< Sakarjan 5 >

1 Ja minä taas nostin silmäni ja näin, ja katso, siinä oli lentävä kirja.
Unya miusab ako pagyahat sa akong mga mata, ug nakita ko, ug ania karon, ang usa ka linukot nga nagalupad.
2 Ja hän sanoi minulle: mitäs näet? Mutta minä sanoin: minä näen lentävän kirjan, joka on kaksikymmentä kyynärää pitkä ja kymmenen kyynärää leviä.
Ug siya miingon kanako: Unsa ba ang nakita mo? Ug ako mitubag: Nagatan-aw ako sa usa ka nagalupad nga linukot; ang gitas-on niana kaluhaan ka maniko, ug ang gilapdon niana napulo ka maniko.
3 Ja hän sanoi minulle: se on se kirous, joka käy kaiken maan ylitse: sillä jokainen varas tästä (kansasta) niinkuin muistakin sanoo itsensä viattomaksi; ja kaikki valapattoiset tästä niinkuin muutkin sanovat itseänsä viattomaksi.
Unya miingon siya kanako: Kini mao ang tunglo nga nagapanaw sa ibabaw sa tibook nga yuta: kay ang tagsatagsa nga nagapangawat pagaputlon diha sa usa ka palid sumala sa linukot; ug ang tagsatagsa nga nagapanumpa pagaputlon diha sa luyo sa palid sumala niana.
4 Mutta minä tahdon sen tuottaa edes, sanoo Herra Zebaot, että sen pitää tuleman varkaan huoneesen, ja sen huoneesen, joka minun nimeni kautta väärin vannoo: ja sen pitää pysymän heidän huoneessansa; ja se on sen kuluttava puinensa ja kivinensä.
Pagulaon ko kini, nagaingon si Jehova sa mga panon, ug kini mosulod sa balay sa kawatan, ug sa sulod sa balay niadtong nagapanumpa ug bakak sa akong ngalan, ug magapabilin kini sa taliwala sa iyang balay, ug magalamoy niini uban ang mga kahoy ug mga bato nga anaa niana.
5 Ja enkeli, joka minun kanssani puhui, läksi ulos, ja sanoi minulle: nosta nyt silmäs ja katso, mitä sieltä käy ulos.
Unya ang manulonda nga nakigsulti kanako mipanaw, ug miingon kanako: Iyahat karon ang imong mga mata, ug tan-awa kong unsa kini nga nagapanaw.
6 Ja minä sanoin: mikä se on? Hän sanoi: sieltä käy ephan mitta ulos; ja sanoi: se on heidän näkönsä kaikessa maassa.
Ug ako miingon: Unsa ba kini? Ug siya miingon: Kini mao ang usa ka epha nga nagapanaw. Labut pa siya miingon: Kini mao ang ilang dagway sa tibook nga yuta.
7 Ja katso, lyijyinen kansi nousi auki; ja siellä istui yksi vaimo keskellä ephaa.
(Ug, ania karon, may usa nga gialsa nga talanton nga tingga): ug kini mao ang usa ka babaye nga nagalingkod sa taliwala sa epha.
8 Ja hän sanoi: se on jumalattomuus; ja hän heitti sen keskelle mittaa, ja laski lyijyn kappaleen myös mitan suulle.
Ug siya miingon: Kini mao ang Pagkadautan: ug iyang gihulog siya ngadto sa taliwala sa epha; ug iyang gihulog ang kabug-aton sa tingga sa baba niana.
9 Ja minä nostin silmäni ja näin, ja katso, kaksi vaimoa läksi ulos, joilla olivat siivet, joita tuuli ajoi, ja heidän siipensä olivat niinkuin nälkäkurjen siivet, ja ne nostivat ephan mitan maan ja taivaan välille.
Unya giyahat ko ang akong mga mata, ug nakita ko, ania karon, may minggula nga duruha ka babaye, ug ang hangin diha sa ilang mga pako; nan sila may mga pako nga ingon sa mga pako sa usa ka talabong; ug ilang gialsa ang epha sa kinatung-an sa yuta ug sa langit.
10 Ja minä sanoin enkelille, joka minun kanssani puhui: kuhunka he sen mitan vievät?
Unya miingon ako sa manulonda nga nakigsulti kanako: Asa ba dad-a ang epha?
11 Hän sanoi minulle: että hänelle rakennettaisiin huone Sinearin maalla, ja se valmistettaisiin, ja asetettaisiin perustuksensa päälle.
Ug siya miingon kanako: Aron sa pagtukod alang kaniya usa ka balay didto sa yuta sa Shinar: ug sa diha nga mahikay na kini, didto igapahaluna siya sa iyang kaugalingon nga dapit.

< Sakarjan 5 >