Psalmien 95

1 Tulkaat, veisatkaamme kiitosta Herralle, ja iloitkaamme meidän autuutemme turvalle!

۱ بیایید خداوند را بسراییم و صخره نجات خود را آواز شادمانی دهیم!

2 Tulkaamme hänen kasvoinsa eteen kiitoksella, ja riemuitkaamme hänelle lauluilla!

۲ به حضور او با حمد نزدیک بشویم! و با مزامیر او راآواز شادمانی دهیم!

3 Sillä Herra on suuri Jumala, ja suuri kuningas kaikkein jumalain ylitse.

۳ زیرا که یهوه، خدای بزرگ است،

4 Sillä hänen kädessänsä on kaikki, mitä maa kantaa, ja vuorten kukkulat ovat myös hänen.

۴ و پادشاه عظیم بر جمیع خدایان. نشیبهای زمین در دست وی است و فرازهای کوهها از آن او.

5 Sillä hänen on meri, ja hän on sen tehnyt, ja hänen kätensä ovat kuivan valmistaneet.

۵ دریا از آن اوست، او آن رابساخت؛ و دستهای وی خشکی را مصور نمود.

6 Tulkaat, kumartakaamme ja polvillemme langetkaamme, ja maahan laskeukaamme Herran meidän Luojamme eteen!

۶ بیایید عبادت و سجده نماییم و به حضورآفریننده خود خداوند زانو زنیم!

7 Sillä hän on meidän Jumalamme ja me hänen elatuskansansa, ja hänen kättensä lauma. Tänäpänä, jos kuulette hänen äänensä,

۷ زیرا که اوخدای ما است! و ما قوم مرتع و گله دست اومی باشیم! امروز کاش آواز او را می‌شنیدید!

8 Niin älkäät paaduttako sydämiänne, niinkuin Meribassa tapahtui, niinkuin kiusauksen päivänä korvessa,

۸ دل خود را سخت مسازید، مثل مریبا، مانند یوم مسا در صحرا.

9 Kussa isänne minua kiusasivat, koettelivat minua, ja näkivät myös minun tekoni;

۹ چون اجداد شما مرا آزمودند وتجربه کردند و اعمال مرا دیدند.

10 Että minä neljäkymmentä ajastaikaa suutuin tähän kansaan, ja sanoin: se on senkaltainen kansa, jonka sydämet aina eksyä tahtovat, ja jotka minun tietäni ei tahtoneet oppia;

۱۰ چهل سال ازآن قوم محزون بودم و گفتم: «قوم گمراه دل هستند که طرق مرا نشناختند.

11 Joille minä vihoissani vannoin: ettei heidän pidä minun lepooni tuleman.

۱۱ پس در غضب خود قسم خوردم، که به آرامی من داخل نخواهند شد.»