Psalmien 130

1 Veisu korkeimmassa Kuorissa. Syvyydessä minä huudan sinua, Herra.

Mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, Oh Panginoon.

2 Herra, kuule minun ääneni: vaarinottakaan korvas rukousteni äänestä.

Panginoon, dinggin mo ang aking tinig: pakinggan ng iyong mga pakinig ang tinig ng aking mga pamanhik.

3 Jos sinä, Herra, soimaat syntiä: Herra, kuka siis pysyy?

Kung ikaw, Panginoon, magtatanda ng mga kasamaan, Oh Panginoon, sinong tatayo?

4 Sillä sinun tykönäs on anteeksi antamus, että sinua peljättäisiin.

Nguni't may kapatawarang taglay ka, upang ikaw ay katakutan.

5 Minä odotan Herraa: sieluni odottaa, ja minä toivon hänen sanansa päälle.

Aking hinihintay ang Panginoon, hinihintay ng aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ay umaasa ako.

6 Sieluni vartioitsee Herraa huomenvartiosta toiseen huomenvartioon asti.

Hinihintay ng aking kaluluwa ang Panginoon, ng higit kay sa paghihintay ng bantay sa umaga; Oo, higit kay sa bantay sa umaga.

7 Israel toivokaan Herran päälle; sillä Herralla on armo, ja runsas lunastus hänellä.

Oh Israel, umasa ka sa Panginoon; sapagka't sa Panginoon ay may kagandahang-loob.

8 Ja hän lunastaa Israelin kaikista synneistänsä.

At kaniyang tutubusin ang Israel sa lahat niyang kasamaan.