< Psalmien 122 >
1 Davidin veisu korkeimmassa Kuorissa. Minä iloitsen niistä, jotka minulle sanovat: että me menemme Herran huoneeseen,
Pieśń stopni Dawidowa. Weselę się z tego, że mi powiedziano: Do domu Pańskiego pójdziemy.
2 Ja että meidän jalkamme pitää seisoman sinun porteissas, Jerusalem.
Że stanęły nogi nasze w bramach twoich, o Jeruzalemie!
3 Jerusalem on rakennettu kaupungiksi, johon on tuleminen kokoon,
O Jeruzalem pięknie pobudowane jako miasto w sobie wespół spojone!
4 Että sukukunnat astuisivat sinne ylös, Herran sukukunnat, Israelille todistukseksi, kiittämään Herran nimeä.
Bo tam wstępują pokolenia, pokolenia Pańskie, do świadectwa Izraelowego, aby wysławiały imię Pańskie.
5 Sillä siellä ovat istuimet rakennetut tuomittaa, Davidin huoneen istuimet.
Albowiem tam są postawione stolice na sąd, stolice domu Dawidowego.
6 Toivottakaat Jerusalemille rauhaa: he menestyköön, jotka sinua rakastavat!
Żądajcież pokoju Jeruzalemowi, mówiąc: Niech się szczęści tym, którzy cię miłują.
7 Rauha olkoon sinun muureis sisällä, ja onni sinun huoneissas!
Niech będzie pokój w basztach twoich, a uspokojenie w pałacach twoich.
8 Minun veljieni ja ystäväini tähden minä toivotan nyt sinulle rauhaa!
Dla braci moich i dla przyjaciół moich teraz ci będę żądał pokoju.
9 Herran meidän Jumalamme huoneen tähden etsin minä sinun parastas.
Dla domu Pana, Boga naszego, będę szukał twego dobrego.