Psalmien 122

1 Davidin veisu korkeimmassa Kuorissa. Minä iloitsen niistä, jotka minulle sanovat: että me menemme Herran huoneeseen,

گۆرانی گەشتیاران، بۆ داود. شادمان بووم بەوانەی پێیان گوتم، «با بچینە ماڵی یەزدان.»

2 Ja että meidän jalkamme pitää seisoman sinun porteissas, Jerusalem.

ئەی ئۆرشەلیم، پێیەکانمان لە دەروازەکانت ڕادەوەستن.

3 Jerusalem on rakennettu kaupungiksi, johon on tuleminen kokoon,

ئۆرشەلیم بنیاد نراوە، وەک شارێکی یەکگرتوو.

4 Että sukukunnat astuisivat sinne ylös, Herran sukukunnat, Israelille todistukseksi, kiittämään Herran nimeä.

لەوێ کە خێڵەکان سەردەکەون، هۆزەکانی یەزدان، بۆ ئەوەی ستایشی ناوی یەزدان بکەن بەگوێرەی ئەو یاسایەی کە بۆ ئیسرائیل دانراوە.

5 Sillä siellä ovat istuimet rakennetut tuomittaa, Davidin huoneen istuimet.

لەبەر ئەوەی تەختەکان بۆ دادوەری لەوێ دادەنرێت، تەختەکانی بنەماڵەی داود.

6 Toivottakaat Jerusalemille rauhaa: he menestyköön, jotka sinua rakastavat!

داوای ئاشتی بکەن بۆ ئۆرشەلیم: «با ئەوانەی تۆیان خۆشدەوێت ئاسوودە بن.

7 Rauha olkoon sinun muureis sisällä, ja onni sinun huoneissas!

با ئاشتی لە شووراکانت بێت، ئاسایش لە قەڵاکانت.»

8 Minun veljieni ja ystäväini tähden minä toivotan nyt sinulle rauhaa!

لە پێناوی برا و هاوڕێیەکانم داوای ئاشتیت بۆ دەکەم.

9 Herran meidän Jumalamme huoneen tähden etsin minä sinun parastas.

لە پێناوی ماڵی یەزدانی پەروەردگارمان، بەدوای چاکەی تۆدا دەگەڕێم.