< Psalmien 63 >
1 Davidin Psalmi, kuin hän oli Juudan korvessa. Jumala, sinä olet minun Jumalani! Varhain minä sinua etsin: sinua minun sieluni janoo, minun lihani halaa sinua karkiassa ja kuivassa maassa, joka vedetöin on.
Zabura ta Dawuda. Sa’ad da yake a hamadar Yahuda. Ya Allah, kai ne Allahna, da nacewa na neme ka; raina yana ƙishinka, jikina yana marmarinka, cikin busasshiyar ƙasar da ta zozaye inda babu ruwa.
2 Niinkuin minä näin sinun pyhässä, katsellakseni sinun voimaas ja kunniaas;
Na gan ka a wuri mai tsarki na kuma dubi ikonka da ɗaukakarka.
3 Sillä sinun laupiutes on parempi kuin elämä: minun huuleni pitää sinua kiittämän.
Domin ƙaunarka ta fi rai kyau, leɓunana za su ɗaukaka ka.
4 Niin minä tahdon kunnioittaa sinua minun elinaikanani, ja minun käteni nostaa ylös sinun nimees.
Zan yabe ka muddin raina, kuma a cikin sunanka zai ɗaga hannuwana.
5 Niinkuin lihavuudella ja rasvalla pitää minun sieluni ravittaman: ja minun suuni pitää kiittämän iloisilla huulilla.
Raina zai ƙoshi kamar da abinci mafi kyau; da leɓunan rerawa bakina zai yabe ka.
6 Kuin minä vuoteeseni lasken, niin minä muistan sinua: kuin minä herään, niin minä puhun sinusta.
A gadona na tuna da kai; ina tunaninka dukan dare.
7 Sillä sinä olet minun apuni, ja sinun siipeis varjon alla minä kerskaan.
Domin kai ne mai taimakona, ina rera a cikin inuwar fikafikanka.
8 Minun sieluni riippuu sinussa: sinun oikia kätes minun tukee.
Raina ya manne maka; hannunka na dama yana riƙe da ni.
9 Mutta he etsivät kadottaaksensa minun sieluni: heidän täytyy maan alle mennä.
Su da suke neman raina za su hallaka; za su gangara zuwa zurfafan duniya.
10 Heidän pitää miekkaan lankeeman, ketuille osaksi tuleman.
Za a bayar da su ga takobi su kuma zama abincin karnukan jeji.
11 Mutta kuninkaan pitää iloitseman Jumalassa: joka hänen kauttansa vannoo, se kunnioitetaan; sillä valhetteliain suu pitää tukittaman.
Amma sarki zai yi farin ciki ga Allah; dukan waɗanda suke rantse da sunan Allah za su yabe shi, amma za a rufe bakunan maƙaryata.