Teot 20
1 Kun meteli oli asettunut, kutsui Paavali opetuslapset luoksensa; ja rohkaistuaan heitä hän jätti heidät hyvästi ja lähti matkustamaan Makedoniaan.
Кала всаворэ мануша пэрэашыле тэ цыписавэн, Павло акхардя сытярнэн, подритярдя лавэса, простисайля лэнца и жыля андэ Македония.
2 Ja kuljettuaan niiden paikkakuntien läpi ja puhuttuaan siellä monta kehoituksen sanaa hän tuli Kreikkaan.
Вов прожалас черэз кадья пхув тай бутэнца лавэнца подритярэлас патикунэн. Кала Павло авиля андэ Грецыя.
3 Siellä hän oleskeli kolme kuukautta. Ja kun juutalaiset olivat tehneet häntä vastaan salahankkeen hänen aikoessaan lähteä meritse Syyriaan, päätti hän tehdä paluumatkansa Makedonian kautta.
Вов прожыля котэ трин шон. Ай кала вов камэлас тэ плывисарэл андэ Сирия, вов ужангля, со иудеёря гытосардэпэ тэ умарэн лэс. Тунчи вов приля тэ рисавэл черэз Македония.
4 Ja häntä seurasivat berealainen Soopater, Pyrruksen poika, ja tessalonikalaisista Aristarkus ja Sekundus, derbeläinen Gaius, Timoteus sekä aasialaiset Tykikus ja Trofimus.
Лэса жанас Сопатро, шаво Пироско андай Верия, фесалоникийцоря Аристархо тай Секундо, Гаё андай Дэрвия и Тимофеё, ай кадя ж Тихико и Трофимо андай Цыкни Азия.
5 Nämä menivät edeltä ja odottivat meitä Trooaassa;
Онэ жыле майанглэ и ажутярэнас амэн андэ Троасо.
6 mutta me purjehdimme happamattoman leivän juhlan jälkeen Filippistä ja tulimme viidentenä päivänä heidän luoksensa Trooaaseen ja viivyimme siellä seitsemän päivää.
Кала прожыля свэнко Биквасно марнэско, амэ плывисардэ андай Филипоря тай черэз панч деса авиле лэндэ андэ Троасо. Котэ амэ сас эхта деса.
7 Ja kun viikon ensimmäisenä päivänä olimme kokoontuneet murtamaan leipää, niin Paavali, joka seuraavana päivänä aikoi matkustaa pois, keskusteli heidän kanssansa ja pitkitti puhettaan puoliyöhön saakka.
Андо англуно дес куркэско амэ стидиле екхэтанэ тэ пхагас о марно. Павло дэлас дума лэнца, и сар вов камэлас пэ авэр дес тэ жал андо дром, лэстири дума зацырдяпэ жыкай епашрят.
8 Ja monta lamppua oli palamassa yläsalissa, jossa me olimme koolla.
Упрэ андо чер, кай амэ стидэпэ, пхабонас бут каганцоря.
9 Niin eräs nuorukainen, nimeltä Eutykus, istui ikkunalla, ja kun Paavalin puhe kesti niin kauan, vaipui hän sikeään uneen ja putosi unen vallassa kolmannesta kerroksesta maahan; ja hänet nostettiin ylös kuolleena.
Ай пэ фэлястра бэшэлас тэрно мануш, савэс акхарэнас Эвтихо. И кадя сар о Павло лунго дэлас дума, о Эвтихо састэс засутя и пэля тэлэ пав трито этажо. Ай кала лэс вазгле, вов сас муло.
10 Mutta Paavali meni alas, heittäytyi hänen ylitsensä, kiersi kätensä hänen ympärilleen ja sanoi: "Älkää hätäilkö, sillä hänessä on vielä henki".
Павло змукляпэ, пашлиля упрал пэр лэстэ и обля лэс. — На даран, — пхэндя вов, — вов жундо!
11 Niin hän meni jälleen ylös, mursi leipää ja söi; ja hän puhui kauan heidän kanssansa, päivän koittoon asti, ja lähti sitten matkalle.
Тунчи Павло жыля упрэ, пхагля о марно тай халя. Вов дэдумэлас жыкай дэнзор, ай тунчи жыля андо дром.
12 Ja he veivät pojan sieltä elävänä ja tulivat suuresti lohdutetuiksi.
Ай лэ шаворэс одандярдэ черэ жундэса, и всаворэ лошавэнас калэсти.
13 Mutta me menimme edeltäpäin ja astuimme laivaan ja purjehdimme Assoon. Sieltä aioimme ottaa Paavalin laivaan, sillä hän oli niin määrännyt, aikoen itse kulkea maitse.
Павло припхэндя амэнди тэ бэшас по кораблё и тэ плывисарас андо Асо. Ежэно вов камэлас тэ жал дромэса пай пхув. Андо Асо амэнди трэбуй сас тэ дикхаспэ и тэ лас лэ Павлос по кораблё.
14 Ja kun hän yhtyi meihin Assossa, otimme hänet laivaan ja kuljimme Mityleneen.
Кала Павло авиля андо Асо, амэ линэ лэс по кораблё и плывисардэ андэ Митилена.
15 Sieltä me purjehdimme ja saavuimme toisena päivänä Kion kohdalle; seuraavana päivänä laskimme Samoon ja tulimme sen jälkeisenä päivänä Miletoon.
Пэ авэр дес амэ выжыле котар андэ риг островос Хиосос. Кала прожыля инке дес, амэ плывисардэ кав острово Самосо, ай инке черэз дес авиле андо форо Милето.
16 Sillä Paavali oli päättänyt purjehtia Efeson ohitse, ettei häneltä kuluisi aikaa Aasiassa; sillä hän kiiruhti joutuakseen, jos suinkin mahdollista, helluntaiksi Jerusalemiin.
О Павло закамля тэ обжал о Эфесо ригаса, кай тэ на заритярдёл андэ Цыкни Азия, колэсти со вов грабияс и камэлас, сар выжала, тэ авэл андо Иерусалимо кав Пандэшако дес.
17 Mutta Miletosta hän lähetti sanan Efesoon ja kutsui tykönsä seurakunnan vanhimmat.
Андав Милето Павло бишалдя манушэн андо Эфесо, кай тэ мангэн пхурэдэрэн кхандирятирэн тэ авэн лэстэ.
18 Ja kun he saapuivat hänen tykönsä, sanoi hän heille: "Te tiedätte ensimmäisestä päivästä asti, kun minä Aasiaan tulin, miten minä kaiken aikaa olen ollut teidän kanssanne;
Ай кала кола авиле, вов пхэндя лэнди: — Тумэ жанэн, сар мэ жувавас тумэндэ всавори вряма пай англуно дес, кала мэ авилем андэ Цыкни Азия.
19 kuinka minä olen palvellut Herraa kaikella nöyryydellä ja kyynelillä, koettelemuksissa, jotka ovat kohdanneet minua juutalaisten salahankkeiden tähden;
Мэ теравас бути важ о Рай бипхутимаско и ясвэнца и пэрэандряравас грыжы, савэ терэнас манди иудеёря.
20 kuinka minä en ole vetäytynyt pois julistamasta teille sitä, mikä hyödyllistä on, ja opettamasta teitä sekä julkisesti että huone huoneelta,
Мэ на умукавас нисо колэстар, соб тумэнди тэ авэл мишто, роспхэнавас и сытяравас тумэн англай мануша пэ гасы и пай чера.
21 vaan olen todistanut sekä juutalaisille että kreikkalaisille parannusta kääntymyksessä Jumalan puoleen ja uskoa meidän Herraamme Jeesukseen Kristukseen.
Мэ приакхаравас лэ иудеёнэн и греконэн, со лэнди трэбуй тэ каисавэн тай тэ обрисавэн кав Дэл и тэ патян андо амаро Рай Исусо.
22 Ja nyt, katso, minä matkustan, sidottuna hengessä, Jerusalemiin, enkä tiedä, mikä minua siellä kohtaa.
Нэ икхатар о Духо припхэнэл манди, кай мэ тэ жав андо Иерусалимо, и мэ на жанав, со котэ манца авэла.
23 Sen vain tiedän, että Pyhä Henki jokaisessa kaupungissa todistaa minulle ja sanoo, että kahleet ja ahdistukset minua odottavat.
Мэ жанав, кай андо кажно форо Свэнто Духо допхэнэл манди пала кода, со ман ажутярэн лэпунзэ и грыжа.
24 En minä kuitenkaan pidä henkeäni itselleni minkään arvoisena, kunhan vain täytän juoksuni ja sen viran, jonka minä Herralta Jeesukselta olen saanut: Jumalan armon evankeliumin todistamisen.
Важ мандэ мэрно жувимос нисо на ашэл, качи камав тэ дожав пэско дром и тэ дотерав бути, сави манди дя Рай Исусо, — тай допхэнав Радосаво Лав палав мищимос Дэвлэско.
25 Ja nyt, katso, minä tiedän, ettette enää saa nähdä minun kasvojani, ei kukaan teistä, joiden keskuudessa minä olen vaeltanut ja saarnannut valtakuntaa.
Ай икхатар мэ жанав, со тумэ всаворэ, каса мэ сымас и касти роспхэнавас палав Тхагаримос, никала ман майбут на дикхэна.
26 Sentähden minä todistan teille tänä päivänä, että minä olen viaton kaikkien vereen.
Важкода мэ пхэнав адес: мэ на авава ужыло, ни андэр кастиро хасаримос,
27 Sillä minä en ole vetäytynyt pois julistamasta teille kaikkea Jumalan tahtoa.
колэсти со мэ нисо на промуклем и роспхэндэм тумэнди пала всавори Дэвлэстири воля.
28 Ottakaa siis itsestänne vaari ja kaikesta laumasta, johon Pyhä Henki on teidät pannut kaitsijoiksi, paimentamaan Herran seurakuntaa, jonka hän omalla verellänsä on itselleen ansainnut.
Дикхэн пала пэстэ и палав всаворо стадо, андо саво Свэнто Духо тховдя тумэн дикхимаренца, кай тумэ тэ пасын кхандири Дэвлэстири, пала сави Вов путиндя Пэстирэ ратэса.
29 Minä tiedän, että minun lähtöni jälkeen teidän keskuuteenne tulee julmia susia, jotka eivät laumaa säästä,
Мэ жанав, со кала мэ ужава, тумэндэ авэна холятирэ рува, савэ на тангосарэна о стадо.
30 ja teidän omasta joukostanne nousee miehiä, jotka väärää puhetta puhuvat, vetääkseen opetuslapset mukaansa.
Тай машкар тумэндэ авэна мануша, савэ ашэна тэ пэрэболдэн о чячимос, соб тэ уандярэн лэ сытярнэн пала пэстэ.
31 Valvokaa sentähden ja muistakaa, että minä olen kolme vuotta lakkaamatta yötä ja päivää kyynelin neuvonut teitä itsekutakin.
Колэсти дикхэн мишто! Сэрэн кода, со мэ трин бэрша ясвэнца, дес и рят сытяравас годяти кажнонэс тумэндар.
32 Ja nyt minä uskon teidät Jumalan ja hänen armonsa sanan haltuun, hänen, joka on voimallinen rakentamaan teitä ja antamaan teille perintöosan kaikkien pyhitettyjen joukossa.
Ай икхатар мэ отдав тумэн лэ Дэвлэсти и Лэстирэ мищимастирэ лавэсти, савэстэ исин зор тэ терэл састэса тумаро патявимос и дэла тумэнди барвалимос машкар Лэско свэнто народо.
33 En minä ole halunnut kenenkään hopeata tai kultaa tai vaatteita;
Мэ никастар на лавас ни руп, ни сомнак, ни йида.
34 te tiedätte itse, että nämä minun käteni ovat työllänsä hankkineet, mitä minä ja seuralaiseni olemme tarvinneet.
Ай тумэ ежэнэ жанэн, со мэ акалэ пэстирэ вастэнца затеравас по жувимос пэсти и колэнди, савэ сас манца.
35 Kaikessa minä olen osoittanut teille, että näin työtä tehden tulee huolehtia heikoista ja muistaa nämä Herran Jeesuksen sanat, jotka hän itse sanoi: 'Autuaampi on antaa kuin ottaa'."
Андэр вся мэ сикававас тумэнди, со кадя трэбуй тэ терас бути, тэ поможысарас чёрорэнди и тэ сэрас лава Раестирэ Исусостирэ: «Майбахтало исин кодва, ко дэл, сар кодва, ко лэл».
36 Ja tämän sanottuaan hän polvistui ja rukoili kaikkien heidän kanssansa.
Кала Павло пхэндя када, вов тэрдиля пэ чянга всаворэнца и мангля Дэвлэс.
37 Ja he ratkesivat kaikki haikeasti itkemään ja lankesivat Paavalin kaulaan ja suutelivat häntä,
Всаворэ фартэ ровэнас тай облэнас лэ Павлос и чюминдэнас лэс.
38 ja enimmän suretti heitä se sana, jonka hän oli sanonut, etteivät he enää saisi nähdä hänen kasvojansa. Ja he saattoivat hänet laivaan.
Онэ фартэ грыжонаспэ палай кода, со майбут никала лэс на дикхэна. Тунчи онэ проандярдэ лэ Павлос кав кораблё.
