< Psalmien 122 >
1 Davidin veisu korkeimmassa Kuorissa. Minä iloitsen niistä, jotka minulle sanovat: että me menemme Herran huoneeseen,
Davudun ziyarət nəğməsi. Mənə «Rəbbin evinə gedək» deyilərkən sevindim.
2 Ja että meidän jalkamme pitää seisoman sinun porteissas, Jerusalem.
Ey Yerusəlim, sənin darvazalarından keçdim, Torpağına qədəm qoydum.
3 Jerusalem on rakennettu kaupungiksi, johon on tuleminen kokoon,
Bu, Yerusəlim şəhəridir, Çox sıx tikilmişdir.
4 Että sukukunnat astuisivat sinne ylös, Herran sukukunnat, Israelille todistukseksi, kiittämään Herran nimeä.
İsrail üçün verilən şəhadət naminə Qəbilələr, Rəbbin qəbilələri Rəbbin isminə şükür etmək üçün Buranı ziyarət etməyə gəlirlər.
5 Sillä siellä ovat istuimet rakennetut tuomittaa, Davidin huoneen istuimet.
Hökm üçün burada taxtlar qurulub, Bu taxtlarda Davud sülaləsi oturub.
6 Toivottakaat Jerusalemille rauhaa: he menestyköön, jotka sinua rakastavat!
Hamı Yerusəlim üçün sülh diləsin: «Qoy səni sevənlər dinc həyat sürsün!
7 Rauha olkoon sinun muureis sisällä, ja onni sinun huoneissas!
Qoy qala divarlarının içində sülh olsun! Qoy saraylarındakılar dinc yaşasın!»
8 Minun veljieni ja ystäväini tähden minä toivotan nyt sinulle rauhaa!
Yoldaşlarıma, dostlarıma görə «Səndə sülh olsun!» deyirəm.
9 Herran meidän Jumalamme huoneen tähden etsin minä sinun parastas.
Allahımız Rəbbin evinə görə Sənə bəxtiyarlıq diləyirəm.