< Laulujen laulu 4 >
1 Katso, armaani! sinä olet ihanainen, katso, ihanainen sinä olet: sinun silmäs ovat niinkuin mettisen silmät palmikkos välillä; sinun hiukses ovat niinkuin vuohilauma, jotka ovat kerityt Gileadin vuorella.
O nagpintaska, ay-ayatek; nagpintaska. Dagiti matam ket kasla kadagiti kalapati iti likodan ti belom. Kayarigan ti buokmo dagiti arban dagiti kalding a sumalsalog manipud iti Bantay Galaad.
2 Sinun hampaas ovat niinkuin laumat kerittyin villain kanssa, jotka pesosta tulevat, jotka kaikki kaksoisia kantavat, ei myös yksikään heistä ole hedelmätöin.
Dagiti ngipenmo ket kasla iti arban dagiti kapukpukis a kabaian a karnero, a sumangsang-at manipud iti pagdidigusan. Tunggal maysa kadakuada ket addaan iti singinna, ken awan kadakuada iti natay.
3 Sinun huules ovat niinkuin tulipunainen rihma, ja sinun puhees ovat suloiset; sinun poskes ovat niinkuin granatin omenan lohko, sinun palmikkos välillä.
Dagiti bibigmo ket kasla iti nalabaga a lupot; makaay-ayo ti ngiwatmo. Dagiti pingpingmo ket kasla kadagiti pisi ti granada iti likodan ti belom.
4 Sinun kaulas on niinkuin Davidin torni, joka on rakennettu vahvalla muurilla, jossa tuhannen kilpeä riippuu, ja kaikkinaiset väkeväin sota-aseet.
Ti tengngedmo ket kasla iti torre ni David a naipatakder iti hilera dagiti batbato, nga addaan iti rinibribu a kalasag nga agbitbitin iti daytoy, kalasag amin dagiti soldado.
5 Sinun kaksi rintaas ovat niinkuin kaksi nuorta metsävohlaa, jotka kukkasten seassa laitumella käyvät.
Dagiti dua a susom ket kasla kadagiti dua nga urbon a karnero, singin iti korso nga agar-arab iti tengnga dagiti lirio.
6 Siihenasti että päivä soipeemmaksi tulee, ja varjo katoo: minä menen mirrhamin vuorelle, ja pyhän savun kukkulalle.
Agingga a dumteng ti parbangon ken agpukaw dagiti aniniwan, sumang-atakto idiay bantay ti mira ken idiay turod ti insenso.
7 Sinä olet kokonas ihana, minun armaani, ja ei sinussa ole yhtään virhettä.
Ay-ayatek, nagpintaska iti aniaman nga anggulo, ken awan ti pakapilawan kenka.
8 Tule kanssani, morsiameni, Libanonista, tule kanssani Libanonista, mene sisälle, astu tänne Amanan kukkulalta, Senirin Hermonin niskalta, jalopeuran luolasta ja leopardein vuorelta.
Kumuyogka kaniak manipud Libano, o nobiak. Kumuyogka kaniak manipud Libano; umayka manipud iti tuktok ti Amana, manipud iti tuktok ti Senir ken Hermon, manipud iti rukib dagiti leon, manipud iti bantay a rukib dagiti leopardo.
9 Sinä olet ottanut minun sydämeni pois, sisareni, rakas morsiameni: sinä olet ottanut sydämeni pois yhdellä silmälläs ja yhdellä kaulakäädylläs.
Tinakawmo toy pusok, kabsatko a babai, o nobiak; tinakawmo toy pusok, iti laeng maysa a kitam kaniak, babaen iti maysa a napateg a bato iti kuentasmo.
10 Kuinka ihana on sinun rakkautes, sisareni, rakas morsiameni: sinun rakkautes on suloisempi kuin viina, ja sinun voitees haju voittaa kaikki yrtit.
Anian a nagimnas ti ayatmo, kabsatko a babai, o nobiak! Anian a nasaysayaat ti ayatmo ngem ti arak, ken ti ayamuom ti bangbanglom ngem ti aniaman a rekado.
11 Sinun huules, morsiameni, ovat niinkuin valuva mesileipä: mesi ja maito on sinun kieles alla, ja sinun vaattees haju on niinkuin Libanonin haju.
Dagiti bibigmo, o nobiak, ket kasla agtedted a diro; adda iti diro ken gatas iti sirok ti dilam; ti ayamuom ti pagan-anaymo ket kasla iti ayamuom ti Libano.
12 Minun sisareni, rakas morsiameni, sinä olet suljettu kryytimaa, lukittu lähde, kiinnipantu kaivo.
Ti kabsatko a babai, ti nobiak ket kasla hardin a nakakandado, maysa a hardin a nakakandado, maysa nga ubbog nga adda seliona.
13 Sinun istutukses ovat niinkuin yrttitarha granatomenista, kalliin hedelmän kanssa, syprit narduksen kanssa;
Dagiti sangsangam ket kabakiran dagiti kaykayo a granada nga addaan kadagiti nasasayaat a bunga, ken iti alkamfor ken nardo a mula,
14 Nardukset saframin kanssa, kalmus ja kaneli, kaikkinaisen pyhän savun puiden kanssa, mirrham ja aloes kaikkein parasten yrttein kanssa.
nardo, asafran, calamus ken cinnamon nga addaan kadagiti amin a kita dagiti rekado, mira ken aloes nga addaan kadagiti amin a kasasayaatan a rekrekado.
15 Niinkuin kryytimaan kaivo, ja elävänveden lähde, joka Libanonista vuotaa.
Maysaka nga ubbog iti hardin, maysa a bubon iti nadalus a danum, agay-ayus a karayan manipud idiay Libano. Kasarsarita ti balasang ti mangay-ayat kenkuana
16 Nouse pohjatuuli, ja tule lounatuuli ja puhalla yrttitarhani lävitse, että sen yrtit vuotaisivat. Ystäväni tulkoon kryytimaahansa, ja syökään hänen kalliita hedelmiänsä.
Agriingka, o angin ti amianan; umayka, o angin ti abagatan; agpul-oyka iti hardinko tapno dagiti rekadona ket mangparnuay iti nabanglo nga ayamuom. Umay koma ti ay-ayatek iti hardinna ket mangan kadagiti sumagmamano iti kasayaatan a bungana.