< Psalmien 130 >
1 Veisu korkeimmassa Kuorissa. Syvyydessä minä huudan sinua, Herra.
Yahweh, mula sa kailaliman ako ay umiiyak sa iyo.
2 Herra, kuule minun ääneni: vaarinottakaan korvas rukousteni äänestä.
Panginoon, pakinggan mo ang aking boses; hayaan ang iyong mga tainga na tumuon sa aking mga pagsusumamo ng iyong awa.
3 Jos sinä, Herra, soimaat syntiä: Herra, kuka siis pysyy?
Yahweh, kung tatandaan mo ang mga kasamaan, Panginoon, sino ang makatatagal?
4 Sillä sinun tykönäs on anteeksi antamus, että sinua peljättäisiin.
Pero mayroong kapatawaran sa iyo, para ikaw ay sambahin.
5 Minä odotan Herraa: sieluni odottaa, ja minä toivon hänen sanansa päälle.
Naghihintay ako para kay Yahweh, naghihintay ang aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ako ay umaasa.
6 Sieluni vartioitsee Herraa huomenvartiosta toiseen huomenvartioon asti.
Naghihintay ang aking kaluluwa para sa Panginoon ng higit kaysa sa tagabantay na naghihintay na mag-umaga.
7 Israel toivokaan Herran päälle; sillä Herralla on armo, ja runsas lunastus hänellä.
O Israel, umasa ka kay Yahweh. Si Yahweh ay maawain, at siya ay labis na nagnanais magpatawad.
8 Ja hän lunastaa Israelin kaikista synneistänsä.
Siya ang tutubos sa Israel mula sa lahat ng kanilang mga kasalanan.