< Psalmien 124 >
1 Davidin veisu korkeimmassa Kuorissa. Ellei Herra olisi meidän kanssamme, niin sanokaan Israel:
Kong dili pa si Jehova maoy kakapig namo, Ipasulti sa Israel karon,
2 Ellei Herra olisi meidän kanssamme, koska ihmiset karkaavat meitä vastaan,
Kong dili pa si Jehova maoy kadapig namo, Sa diha nga ming-alsa ang mga tawo batok kanamo;
3 Niin he nielisivät meidät elävältä, kuin heidän vihansa julmistuu meidän päällemme;
Nan (sila) minglamoy na unta kanamo nga mga buhi, Sa diha nga misilaub ang ilang kaligutgut batok kanamo:
4 Niin vesi meitä upottais: kosket kävisivät sieluimme ylitse:
Nan minglunop na unta kanamo ang mga tubig, Ang baha mibanlas na unta ibabaw sa among kalag;
5 Niin ylpiät veden aallot kävisivät sielumme ylitse.
Nan mingsalanap na unta sa ibabaw sa among kalag ang mga tubig nga palabilabihon.
6 Kiitetty olkoon Herra, joka ei meitä anna raatelukseksi heidän hampaillensa!
Dalayegon si Jehova, Nga wala magtugyan kanamo ingon nga tulokbonon ngadto sa ilang mga ngipon.
7 Meidän sielumme pääsi niinkuin lintu lintumiehen paulasta. Paula on särjetty, ja me olemme päästetyt.
Ang among kalag giluwas ingon sa langgam nga gikan sa lit-ag sa mga mangangayam: Ang lit-ag nabungkag, ug kami gipalingkawas.
8 Meidän apumme on Herran nimessä, joka taivaan ja maan tehnyt on.
Ang among tabang anaa sa ngalan ni Jehova, Nga nagbuhat sa langit ug sa yuta.