< Psalmien 144 >
1 Davidin Psalmi. Kiitetty olkoon Herra, minun turvani, joka käteni opettaa sotimaan, ja sormeni tappelemaan,
Dayega si Yahweh, nga akong bato, nga maoy nagbansay sa akong mga kamot alang sa gubat ug sa akong mga tudlo alang sa pagpakig-away.
2 Minun laupiuteni ja minun linnani, minun varjelukseni ja minun vapahtajani, minun kilpeni, johon minä uskallan, joka minun kansani minun alleni vaatii.
Ikaw ang akong matinud-anon nga kasabotan ug ang akong salipdanan, ang akong taas nga tore ug maoy nagluwas kanako, ang akong taming ug ang akong dalangpanan, ang nibuntog sa mga nasod nga ubos kanako.
3 Herra, mikä on ihminen, ettäs häntä korjaat? eli ihmisen poika, ettäs hänestä otat vaarin?
Yahweh, unsa man ang tawo nga gihatagan mo man siya ug pagtagad o ang anak sa tawo nga imo man siyang gihuna-huna?
4 On sittekin ihminen tyhjän verta: hänen aikansa katoo niinkuin varjo.
Ang tawo sama sa gininhawa; ang iyang mga adlaw lumalabay lamang sama sa anino.
5 Herra, kallista sinun taivaas, ja astu alas: rupee vuoriin, että he suitsisivat.
Ipaubos ang kawangangan ug kanaog, Yahweh; hikapa ang kabukiran ug paasoha kini.
6 Anna leimaukset iskeä, ja hajoita heitä: ammu nuolias ja kauhistuta heitä.
Pakilati ug patibulaaga ang akong mga kaaway, panaa (sila) ug liboga (sila) pag-usab.
7 Lähetä kätes ylhäältä, ja kirvota minua, ja pelasta minua suurista vesistä ja muukalaisten lasten käsistä,
Gikan sa taas ikab-ot ang imong kamot; haw-asa ako gikan sa katubigan, gikan sa kamot sa mga langyaw.
8 Joiden suu puhuu valhetta, ja heidän oikia kätensä on petollinen oikia käsi.
Nagsulti ug mga bakak ang ilang mga baba, ug bakak lamang ang ilang tuong kamot.
9 Jumala, minä veisaan sinulle uuden virren: minä soitan sinulle kymmenkielisellä psaltarilla,
Awitan ko ikaw ug bag-ong awit, Dios; inubanan sa lira nga adunay napulo ka kuwerdas, moawit ako ug mga pagdayeg kanimo,
10 Sinä joka kuninkaille voiton annat, ja palvelias Davidin vapahdat murhamiekasta.
nga maoy naghatag ug kaluwasan sa mga hari, nga maoy niluwas kang David nga imong sulugoon gikan sa espada nga daotan.
11 Päästä myös minua ja pelasta minua muukalaisten kädestä, joiden suu puhuu valhetta, ja heidän oikia kätensä on petollinen oikia käsi,
Luwasa ug pagawsa ako gikan sa kamot sa mga langyaw. Nagsulti ug mga bakak ang ilang mga baba, ug bakak lamang ang ilang tuong kamot.
12 Että meidän pojat kasvaisivat nuoruudessansa niinkuin vesat, ja meidän tyttäret, niinkuin templin kaunistetut seinät.
Mahisama unta sa mga tanom nga nanagko sa ilang pagkabatan-on ang among mga anak nga lalaki ug mahisama unta sa mga kinulit nga haligi nga sama niadtong anaa sa palasyo ang among mga anak nga babaye.
13 Meidän aittamme olkoon täynnä, jotka runsaat elatukset antaisivat toinen toisensa perästä, että meidän lampaamme poikisivat tuhannen, ja sata tuhatta, kylissämme;
Mapuno unta sa tanang matang sa abot ang among mga kamalig, ug manganak unta ug liniboan ug 10, 000 ang among mga karnero sa kaumahan.
14 Että härkämme olisivat vahvat työhön; ettei yhtään vahinkoa, eikä valitusta eli kannetta olisi kaduillamme.
Unya manganak untag daghan ang among mga baka. Wala nay makaguba sa among mga paril, wala nay mobihag ug wala nay maghilak pa sa among kadalanan.
15 Autuas on se kansa, jolle niin käy; vaan autuas on se kansa, jonka Jumalana Herra on.
Bulahan ang mga tawo nga nakaangkon niini nga mga panalangin; malipayon ang mga tawo nga ang Dios mao si Yahweh.