2 Korinttilaisille 4
1 Sentähden, kun meillä on tämä virka sen laupeuden mukaan, joka on osaksemme tullut, me emme lannistu,
อปรญฺจ วยํ กรุณาภาโช ภูตฺวา ยทฺ เอตตฺ ปริจารกปทมฺ อลภามหิ นาตฺร กฺลามฺยาม: ,
2 vaan olemme hyljänneet kaikki häpeälliset salatiet, niin ettemme vaella kavaluudessa emmekä väärennä Jumalan sanaa, vaan julkituomalla totuuden me suositamme itseämme jokaisen ihmisen omalletunnolle Jumalan edessä.
กินฺตุ ตฺรปายุกฺตานิ ปฺรจฺฉนฺนกรฺมฺมาณิ วิหาย กุฏิลตาจรณมกุรฺวฺวนฺต อีศฺวรียวากฺยํ มิถฺยาวาไกฺยรมิศฺรยนฺต: สตฺยธรฺมฺมสฺย ปฺรกาศเนเนศฺวรสฺย สากฺษาตฺ สรฺวฺวมานวานำ สํเวทโคจเร สฺวานฺ ปฺรศํสนียานฺ ทรฺศยาม: ฯ
3 Mutta jos meidän evankeliumimme on peitossa, niin se peite on niissä, jotka kadotukseen joutuvat,
อสฺมาภิ โรฺฆษิต: สุสํวาโท ยทิ ปฺรจฺฉนฺน: ; สฺยาตฺ ตรฺหิ เย วินํกฺษฺยนฺติ เตษาเมว ทฺฤษฺฏิต: ส ปฺรจฺฉนฺน: ;
4 niissä uskottomissa, joiden mielet tämän maailman jumala on niin sokaissut, ettei heille loista valkeus, joka lähtee Kristuksen kirkkauden evankeliumista, hänen, joka on Jumalan kuva. (aiōn g165)
ยต อีศฺวรสฺย ปฺรติมูรฺตฺติ รฺย: ขฺรีษฺฏสฺตสฺย เตชส: สุสํวาทสฺย ปฺรภา ยตฺ ตานฺ น ทีปเยตฺ ตทรฺถมฺ อิห โลกสฺย เทโว'วิศฺวาสินำ ชฺญานนยนมฺ อนฺธีกฺฤตวานฺ เอตโสฺยทาหรณํ เต ภวนฺติฯ (aiōn g165)
5 Sillä me emme julista itseämme, vaan Kristusta Jeesusta, että hän on Herra ja me teidän palvelijanne Jeesuksen tähden.
วยํ สฺวานฺ โฆษยาม อิติ นหิ กินฺตุ ขฺรีษฺฏํ ยีศุํ ปฺรภุเมวาสฺมำศฺจ ยีโศ: กฺฤเต ยุษฺมากํ ปริจารกานฺ โฆษยาม: ฯ
6 Sillä Jumala, joka sanoi: "Loistakoon valkeus pimeydestä", on se, joka loisti sydämiimme, että Jumalan kirkkauden tunteminen, sen kirkkauden, joka loistaa Kristuksen kasvoissa, levittäisi valoansa.
ย อีศฺวโร มเธฺยติมิรํ ปฺรภำ ทีปนายาทิศตฺ ส ยีศุขฺรีษฺฏสฺยาสฺย อีศฺวรียเตชโส ชฺญานปฺรภายา อุทยารฺถมฺ อสฺมากมฺ อนฺต: กรเณษุ ทีปิตวานฺฯ
7 Mutta tämä aarre on meillä saviastioissa, että tuo suunnattoman suuri voima olisi Jumalan eikä näyttäisi tulevan meistä.
อปรํ ตทฺ ธนมฺ อสฺมาภิ รฺมฺฤณฺมเยษุ ภาชเนษุ ธารฺยฺยเต ยต: สาทฺภุตา ศกฺติ รฺนาสฺมากํ กินฺตฺวีศฺวรไสฺยเวติ ชฺญาตวฺยํฯ
8 Me olemme kaikin tavoin ahdingossa, mutta emme umpikujassa, neuvottomat, mutta emme toivottomat,
วยํ ปเท ปเท ปีฑฺยามเห กินฺตุ นาวสีทาม: , วยํ วฺยากุลา: สนฺโต'ปิ นิรุปายา น ภวาม: ;
9 vainotut, mutta emme hyljätyt, maahan kukistetut, mutta emme tuhotut.
วยํ ปฺรทฺราวฺยมานา อปิ น กฺลามฺยาม: , นิปาติตา อปิ น วินศฺยาม: ฯ
10 Me kuljemme, aina kantaen Jeesuksen kuolemaa ruumiissamme, että Jeesuksen elämäkin tulisi meidän ruumiissamme näkyviin.
อสฺมากํ ศรีเร ขฺรีษฺฏสฺย ชีวนํ ยตฺ ปฺรกาเศต ตทรฺถํ ตสฺมินฺ ศรีเร ยีโศ รฺมรณมปิ ธารยาม: ฯ
11 Sillä me, jotka elämme, olemme alati annetut kuolemaan Jeesuksen tähden, että Jeesuksen elämäkin tulisi kuolevaisessa lihassamme näkyviin.
ยีโศ รฺชีวนํ ยทฺ อสฺมากํ มรฺตฺตฺยเทเห ปฺรกาเศต ตทรฺถํ ชีวนฺโต วยํ ยีโศ: กฺฤเต นิตฺยํ มฺฤเตฺยา สมรฺปฺยามเหฯ
12 Niinpä siis kuolema tekee työtään meissä, mutta elämä teissä.
อิตฺถํ วยํ มฺฤตฺยากฺรานฺตา ยูยญฺจ ชีวนากฺรานฺตา: ฯ
13 Mutta koska meillä on sama uskon Henki, niinkuin kirjoitettu on: "Minä uskon, sentähden minä puhun", niin mekin uskomme, ja sentähden me myös puhumme,
วิศฺวาสการณาเทว สมภาษิ มยา วจ: ฯ อิติ ยถา ศาสฺเตฺร ลิขิตํ ตไถวาสฺมาภิรปิ วิศฺวาสชนกมฺ อาตฺมานํ ปฺราปฺย วิศฺวาส: กฺริยเต ตสฺมาจฺจ วจำสิ ภาษฺยนฺเตฯ
14 tietäen, että hän, joka herätti Herran Jeesuksen, on herättävä meidätkin Jeesuksen kanssa ja asettava esiin yhdessä teidän kanssanne.
ปฺรภุ รฺยีศุ เรฺยโนตฺถาปิต: ส ยีศุนาสฺมานปฺยุตฺถาปยิษฺยติ ยุษฺมาภิ: สารฺทฺธํ สฺวสมีป อุปสฺถาปยิษฺยติ จ, วยมฺ เอตตฺ ชานีม: ฯ
15 Sillä kaikki tapahtuu teidän tähtenne, että aina enenevä armo yhä useampien kautta saisi aikaan yhä runsaampaa kiitosta Jumalan kunniaksi.
อเตอว ยุษฺมากํ หิตาย สรฺวฺวเมว ภวติ ตสฺมาทฺ พหูนำ ปฺรจุรานุคฺรหปฺราปฺเต รฺพหุโลกานำ ธนฺยวาเทเนศฺวรสฺย มหิมา สมฺยกฺ ปฺรกาศิษฺยเตฯ
16 Sentähden me emme lannistu; vaan vaikka ulkonainen ihmisemme menehtyykin, niin sisällinen kuitenkin päivä päivältä uudistuu.
ตโต เหโต รฺวยํ น กฺลามฺยาม: กินฺตุ พาหฺยปุรุโษ ยทฺยปิ กฺษียเต ตถาปฺยานฺตริก: ปุรุโษ ทิเน ทิเน นูตนายเตฯ
17 Sillä tämä hetkisen kestävä ja kevyt ahdistuksemme tuottaa meille iankaikkisen ja määrättömän kirkkauden, ylenpalttisesti, (aiōnios g166)
กฺษณมาตฺรสฺถายิ ยเทตตฺ ลฆิษฺฐํ ทุ: ขํ ตทฺ อติพาหุเลฺยนาสฺมากมฺ อนนฺตกาลสฺถายิ คริษฺฐสุขํ สาธยติ, (aiōnios g166)
18 meille, jotka emme katso näkyväisiä, vaan näkymättömiä; sillä näkyväiset ovat ajallisia, mutta näkymättömät iankaikkisia. (aiōnios g166)
ยโต วยํ ปฺรตฺยกฺษานฺ วิษยานฺ อนุทฺทิศฺยาปฺรตฺยกฺษานฺ อุทฺทิศาม: ฯ ยโต เหโต: ปฺรตฺยกฺษวิษยา: กฺษณมาตฺรสฺถายิน: กินฺตฺวปฺรตฺยกฺษา อนนฺตกาลสฺถายิน: ฯ (aiōnios g166)
