Psalmien 37

1 Davidin Psalmi. Älä vihastu pahain tähden, ja älä kadehdi pahantekiöitä.

Pieśń Dawidowa. Nie obruszaj się dla złośników, ani zajrzyj czyniącym nieprawość.

2 Sillä niinkuin heinä he pian hakataan pois, ja lakastuvat niinkuin vihoittava ruoho.

Bo jako trawa prędko podcięci będą, a jako liście zielone opadną.

3 Toivo Herraan ja tee hyvää: asu maassa ja elätä itses vakuudella.

Ufaj w Panu, a czyń dobrze; mieszkajże na ziemi, a żyw się sprawiedliwie.

4 Iloitse Herrassa, ja hän antaa sinulle, mitä sinun sydämes halajaa.

Kochaj się w Panu, a dać prośby serca twego,

5 Anna ties Herran haltuun, ja toivo hänen päällensä; kyllä hän sen tekee.

Spuść na Pana drogę twoję, a ufaj w nim, a on wszystko uczyni;

6 Ja hän tuo edes vanhurskautes niinkuin valkeuden, ja oikeutes niinkuin puolipäivän.

I wywiedzie jako światłość sprawiedliwość twoję, a sąd twój jako południe.

7 Tyydy Herraan, ja odota häntä: älä kiivoittele sitä, jonka tie menestyy ja sitä ihmistä, joka vääryyttä tekee.

Poddaj się Panu, a oczekuj go; nie obruszaj się na tego, któremu się szczęści w sprawach jego, na człowieka, który dokazuje, cokolwiek zamyśli.

8 Lakkaa vihasta ja hylkää tuimuus: älä niin vihastu, ettäs itsekin pahaa teet.

Przestań gniewu, a zaniechaj popędliwości; nie zapalaj się gniewem, abyś miał źle czynić.

9 Sillä pahat hävitetään; mutta Herraa odottavaiset perivät maan.

Albowiem złośnicy będą wykorzenieni: lecz którzy oczekują Pana, ci odziedziczą ziemię.

10 Vielä vähä hetki on, niin ei jumalatoin olekaan; ja kuin sinä katsot hänen siaansa, niin hän on poissa.

Po małej chwili alić niemasz niezbożnika; spojrzyszli na miejsce jego, alić go już niemasz.

11 Mutta siviät perivät maan, ja iloitsevat suuressa rauhassa.

Lecz pokorni odziedziczą ziemię, i rozkochają się w wielkości pokoju.

12 Jumalatoin uhkaa vanhurskasta, ja kiristelee hampaitansa hänen päällensä.

Zle myśli niepobożny przeciwko sprawiedliwemu, i zgrzyta nań zębami swemi.

13 Mutta Herra nauraa häntä; sillä hän näkee hänen päivänsä joutuvan.

Ale się Pan śmieje z niego; bo widzi, że przychodzi dzień jego.

14 Jumalattomat vetävät miekkansa ja jännittävät joutsensa, kukistaaksensa raadollista ja köyhää, ja teurastaaksensa hurskaita heidän teissänsä.

Miecza dobyli niezbożni, a naciągnęli łuk swój, aby porazili ubogiego, i niedostatecznego, ażeby pomordowali tych, którzy chodzą prostą drogą;

15 Mutta heidän miekkansa pitää käymän heidän sydämeensä; ja heidän joutsensa pitää särkymän.

Aleć miecz ich przeniknie serce ich, a łuki ich będą połamane.

16 Se vähä, mikä vanhurskaalla on, on parempi kuin monen jumalattoman suuret tavarat.

Lepsza jest trocha sprawiedliwego, niż wielkie bogactwa wielu niepobożnych;

17 Sillä jumalattoman käsivarsi pitää rikottaman; mutta Herra vahvistaa vanhurskaat.

Albowiem ramiona niezbożników będą pokruszone; ale sprawiedliwych Pan podpiera.

18 Herra tietää hurskasten päivät, ja heidän perimisensä pysyy ijankaikkisesti.

Zna Pan dni doskonałych; przetoż dziedzictwo ich na wieki zostanie.

19 Ei he tule häpiään pahalla ajalla; ja nälkävuosina pitää heillä kyllä oleman.

Nie będą zawstydzeni we zły czas, a we dni głodu będą nasyceni;

20 Sillä jumalattomat hukkuvat, ja Herran viholliset, ehkä he olisivat niinkuin ihana niitty, niin heidän pitää kuitenkin niinkuin savu katooman.

Ale niezbożni poginą, a nieprzyjaciele Pańscy, jako tłustość barania z dymem niszczeje, tak oni zniszczeją.

21 Jumalatoin ottaa lainan ja ei maksa; mutta hurskas on laupias ja runsas.

Niezbożnik pożycza, a nie ma czem oddać; ale sprawiedliwy pokazuje łaskę, i rozdaje.

22 Sillä hänen siunattunsa perivät maan; mutta hänen kirottunsa pitää hävitettämän.

Albowiem błogosławieni od Pana odziedziczą ziemię; ale przeklęci od niego będą wykorzenieni.

23 Herralta senkaltaisen miehen vaellus hallitaan; ja hänen tiensä kelpaa hänelle.

Od Pana bywają sprawowane drogi człowieka dobrego, a droga jego, podoba mu się.

24 Jos hän lankee, niin ei häntä hyljätä; sillä Herra tukee hänen kätensä.

Gdy padnie, nie stłucze się: albowiem Pan trzyma go za rękę jego.

25 Minä olin nuori, ja vanhennuin, ja en ikänä nähnyt vanhurskasta hyljätyksi, enkä hänen siemenensä kerjäävän leipää.

Byłem młodym, i zstarzałem się, nie widziałem sprawiedliwego opuszczonego, ani nasienia jego żebrzącego chleba.

26 Hän on aina laupias, ja lainaa mielellänsä; ja hänen siemenensä on siunattu.

Na każdy dzień pokazuje miłosierdzie i pożycza, a przecież nasienie jego jest w błogosławieństwie.

27 Vältä pahaa, ja tee hyvää, ja pysy ijankaikkisesti.

Odstąp od złego a czyń dobrze, a będziesz mieszkał na wieki.

28 Sillä Herra rakastaa oikeutta, ja ei hylkää pyhiänsä: ne kätketään ijankaikkisesti; mutta jumalattomain siemen pitää hävitettämän.

Albowiem Pan miłuje sąd, a nie opuści świętych swoich, na wieki w straży jego będą; ale nasienie niepobożnych będzie wykorzenione.

29 Hurskaat perivät maan, ja asuvat siinä ijankaikkisesti.

Sprawiedliwi odziedziczą ziemię, i będą w niej mieszkali na wieki.

30 Vanhurskaan suu puhuu viisautta, ja hänen kielensä opettaa oikeutta.

Usta sprawiedliwego mówią mądrość, a język jego sąd opowiada.

31 Hänen Jumalansa laki on hänen sydämessänsä; ja ei hänen askeleensa livisty.

Zakon Boga jego jest w sercu jego; przetoż nie zachwieją się nogi jego.

32 Jumalatoin väijyy vanhurskasta, ja etsii häntä tappaaksensa;

Wypatruje niepobożny sprawiedliwego, i szuka jakoby go zabił;

33 Mutta ei Herra jätä häntä hänen käsiinsä, ja ei tuomitse häntä, koska hän tuomitaan.

Ale Pan nie zostawi go w ręku jego, i nie potępi go, gdy będzie sądzony.

34 Odota Herraa, ja kätke hänen tiensä, niin hän sinun korottaa, ettäs perit maan: ja sinä saat nähdä jumalattomat hävitettävän.

Oczekuj Pana, i strzeż drogi jego, a on cię wywyższy, abyś odziedziczył ziemię; a oglądasz, gdy niepobożni, wytraceni będą.

35 Minä näin jumalattoman, sangen jalon ja valtiaan, joka levitti itsensä, ja vihotti niinkuin viheriäinen laakeripuu.

Widziałem niezbożnika nader wyniosłego, a rozłożonego jako drzewo zielone samorosłe;

36 Ja hän meni pois, ja katso ei hän enää ollut; ja minä kysyin häntä, ja ei häntä mistään löydetty.

Ale przeminął, a oto go nie było; szukałem go, alem go znaleść nie mógł.

37 Ole viatoin, ja pidä sinus oikein; sillä senkaltaiset viimein menestyvät;

Spojrzyj na niewinnego, a przypatrz się szczeremu, że ostatnie rzeczy takiego człowieka są spokojne.

38 Mutta väärät pitää ynnä hukkuman, ja jumalattomat pitää viimein hävitettämän.

Lecz przestępcy pospołu poginą, a niezbożnicy na ostatek wykorzenieni będą.

39 Mutta Herra auttaa vanhurskaita: hän on heidän väkevyytensä tuskan ajalla.

Wszakże zbawienie sprawiedliwych jest od Pana, który jest mocą ich czasu uciśnienia.

40 Ja Herra auttaa heitä ja päästää heitä: hän pelastaa heitä jumalattomista ja vapahtaa heitä; sillä he uskalsivat häneen.

Wspomaga ich Pan, i wyrywa ich; wyrywa ich od niepobożnych, i zachowuje ich; bo w nim nadzieję mają.