< Psalmien 128 >
1 Veisu korkeimmassa Kuorissa. Autuas on jokainen, joka Herraa pelkää, ja hänen tiellänsä vaeltaa.
Mapalad ang bawa't isa na natatakot sa Panginoon, na lumalakad sa kaniyang mga daan.
2 Sillä sinä elätät itses kättes töistä: autuas sinä olet, ja sinulle käy hyvästi.
Sapagka't iyong kakanin ang gawa ng iyong mga kamay: magiging maginhawa ka, at ikabubuti mo.
3 Sinun emäntäs on niinkuin hedelmällinen viinapuu huonees sisimmäisissä loukkaissa: sinun lapses niinkuin öljypuun vesat, pöytäs ympärillä.
Ang asawa mo'y magiging parang mabungang puno ng ubas, sa mga pinakaloob ng iyong bahay: ang mga anak mo'y parang mga puno ng olibo, sa palibot ng iyong dulang.
4 Katsos, näin se mies siunataan, joka Herraa pelkää.
Narito, na ganito nawa pagpalain ang tao, na natatakot sa Panginoon.
5 Herra siunaa sinua Zionista, ettäs näet Jerusalemin onnen kaikkena elinaikanas,
Pagpapalain ka ng Panginoon mula sa Sion: at iyong makikita ang buti ng Jerusalem sa lahat na kaarawan ng iyong buhay.
6 Ja saat nähdä lastes lapset: rauha olkoon Israelille!
Oo, iyong makikita ang mga anak ng iyong mga anak. Kapayapaan nawa'y suma Israel.