Psalmien 122
1 Davidin veisu korkeimmassa Kuorissa. Minä iloitsen niistä, jotka minulle sanovat: että me menemme Herran huoneeseen,
| سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. مزمور داوود. هنگامی که به من می‌گفتند: «بیا تا به خانهٔ خداوند برویم» بسیار خوشحال می‌شدم! |
2 Ja että meidän jalkamme pitää seisoman sinun porteissas, Jerusalem.
| و اینک اینجا در میان دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم! |
3 Jerusalem on rakennettu kaupungiksi, johon on tuleminen kokoon,
| اورشلیم اینک بازسازی شده و دیوارهایش به هم پیوسته است. |
4 Että sukukunnat astuisivat sinne ylös, Herran sukukunnat, Israelille todistukseksi, kiittämään Herran nimeä.
| قبایل اسرائیل به اورشلیم می‌آیند تا طبق دستوری که خداوند به ایشان داده است، او را سپاس گویند و پرستش کنند. |
5 Sillä siellä ovat istuimet rakennetut tuomittaa, Davidin huoneen istuimet.
| در اینجا تختهای داوری برپاست، تختهایِ خاندان داوود. |
6 Toivottakaat Jerusalemille rauhaa: he menestyköön, jotka sinua rakastavat!
| برای برقراری صلح و سلامتی در اورشلیم دعا کنید! همهٔ کسانی که این شهر را دوست دارند، کامیاب باشند. |
7 Rauha olkoon sinun muureis sisällä, ja onni sinun huoneissas!
| ای اورشلیم، صلح و سلامتی در حصارهای تو و رفاه و آسایش در قصرهایت برقرار باد! |
8 Minun veljieni ja ystäväini tähden minä toivotan nyt sinulle rauhaa!
| به خاطر خانواده و دوستان خویش می‌گویم: «صلح و آرامش بر تو باد!» |
9 Herran meidän Jumalamme huoneen tähden etsin minä sinun parastas.
| ای اورشلیم، به خاطر خانهٔ یهوه خدای ما، سعادت تو را خواهانم. |
