Psalmien 124

1 Davidin veisu korkeimmassa Kuorissa. Ellei Herra olisi meidän kanssamme, niin sanokaan Israel:

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. اگر خداوند با ما نمی‌بود چه می‌شد؟ بگذار اسرائیل بگوید:

2 Ellei Herra olisi meidän kanssamme, koska ihmiset karkaavat meitä vastaan,

اگر خداوند با ما نمی‌بود هنگامی که دشمنان بر ما یورش آوردند،

3 Niin he nielisivät meidät elävältä, kuin heidän vihansa julmistuu meidän päällemme;

آنها در خشم آتشین خود ما را زنده می‌بلعیدند!

4 Niin vesi meitä upottais: kosket kävisivät sieluimme ylitse:

سیل ما را با خود می‌بُرد و آبها از سر ما می‌گذشت.

5 Niin ylpiät veden aallot kävisivät sielumme ylitse.

آری، در گردابها غرق می‌شدیم!

6 Kiitetty olkoon Herra, joka ei meitä anna raatelukseksi heidän hampaillensa!

سپاس بر خداوند که نگذاشت ما شکار دندانهای آنها شویم.

7 Meidän sielumme pääsi niinkuin lintu lintumiehen paulasta. Paula on särjetty, ja me olemme päästetyt.

همچون پرنده، از دام صیاد گریختیم. دام پاره شد و ما نجات یافتیم.

8 Meidän apumme on Herran nimessä, joka taivaan ja maan tehnyt on.

مددکار ما خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.