Psalmien 126

1 Veisu korkeimmassa Kuorissa. Koska Herra päästää Zionin vangit, niin me olemme niinkuin unta näkeväiset.

Кынд а адус Домнул ынапой пе принший де рэзбой ай Сионулуй, паркэ висам.

2 Silloin meidän suumme naurulla täytetään, ja kielemme on täynnä riemua; silloin sanotaan pakanoissa: Herra on suuria heidän kohtaansa tehnyt.

Атунч, гура не ера плинэ де стригэте де букурие ши лимба, де кынтэрь де веселие. Атунч се спуня принтре нямурь: „Домнул а фэкут марь лукрурь пентру ей!”

3 Herra on suuria tehnyt meidän kohtaamme: siitä me olemme iloiset.

Да, Домнул а фэкут марь лукрурь пентру ной ши де ачея сунтем плинь де букурие.

4 Herra! käännä meidän vankiutemme, niinkuin virrat etelässä.

Доамне, аду ынапой пе принший ноштри де рэзбой ка пе ниште рыурь ын партя де мязэзи!

5 Jotka kyyneleillä kylvävät, ne ilolla niittävät.

Чей че сямэнэ ку лакримь вор сечера ку кынтэрь де веселие.

6 He menevät matkaan ja itkevät, ja vievät ulos kalliin siemenen, ja tulevat riemulla, ja tuovat lyhteensä.

Чел че умблэ плынгынд кынд арункэ сэмынца се ынтоарче ку веселие кынд ышь стрынӂе снопий.