< Psalmien 129 >

1 Veisu korkeimmassa Kuorissa. He ovat usein minua ahdistaneet, hamasta nuoruudestani, sanokaan nyt Israel;
سرود درجات چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. اسرائیل الان بگویند:۱
2 He ovat usein minua ahdistaneet, hamasta nuoruudestani; mutta ei he minua voittaneet.
چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند. لیکن بر من غالب نیامدند.۲
3 Kyntäjät ovat minun selkäni päällä kyntäneet, ja vakonsa pitkäksi vetäneet.
شیار کنندگان بر پشت من شیار کردند، و شیارهای خود را درازنمودند.۳
4 Herra, joka vanhurskas on, on jumalattomain köydet katkonut.
اما خداوند عادل است و بندهای شریران راگسیخت.۴
5 Tulkoon häpiään ja kääntyköön takaperin kaikki, jotka Zionia vihaavat.
خجل و برگردانیده شوند همه کسانی که از صهیون نفرت دارند.۵
6 Olkoon niinkuin ruoho kattojen päällä, joka kuivettuu ennen kuin se reväistään ylös,
مثل گیاه بر پشت بامهاباشند، که پیش از آن که آن را بچینند می‌خشکد.۶
7 Joista niittäjä ei kättänsä täytä, eikä lyhteensitoja syliänsä;
که درونده دست خود را از آن پر نمی کند و نه دسته بند آغوش خود را.۷
8 Eikä yksikään ohitsekäypä sano: olkoon Herran siunaus teidän päällänne: me siunaamme teitä Herran nimeen.
و راهگذاران نمی گویند برکت خداوند بر شما باد. شما را به نام خداوند مبارک می‌خوانیم.۸

< Psalmien 129 >