Saarnaajan 4
1 Taas minä katselin kaikkea sortoa, jota harjoitetaan auringon alla, ja katso, siinä on sorrettujen kyyneleet, eikä ole heillä lohduttajaa; väkivaltaa tekee heidän sortajainsa käsi, eikä ole heillä lohduttajaa.
М-ам уйтат апой ла тоате асупририле каре се фак суб соаре; ши ятэ кэ чей апэсаць варсэ лакримь ши ну есте нимень сэ-й мынгые! Ей сунт прадэ силничией асуприторилор лор ши н-аре чине сэ-й мынгые!
2 Ja minä ylistin vainajia, jotka ovat jo kuolleet, onnellisemmiksi kuin eläviä, jotka vielä ovat elossa,
Ши ам гэсит кэ морций каре ау мурит май ынаинте сунт май феричиць декыт чей вий, каре сунт ынкэ ын вяцэ.
3 ja onnellisemmaksi kuin nämä kumpikaan sitä, joka ei vielä ole olemassa eikä ole nähnyt sitä pahaa, mikä tapahtuu auringon alla.
Дар май феричит декыт амындой, ам гэсит пе чел че ну с-а нэскут ынкэ, фииндкэ н-а вэзут тоате релеле каре се петрек суб соаре.
4 Ja minä näin kaikesta vaivannäöstä ja työn kunnollisuudesta, että se on toisen kateutta toista kohtaan.
Ам май вэзут кэ орьче мункэ ши орьче искусинцэ ла лукру ышь аре темеюл нумай ын пизма унуя асупра алтуя. Ши ачаста есте о дешертэчуне ши гоанэ дупэ вынт.
5 Sekin on turhuutta ja tuulen tavoittelua. Tyhmä panee kädet ristiin ja kalvaa omaa lihaansa.
Небунул ышь ынкручишязэ мыниле ши ышь мэнынкэ ынсэшь карня луй.
6 Parempi on pivollinen lepoa kuin kahmalollinen vaivannäköä ja tuulen tavoittelua.
Май бине о мынэ плинэ де одихнэ, декыт амындой пумний плинь де трудэ ши гоанэ дупэ вынт.
7 Taas minä näin turhuuden auringon alla:
Ам май вэзут о алтэ дешертэчуне суб соаре.
8 Tuossa on yksinäinen, ei ole hänellä toista, ei poikaa, ei veljeäkään ole hänellä; mutta ei ole loppua kaikella hänen vaivannäöllänsä, eikä hänen silmänsä saa kylläänsä rikkaudesta. Ja kenen hyväksi minä sitten vaivaa näen ja pidätän itseni nautinnoista? Tämäkin on turhuutta ja on paha asia.
Ун ом есте сингур-сингурел, н-аре нич фиу, нич фрате, ши тотушь мунка луй н-аре сфыршит, окий ну и се сатурэ ничодатэ де богэций ши ну се гындеште: „Пентру чине мунческ еу ши-мь липсеск суфлетул де плэчерь?” Ши ачаста есте о дешертэчуне ши ун лукру рэу.
9 Kahden on parempi kuin yksin, sillä heillä on vaivannäöstänsä hyvä palkka.
Май бине дой декыт унул, кэч яу о платэ ку атыт май бунэ пентру мунка лор.
10 Jos he lankeavat, niin toinen nostaa ylös toverinsa; mutta voi yksinäistä, jos hän lankeaa! Ei ole toista nostamassa häntä ylös.
Кэч, дакэ се ынтымплэ сэ кадэ, се ридикэ унул пе алтул. Дар вай де чине есте сингур ши каде фэрэ сэ айбэ пе алтул каре сэ-л ридиче!
11 Myös, jos kaksi makaa yhdessä, on heillä lämmin; mutta kuinka voisi yksinäisellä olla lämmin?
Тот аша, дакэ се кулкэ дой ымпреунэ, се ынкэлзеск унул пе алтул, дар кум аре сэ се ынкэлзяскэ дакэ е сингур?
12 Ja yksinäisen kimppuun voi joku käydä, mutta kaksi pitää sille puolensa. Eikä kolmisäinen lanka pian katkea.
Ши дакэ се скоалэ чинева асупра унуя, дой пот сэ-й стя ымпотривэ; ши фуния ымплетитэ ын трей ну се рупе ушор.
13 Parempi on köyhä, mutta viisas nuorukainen kuin vanha ja tyhmä kuningas, joka ei enää ymmärrä ottaa varoituksesta vaaria.
Май бине ун копил сэрак ши ынцелепт декыт ун ымпэрат бэтрын ши фэрэ минте, каре ну ынцелеӂе кэ требуе сэ се ласе ындрумат;
14 Sillä vankilasta tuo toinen lähti tullaksensa kuninkaaksi, vaikka oli hänen kuninkaana ollessaan syntynyt köyhänä.
кэч ел поате сэ ясэ дин темницэ ка сэ домняскэ, мэкар кэ поате кяр сэ се фи нэскут сэрак ын ымпэрэция челуй дин урмэ.
15 Minä näin kaikkien, jotka elivät ja vaelsivat auringon alla, olevan nuorukaisen puolella, tuon toisen, joka oli astuva hänen sijaansa.
Ам вэзут пе тоць чей вий, каре умблэ суб соаре, ынконжурынд пе копилул каре авя сэ урмезе дупэ ымпэрат ши сэ домняскэ ын локул луй.
16 Ei ollut loppua kaikella sillä väellä, niillä kaikilla, joita hän johti; mutta jälkipolvet eivät hänestä iloitse. Sillä sekin on turhuutta ja tuulen tavoittelemista.
Фэрэ сфыршит ера тот попорул ын фрунтя кэруя мерӂя ел. Ши тотушь чей че вор вени дупэ ел ну се вор букура де ел. Кэч ши ачаста есте о дешертэчуне ши гоанэ дупэ вынт.
