Sakarjan 5
1 Ja minä taas nostin silmäni ja näin, ja katso, siinä oli lentävä kirja.
Unya milingi ako ug mihangad, ug nakita ko, ang naglupad nga linukot nga basahon!
2 Ja hän sanoi minulle: mitäs näet? Mutta minä sanoin: minä näen lentävän kirjan, joka on kaksikymmentä kyynärää pitkä ja kymmenen kyynärää leviä.
Miingon ang anghel kanako, “Unsa man ang imong nakita?” Mitubag ako, “nakita ko ang naglupad nga linukot nga basahon, nga adunay 20 ka maniko ang katas-on ug 10 ka maniko ang kalapdon.”
3 Ja hän sanoi minulle: se on se kirous, joka käy kaiken maan ylitse: sillä jokainen varas tästä (kansasta) niinkuin muistakin sanoo itsensä viattomaksi; ja kaikki valapattoiset tästä niinkuin muutkin sanovat itseänsä viattomaksi.
Unya miingon siya kanako, “Mao kini ang tunglo nga mogawas ibabaw sa tibuok kayutaan, tungod kay pagawagtangon ang matag kawatan sumala sa giingon sa usa ka bahin, samtang ang matag usa nga misaad ug bakak nga panumpa wagtangon sumala sa giingon sa pikas bahin, sumala sa ilang mga pulong.
4 Mutta minä tahdon sen tuottaa edes, sanoo Herra Zebaot, että sen pitää tuleman varkaan huoneesen, ja sen huoneesen, joka minun nimeni kautta väärin vannoo: ja sen pitää pysymän heidän huoneessansa; ja se on sen kuluttava puinensa ja kivinensä.
“Ipadala ko kini—mao kini ang gipamulong ni Yahweh nga labawng makagagahom— busa mosulod kini didto sa balay sa kawatan ug didto sa balay sa usa nga nanaad ug bakak nga panumpa gamit ang akong ngalan. Magpabilin kini sa iyang balay ug ut-uton ang kahoy ug ang mga bato niini.”
5 Ja enkeli, joka minun kanssani puhui, läksi ulos, ja sanoi minulle: nosta nyt silmäs ja katso, mitä sieltä käy ulos.
Unya migawas ang anghel nga nakigsulti kanako ug miingon, “Iyahat ang imong mga mata ug tan-awa kung unsa ang taliabot!”
6 Ja minä sanoin: mikä se on? Hän sanoi: sieltä käy ephan mitta ulos; ja sanoi: se on heidän näkönsä kaikessa maassa.
Miingon ako, “Unsa kini?” Miingon siya, “mao kini ang bukag nga gisudlan sa sukdanan nga moabotay. Mao kini ang ilang kalapasan sa tibuok yuta.”
7 Ja katso, lyijyinen kansi nousi auki; ja siellä istui yksi vaimo keskellä ephaa.
Unya gikuha ang tingga nga tabon sa bukag ug adunay babaye nga naglingkod ilalom niini!
8 Ja hän sanoi: se on jumalattomuus; ja hän heitti sen keskelle mittaa, ja laski lyijyn kappaleen myös mitan suulle.
Miingon ang anghel, “Mao kini ang Pagkadaotan!” Giitsa niya pabalik ang babaye pasulod ngadto sa bukag, ug gibutang niya ang tingga nga tabon ibabaw sa abrihanan niini.
9 Ja minä nostin silmäni ja näin, ja katso, kaksi vaimoa läksi ulos, joilla olivat siivet, joita tuuli ajoi, ja heidän siipensä olivat niinkuin nälkäkurjen siivet, ja ne nostivat ephan mitan maan ja taivaan välille.
Mihangad ako ug nakita ko ang duha ka babaye nga nagpadulong kanako, ug anaa ang hangin sa ilang mga pako—tungod kay aduna silay mga pako sama sa mga pako sa talabon. Gialsa nila ang bukag ngadto sa tungatunga sa yuta ug sa langit.
10 Ja minä sanoin enkelille, joka minun kanssani puhui: kuhunka he sen mitan vievät?
Busa miingon ako sa anghel nga nakigsulti kanako, “Asa man nila dad-on ang bukag?”
11 Hän sanoi minulle: että hänelle rakennettaisiin huone Sinearin maalla, ja se valmistettaisiin, ja asetettaisiin perustuksensa päälle.
Miingon siya kanako, “Dad-on kini aron magtukod ug templo didto sa yuta sa Shinar, aron nga kung andam na ang templo, ipahimutang ang bukag didto sa giandam nga butanganan niini.”
