< Psalmien 124 >
1 Davidin veisu korkeimmassa Kuorissa. Ellei Herra olisi meidän kanssamme, niin sanokaan Israel:
Een lied Hammaaloth, van David. Ten ware de HEERE, Die bij ons geweest is, zegge nu Israel,
2 Ellei Herra olisi meidän kanssamme, koska ihmiset karkaavat meitä vastaan,
Ten ware de HEERE, Die bij ons geweest is, als de mensen tegen ons opstonden;
3 Niin he nielisivät meidät elävältä, kuin heidän vihansa julmistuu meidän päällemme;
Toen zouden zij ons levend verslonden hebben, als hun toorn tegen ons ontstak.
4 Niin vesi meitä upottais: kosket kävisivät sieluimme ylitse:
Toen zouden ons de wateren overlopen hebben; een stroom zou over onze ziel gegaan zijn.
5 Niin ylpiät veden aallot kävisivät sielumme ylitse.
Toen zouden de stoute wateren over onze ziel gegaan zijn.
6 Kiitetty olkoon Herra, joka ei meitä anna raatelukseksi heidän hampaillensa!
De HEERE zij geloofd, Die ons in hun tanden niet heeft overgegeven tot een roof.
7 Meidän sielumme pääsi niinkuin lintu lintumiehen paulasta. Paula on särjetty, ja me olemme päästetyt.
Onze ziel is ontkomen, als een vogel uit den strik der vogelvangers; de strik is gebroken, en wij zijn ontkomen.
8 Meidän apumme on Herran nimessä, joka taivaan ja maan tehnyt on.
Onze hulp is in den Naam des HEEREN, Die hemel en aarde gemaakt heeft.