2 Samuelin 22
1 Ja Daavid puhui Herralle tämän laulun sanat sinä päivänä, jona Herra oli pelastanut hänet kaikkien hänen vihollistensa ja Saulin vallasta. Hän sanoi:
И изговори Давид Господу речи ове песме, кад га избави Господ из руку свих непријатеља његових и из руке Саулове;
2 "Herra, minun kallioni, linnani ja pelastajani!
И рече: Господ је моја Стена и Град мој и Избавитељ мој.
3 Jumala, minun vuoreni, jonka turviin minä pakenen, minun kilpeni, autuuteni sarvi, varustukseni ja pakopaikkani, sinä pelastajani, joka pelastat minut väkivallasta!
Бог је Стена моја, у Њега ћу се уздати, Штит мој и Рог спасења мог, Заклон мој и Уточиште моје, Спаситељ мој, који ме избавља од силе.
4 'Ylistetty olkoon Herra' -niin minä huudan, ja vihollisistani minä pelastun.
Призивам Господа, кога ваља хвалити, и опраштам се непријатеља својих.
5 Sillä kuoleman aallot piirittivät minut, turmion virrat peljästyttivät minut.
Јер обузеше ме смртни болови, потоци неваљалих људи уплашише ме.
Болови гробни опколише ме, стегоше ме замке смртне. (Sheol h7585)
7 Ahdistuksessani minä rukoilin Herraa, Jumalaani minä rukoilin; ja hän kuuli minun ääneni temppelistänsä, minun huutoni kohosi hänen korviinsa.
У тескоби својој призвах Господа, и к Богу свом повиках, Он чу из двора свог глас мој, и вика моја дође му до ушију.
8 Silloin maa huojui ja järisi, taivaan perustukset järkkyivät; ne horjuivat, sillä hänen vihansa syttyi.
Затресе се и поколеба се земља, темељи небесима задрмаше се и померише се, јер се Он разгневи.
9 Savu suitsusi hänen sieraimistaan, kuluttava tuli hänen suustansa, palavat hiilet hehkuivat hänestä.
Подиже се дим из ноздрва Његових и из уста Његових огањ који прождире, живо угљевље одскакаше од Њега.
10 Hän notkisti taivaan ja astui alas, synkkä pilvi jalkojensa alla.
Сави небеса и сиђе; а мрак беше под ногама Његовим.
11 Hän ajoi kerubin kannattamana ja lensi, hän näkyi tuulen siipien päältä.
И седе на херувима и полете, и показа се на крилима ветреним.
12 Ja hän pani pimeyden majaksi ympärillensä, synkät vedet, paksut pilvet.
Од мрака начини око себе шатор, од мрачних вода, облака ваздушних.
13 Hohteesta, joka kävi hänen edellänsä, hehkuivat palavat hiilet.
Од севања пред Њим гораше живо угљевље.
14 Herra jylisi taivaasta, Korkein antoi äänensä kaikua.
Загрме с небеса Господ, и Вишњи пусти глас свој.
15 Hän lennätti nuolia ja hajotti heidät, salamoita, ja kauhistutti heidät.
Пусти стреле своје, и разметну их; муње, и разасу их.
16 Silloin meren syvyydet tulivat näkyviin, maanpiirin perustukset paljastuivat Herran nuhtelusta, hänen vihansa hengen puuskauksesta.
Показаше се дубине морске, и открише се темељи васиљеној од претње Господње, од дихања духа из ноздрва Његових.
17 Hän ojensi kätensä korkeudesta ja tarttui minuun, veti minut ylös suurista vesistä.
Тада пружи с висине руку и ухвати ме, извуче ме из воде велике.
18 Hän pelasti minut voimallisesta vihollisestani, minun vihamiehistäni, sillä he olivat minua väkevämmät.
Избави ме од непријатеља мог силног и од мојих ненавидника, кад беху јачи од мене.
19 He hyökkäsivät minun kimppuuni hätäni päivänä, mutta Herra tuli minun tuekseni.
Устадоше на ме у дан невоље моје, али ми Господ би потпора.
20 Hän toi minut avaraan paikkaan, hän vapautti minut, sillä hän oli mielistynyt minuun.
И изведе ме на пространо место, избави ме, јер сам му мио.
21 Herra tekee minulle minun vanhurskauteni mukaan; minun kätteni puhtauden mukaan hän minulle maksaa.
Даде ми Господ по правди мојој, по чистоти руку мојих дарива ме.
22 Sillä minä olen noudattanut Herran teitä enkä ole luopunut pois Jumalastani, jumalattomuuteen.
Јер се држах путева Господњих, и не одметнух се Бога свог.
23 Kaikki hänen oikeutensa ovat minun silmieni edessä, enkä minä poikkea hänen käskyistänsä.
Него су сви закони Његови преда мном, и заповести Његове не уклањам од себе.
24 Minä olen vilpitön häntä kohtaan ja varon itseni pahoista teoista.
И бих му веран, и чувах се од безакоња свог.
25 Sentähden Herra palkitsee minulle vanhurskauteni mukaan, sen mukaan kuin olen puhdas hänen silmiensä edessä.
Даде ми Господ по правди мојој, по чистоти мојој пред очима Његовим.
26 Hurskasta kohtaan sinä olet hurskas, nuhteetonta sankaria kohtaan nuhteeton;
Са светима поступаш свето, с човеком верним верно;
27 puhdasta kohtaan sinä olet puhdas, mutta kieroa kohtaan nurja.
С чистим чисто поступаш, а с неваљалим насупрот њему.
28 Ja sinä pelastat nöyrän kansan, mutta sinun silmäsi ovat ylpeitä vastaan, sinä alennat heidät.
Јер помажеш народу невољном, а на поносите спушташ очи своје и понижаваш их.
29 Sillä sinä, Herra, olet minun lamppuni; Herra valaisee minun pimeyteni.
Ти си видело моје, Господе, и Господ просветљује таму моју.
30 Sinun avullasi minä hyökkään rosvojoukkoa vastaan, Jumalani avulla minä ryntään ylitse muurin.
С Тобом разбијам војску, с Богом својим скачем преко зида.
31 Jumalan tie on nuhteeton, Herran sana tulessa koeteltu. Hän on kaikkien kilpi, jotka häneen turvaavat.
Пут је Божји веран, реч Господња чиста. Он је штит свима који се уздају у Њ.
32 Sillä kuka muu on Jumala paitsi Herra, ja kuka muu on pelastuksen kallio paitsi meidän Jumalamme?
Јер ко је Бог осим Господа? И ко је стена осим Бога нашег?
33 se Jumala, joka on minun vahva turvani ja johdattaa nuhteetonta hänen tiellänsä,
Бог је крепост моја и сила моја, и чини да ми је пут без мане.
34 tekee hänen jalkansa nopeiksi niinkuin peurat ja asettaa minut kukkuloilleni,
Даје ми ноге као у јелена, и на висине моје ставља ме.
35 joka opettaa minun käteni sotimaan ja käsivarteni vaskijousta jännittämään.
Учи руке моје боју, те ломе лук бронзани мишице моје.
36 Sinä annat minulle pelastuksen kilven; ja kun sinä kuulet minun rukoukseni, teet sinä minut suureksi.
Ти ми дајеш штит спасења свог, и милост твоја чини ме велика.
37 Sinä annat minun askeleilleni avaran tilan, ja minun jalkani eivät horju.
Шириш кораке моје пода мном, те се не омичу глежњи моји.
38 Minä ajan vihollisiani takaa ja tuhoan heidät enkä palaja, ennenkuin teen heistä lopun.
Терам непријатеље своје, и потирем их, и не враћам се докле их не истребим.
39 Minä lopetan heidät ja murskaan heidät, niin etteivät enää nouse; he sortuvat minun jalkojeni alle.
И истребљујем их, и обарам их да не могу устати, него падају под ноге моје.
40 Sinä vyötät minut voimalla sotaan, sinä painat vastustajani minun alleni.
Јер ме Ти опасујеш снагом за бој: који устану на ме, обараш их пода ме.
41 Sinä ajat minun viholliseni pakoon, vihamieheni minä hukutan.
Непријатеља мојих плећи Ти ми обраћаш, и потирем ненавиднике своје.
42 He katselevat, mutta pelastajaa ei ole, katsovat Herran puoleen, mutta hän ei heille vastaa.
Обзиру се, али нема помагача: вичу ка Господу, али их не слуша.
43 Minä survon heidät maan tomuksi, kadun loaksi minä heidät poljen ja tallaan.
Сатирем их као прах земаљски, као блато по улицама газим их и размећем.
44 Sinä pelastat minut kansani riidoista, sinä varjelet minua, niin että tulen pakanain pääksi; kansat, joita minä en tunne, palvelevat minua.
Ти ме избављаш од буне народа мог, чуваш ме да сам глава народима; народ ког не познавах служи ми.
45 Muukalaiset minua mielistelevät; jo korvan kuulemalta he tottelevat minua.
Туђини ласкају ми, чујући покоравају ми се.
46 Muukalaiset masentuvat; he tulevat vyöttäytyneinä varustuksistansa.
Туђини бледе, дрхћу у градовима својим.
47 Herra elää! Kiitetty olkoon minun kallioni, ja ylistetty Jumala, minun pelastukseni kallio,
Жив је Господ, и да је благословена Стена моја. Да се узвиси Бог, Стена спасења мог.
48 Jumala, joka hankkii minulle koston ja laskee kansat minun valtani alle;
Бог, који ми даје освету, и покорава ми народе,
49 sinä, joka vapahdat minut vihollisistani ja korotat minut vastustajaini ylitse ja päästät minut väkivaltaisesta miehestä.
Који ме изводи из непријатеља мојих, и подиже ме над оне који устају на ме, и од човека жестоког избавља ме.
50 Sentähden minä ylistän sinua, Herra, kansojen keskuudessa ja veisaan sinun nimesi kiitosta;
Тога ради хвалим Те, Господе, по народима, и појем имену твом,
51 sinun, joka annat kuninkaallesi suuren avun ja osoitat armoa voidellullesi, Daavidille, ja hänen jälkeläisilleen, iankaikkisesti."
Који славно избављаш цара свог, и чиниш милост помазанику свом Давиду и семену његовом довека.
