio mei he tokelau ko e fuʻu ʻao lahi, mo e afi naʻe femamioʻaki, pea naʻe takatakai ia ʻe he maama, pea kikila mai mei hono potu ʻi loto ʻo hangē ko e ʻamipa, mei he loto afi.
5 Ja sen keskeltä näkyivät neljän olennon hahmot. Ja näöltänsä ne olivat tällaiset: niillä oli ihmisen hahmo.
Pea naʻe haʻu foki mei he loto meʻa ʻae tatau ʻoe meʻa moʻui ʻe fā. Pea ko e anga eni ʻo ʻenau hā mai. Naʻa nau mata tatau mo e tangata.
6 Ja niillä oli neljät kasvot kullakin ja neljä siipeä kullakin.
Pea naʻa nau taki taha ʻae mata ʻe fā, pea nau taki taha ʻae kapakau ʻe fā.
7 Ja säärivarret niillä oli suorat ja jalkaterät kuin vasikansorkat, ja ne välkkyivät kuin kiiltävä vaski.
Pea ko honau vaʻe ko e vaʻe totonu: pea tatau ʻa honau ʻaofivaʻe mo e ʻaofivaʻe ʻoe ʻuhikiʻi pulu: pea naʻe ulo ʻo hangē ko e ulo ʻoe palasa kuo fakangingila.
8 Ja siipiensä alla niillä oli, neljällä eri puolellansa, ihmiskädet. Kasvot ja siivet niillä neljällä olivat näin:
Pea naʻa nau nima ʻo hangē ko e tangata ʻi honau lalo kapakau ʻi honau potu ʻe fā; pea naʻe ʻi honau potu ʻe fā ʻae mata mo e kapakau.
9 Niiden siivet koskettivat toisiansa. Kulkiessaan ne eivät kääntyneet: ne kulkivat kukin suoraan eteenpäin.
Naʻe feuutaki honau kapakau; pea naʻe ʻikai fetafokiʻaki ʻenau ʻalu; ka naʻe taki taha ʻalu fakahangatonu atu.
10 Ja niiden kasvot olivat ihmiskasvojen kaltaiset; mutta oikealla puolen oli niillä neljällä leijonankasvot, vasemmalla puolen oli niillä neljällä häränkasvot, myös oli niillä neljällä kotkankasvot.
Pea ko e meʻa ki honau mata, naʻe maʻu ʻe he toko fā ni ʻae mata ʻoe tangata, mo e mata ʻoe laione ki he toʻomataʻu: pea maʻu ʻe he toko fā ni ʻae mata ʻoe pulu ki he toʻohema, pea maʻu foki ʻe he toko fā ni ʻae mata ʻoe ʻikale.
11 Niin niiden kasvot. Mutta siivet niillä oli levällään ylöspäin. Kullakin oli kaksi, jotka koskettivat toisen siipiä, ja kaksi, joilla ne peittivät ruumistansa.
Naʻe pehē ʻae anga ʻo honau mata: pea naʻe mafola honau kapakau ki ʻolunga; naʻe taki taha hono kapakau ʻe ua naʻe fepikitaki, pea ko e ua naʻe ʻufiʻufi ʻaki honau sino.
12 Ja ne kulkivat suoraan eteenpäin. Minne henki vaati kulkemaan, sinne ne kulkivat. Kulkiessaan ne eivät kääntyneet.
Pea naʻe taki taha ʻalu fakahangatonu atu pe: ko ia ne ʻalu ki ai ʻae laumālie, ko ia ia naʻa nau ʻalu ki ai, pea naʻe ʻikai te nau tafoki ʻi heʻenau ʻalu.
13 Ja olentojen hahmo oli näöltänsä kuin tuliset hiilet, jotka paloivat tulisoihtujen näköisinä. Tulta liekehti olentojen välissä, ja tuli hohti, ja tulesta lähti salamoita.
Pea ko e tatau ʻoe meʻa moʻui ʻe fā, naʻe hangē ko e ulo ʻae fefie ʻi he afi, pea ko e ulo ʻae tuʻunga maama naʻe ʻalu hake ia mo ʻalu hifo ʻi he haʻohaʻonga ʻoe ngaahi meʻa moʻui; pea naʻe ulo lahi ʻae afi pea ʻasi mai ʻae ʻuhila mei he afi.
14 Ja olennot kiitivät edestakaisin ja olivat nähdä kuin salamanleimaus.
Pea naʻe lele mo toe foki mai ʻae ngaahi meʻa moʻui ʻo hangē ko e ulo ʻoe ʻuhila.
15 Mutta kun minä katselin olentoja, niin katso: yksi pyörä oli maassa olentojen kohdalla, kunkin niiden neljän etupuolella.
Pea ko eni, lolotonga ʻeku sio ki he ngaahi meʻa moʻui, vakai, ko e teka ʻe taha naʻe tuʻu ki he kelekele ʻi he tafaʻaki ʻoe ngaahi meʻa moʻui, pea mo hono mata ʻe fā.
16 Pyörät olivat näöltään ja teoltaan niinkuin krysoliitti, ja niillä neljällä oli sama muoto, ja ne olivat näöltään ja teoltaan, kuin olisi ollut sisäkkäin pyörä pyörässä.
Pea ko e anga ʻoe ngaahi teka mo hono ngaohi naʻe hangē ko e lanu ʻoe pelili: pea naʻe tatau ʻae meʻa ni ʻe fā: pea naʻe hā mai hono ngaohi naʻe hangē kuo ʻai ʻae teka ʻe taha ʻi he loto teka ʻe taha.
17 Ne kulkivat neljään eri suuntaansa, kun kulkivat.
ʻI heʻenau ʻalu naʻa nau ʻalu ʻi honau tafaʻaki ʻe fā: pea naʻe ʻikai ke tafoki ʻi heʻenau ʻalu.
18 Kulkiessaan ne eivät kääntyneet. Ja niiden kehät olivat korkeat ja peljättävät; ja niiden kehät olivat täynnä silmiä, yltympäri, niissä neljässä.
Pea ko honau ngaahi meʻa tākai naʻe fakaʻulia ko e meʻa ʻi hono māʻolunga lahi; pea naʻe pito ʻa honau meʻa tākai ʻi he mata ʻo takatakai ʻi he meʻa ni ʻe fā.
19 Ja kun olennot kulkivat, kulkivat pyörät niiden ohella; ja kun olennot kohosivat ylös maasta, kohosivat myös pyörät.
ʻI heʻene ʻalu ʻae ngaahi meʻa moʻui, naʻe ʻalu ai pe mo e ngaahi teka, pea ka hiki hake ʻae ngaahi meʻa moʻui mei he kelekele, naʻe hiki ai pe mo e ngaahi teka.
20 Minne henki vaati kulkemaan, sinne ne kulkivat-minne vain henki kulkemaan vaati. Ja pyörät kohosivat samalla kuin nekin, sillä olentojen henki oli pyörissä.
Ko e potu kotoa pē naʻe ʻalu ki ai ʻae laumālie, naʻa nau ʻalu ai, ko ia ia ʻe ʻalu ki ai honau laumālie; pea naʻe hiki hake ʻo fakahangatonu mai ʻae ngaahi teka kiate kinautolu: he ko e laumālie ʻoe meʻa moʻui naʻe ʻi he ngaahi teka.
21 Kun olennot kulkivat, kulkivat nämäkin; kun ne seisoivat, seisoivat nämäkin; kun ne kohosivat ylös maasta, kohosivat pyörät samalla kuin nekin, sillä olentojen henki oli pyörissä.
ʻI heʻene ʻalu ʻena, naʻe ʻalu eni; pea ʻi heʻene tuʻumaʻu ʻena, naʻe tuʻu eni; pea ʻi heʻene hiki hake ʻena mei he kelekele, naʻe hiki hake ai ʻae ngaahi teka ʻo fakahangatonu mai kiate kinautolu: he naʻe ʻi he ngaahi teka ʻae laumālie ʻoe meʻa moʻui.
22 Ja olentojen päitten ylle hahmottui taivaanvahvuus, niinkuin peljättävä kristalli, kaartuen ylös niiden päitten ylitse.
Pea naʻe tatau hono fakamalumalu mei ʻolunga ʻi he ngaahi meʻa moʻui, mo e lanu ʻoe kalisitala fakamanavahē, ʻoku mafola atu ki ʻolunga ʻi honau ʻulu.
23 Ja taivaanvahvuuden alla oli niillä siivet suorina, toisen siipi toisen siipeä kohti. Kullakin oli kaksi, jotka sitä peittivät-kaksi, jotka peittivät sen ruumista.
Pea naʻe mafola totonu hake ʻi lalo ʻi hono fakamalumalu ʻa honau kapakau, pea ne fepikitaki ia: naʻe taki taha honau kapakau ʻe ua naʻe ʻufiʻufi ʻaki honau sino ʻi he tafaʻaki ko eni, pea mo e ua naʻe ʻufiʻufi ʻaki mei hena.
24 Ja minä kuulin niiden siipien kohinan niinkuin paljojen vetten kohinan, niinkuin Kaikkivaltiaan jylinän, kun ne kulkivat; pauhinan ääni oli niinkuin sotaleirin pauhu. Kun ne seisoivat, laskivat ne siipensä alas.
Pea ʻi heʻenau ʻalu naʻaku fanongo ki he longoaʻa ʻo honau kapakau, naʻe hangē ko e ʻuʻulu ʻoe ngaahi vai lahi, hangē ko e leʻo ʻoe māfimafi, mo e ongo mai ʻae lea, mo e longoaʻa ʻo ha fuʻu tokolahi: pea ʻi heʻenau tuʻu naʻa nau fāū honau kapakau.
25 Ja kuului ääni taivaanvahvuuden yläpuolelta, joka oli niitten pään päällä. -Kun ne seisoivat, laskivat ne siipensä alas.
Pea ʻi heʻenau tuʻu mo fāū honau kapakau naʻe ongo mai ʻae leʻo mei he langi, ki ʻolunga ʻi honau ʻulu.
26 Ja taivaanvahvuuden yläpuolella, joka oli niitten pään päällä, oli valtaistuimen muotoinen, näöltään kuin safiirikiveä. Ja valtaistuimen muotoisella istui hahmo, ihmisen näköinen, kohoten korkealle.
Pea naʻe hā mai ʻae tatau ʻoe nofoʻa fakatuʻi mei ʻolunga ʻi he potu langi naʻe feangai hifo mo honau ʻulu, pea naʻe hangē ia ko e maka ko e safaia, pea hā mai mei he tatau ʻoe nofoʻa fakatuʻi ʻae mata ʻo hangē ko e hā mai ʻo ha tangata mei ʻolunga ʻi ai.
27 Ja minä näin ikäänkuin hehkuvaa malmia, tulen näköistä, jota ympäröi kehä ylöspäin siitä, mikä näytti hänen lanteiltansa; ja alaspäin siitä, mikä näytti hänen lanteiltansa, minä näin kuin tulen näköistä, ja sitä ympäröitsi hohde.
Pea naʻaku mamata naʻe lanu tatau ia mo e ʻamipa, pea hangē ko e afi ʻoku takatakai ʻi loto ʻi ai mei he hā mai ʻo hono kongaloto ʻo fai ki ʻolunga, pea mei he hā mai ʻo hono kongaloto ʻo fai ki lalo naʻaku mamata naʻe hangē ko e afi pea naʻe ulo takatakai ʻi ai.
28 Kuin kaari, joka on pilvessä sadepäivänä, niin oli näöltään sitä ympäröivä hohde. Senkaltainen oli katsoa Herran kirkkauden hahmo. Ja kun minä sen näin, lankesin minä kasvoilleni. Ja minä kuulin äänen, kun joku puhui.
ʻO hangē ko e ʻūmata ʻoku ʻi he ʻao ʻi he ʻaho ʻoe ʻuha, naʻe pehē ʻae ulo takatakai ʻi ai. Ko e hā mai eni ʻae tatau ʻoe nāunau ʻo Sihova. Pea ʻi heʻeku mamata ki ai, naʻaku tōmapeʻe ki hoku mata, pea naʻaku fanongo ki he leʻo ʻo ha taha naʻe lea mai.
