< Laulujen laulu 4 >

1 Katso, armaani! sinä olet ihanainen, katso, ihanainen sinä olet: sinun silmäs ovat niinkuin mettisen silmät palmikkos välillä; sinun hiukses ovat niinkuin vuohilauma, jotka ovat kerityt Gileadin vuorella.
Hĩ, kaĩ wee mwendwa wakwa ũkĩrĩ mũthaka-ĩ! Ĩĩ ti-itherũ ũrĩ mũthaka! Maitho maku mahaana ta ma ndutura makĩonerwo hau taama-inĩ ũcio ũkũhumbĩrĩte ũthiũ. Njuĩrĩ yaku no ta rũũru rwa mbũri rũgĩikũrũka Kĩrĩma-inĩ kĩa Gileadi.
2 Sinun hampaas ovat niinkuin laumat kerittyin villain kanssa, jotka pesosta tulevat, jotka kaikki kaksoisia kantavat, ei myös yksikään heistä ole hedelmätöin.
Magego maku mahaana ta rũũru rwa ngʼondu ciarĩkia kũmurwo guoya o ũguo, ikĩambata ciumĩte gũthambio. O ĩmwe yacio ĩrĩ na ihatha rĩayo; hatirĩ o na ĩmwe yacio ĩrĩ iiki.
3 Sinun huules ovat niinkuin tulipunainen rihma, ja sinun puhees ovat suloiset; sinun poskes ovat niinkuin granatin omenan lohko, sinun palmikkos välillä.
Mĩromo yaku ĩhaana ta uuthi mũtune; kanua gaku kagĩrĩte mũno. Thĩa ciaku ihaana ta ciatũ igĩrĩ cia itunda rĩa mũkomamanga, ikĩonerwo hau taama-inĩ ũcio ũkũhumbĩrĩte ũthiũ.
4 Sinun kaulas on niinkuin Davidin torni, joka on rakennettu vahvalla muurilla, jossa tuhannen kilpeä riippuu, ja kaikkinaiset väkeväin sota-aseet.
Ngingo yaku ĩhaana ta mũthiringo ũrĩa mũraihu wa Daudi, wakĩtwo wega mũno; nakuo gũgacuurio ngo ngiri, na ciothe nĩ ngo cia njamba cia ita.
5 Sinun kaksi rintaas ovat niinkuin kaksi nuorta metsävohlaa, jotka kukkasten seassa laitumella käyvät.
Nyondo ciaku cierĩ ihaana ta ciana igĩrĩ cia thiiya, ikahaana ciana cia mahatha cia thiiya ikĩrĩa itoka-inĩ.
6 Siihenasti että päivä soipeemmaksi tulee, ja varjo katoo: minä menen mirrhamin vuorelle, ja pyhän savun kukkulalle.
Nĩngũthiĩ kĩrĩma-inĩ kĩa manemane, na nginye karĩma-inĩ ka ũbani, njikare kuo nginya kũrĩĩrura, nacio ciĩruru ciirĩrie.
7 Sinä olet kokonas ihana, minun armaani, ja ei sinussa ole yhtään virhettä.
Wee mwendwa wakwa ũrĩ mũthaka biũ; ndũrĩ na kameni o na kanini.
8 Tule kanssani, morsiameni, Libanonista, tule kanssani Libanonista, mene sisälle, astu tänne Amanan kukkulalta, Senirin Hermonin niskalta, jalopeuran luolasta ja leopardein vuorelta.
Ũka tũthiĩ nawe, mũhiki wakwa, tuume Lebanoni, nĩtũthiĩ nawe tuume Lebanoni. Harũrũka uume gacũmbĩrĩ-inĩ ka Amana, ũkiume kĩrĩma gĩa Seniru, o gacũmbĩrĩ ka Herimoni, uume kũu imamo-inĩ cia mĩrũũthi, ũkiume irĩma-inĩ icio cia ngarĩ.
9 Sinä olet ottanut minun sydämeni pois, sisareni, rakas morsiameni: sinä olet ottanut sydämeni pois yhdellä silmälläs ja yhdellä kaulakäädylläs.
Nĩũtahĩte ngoro yakwa, wee mwarĩ wa maitũ, o wee mũhiki wakwa; nĩũtahĩte ngoro yakwa na irora o rĩmwe rĩa maitho maku, na ithaga rĩmwe rĩa mũgathĩ waku wa ngingo.
10 Kuinka ihana on sinun rakkautes, sisareni, rakas morsiameni: sinun rakkautes on suloisempi kuin viina, ja sinun voitees haju voittaa kaikki yrtit.
Wee mwarĩ wa maitũ, o we mũhiki wakwa, kaĩ wendo waku nĩ wa gũkenerwo-ĩ! Ĩĩ wendo waku nĩ wa gũkenania mũno gũkĩra ndibei, naguo mũtararĩko wa maguta maku nĩ mwega kũrĩ wa mahuti mothe marĩa manungi wega!
11 Sinun huules, morsiameni, ovat niinkuin valuva mesileipä: mesi ja maito on sinun kieles alla, ja sinun vaattees haju on niinkuin Libanonin haju.
Wee mũhiki wakwa, mĩromo yaku ĩtaatagia mũrĩo ta magua ma ũũkĩ; iria na ũũkĩ irĩ rungu rwa rũrĩmĩ rwaku. Mũtararĩko mwega wa nguo ciaku no ta ũrĩa wa Lebanoni.
12 Minun sisareni, rakas morsiameni, sinä olet suljettu kryytimaa, lukittu lähde, kiinnipantu kaivo.
Wee mwarĩ wa maitũ, o wee mũhiki wakwa, ũhaana ta mũgũnda mũirigĩre, ũkahaana ta gĩthima kĩirigĩre, na ta itherũkĩro rĩa maaĩ ihingĩrĩrie.
13 Sinun istutukses ovat niinkuin yrttitarha granatomenista, kalliin hedelmän kanssa, syprit narduksen kanssa;
Thuuna ciaku nĩ ta mũgũnda wa mĩtĩ ya mĩkomamanga ĩ na matunda mega mũno, ũrĩ na mĩhanuni, na mĩtĩ ĩrĩa yumaga uundi,
14 Nardukset saframin kanssa, kalmus ja kaneli, kaikkinaisen pyhän savun puiden kanssa, mirrham ja aloes kaikkein parasten yrttein kanssa.
ĩkoima uundi na manjano, na irago na mĩndarathini, hamwe na mũtĩ o wothe wa ũbani, na manemane na thubiri, na mahuti mothe marĩa manungi wega mũno.
15 Niinkuin kryytimaan kaivo, ja elävänveden lähde, joka Libanonista vuotaa.
Wee-rĩ, ũrĩ itherũkĩro rĩa maaĩ rĩrĩ mũgũnda, ũrĩ gĩthima kĩa maaĩ megũtherera, maikũrũkĩte moimĩte Lebanoni.
16 Nouse pohjatuuli, ja tule lounatuuli ja puhalla yrttitarhani lävitse, että sen yrtit vuotaisivat. Ystäväni tulkoon kryytimaahansa, ja syökään hänen kalliita hedelmiänsä.
Wee rũhuho rwa gathigathini ũkĩra, nawe rũhuho rwa gũthini-rĩ, ũka! Hurutanaai mũgũnda-inĩ wakwa, nĩguo mũtararĩko waguo ũhunje kũndũ kũraya. Mwendwa wakwa nĩatoonye mũgũnda-inĩ wake, na arĩe matunda maguo o macio mega mũno.

< Laulujen laulu 4 >