Psalmien 121

1 Veisu korkeimmassa Kuorissa. Minä nostan silmäni mäkiin päin, joista minulle apu tulee.

گۆرانی گەشتیاران. چاوم بەرەو چیاکان هەڵدەبڕم، یارمەتی من لەکوێوە دێت؟

2 Minun apuni tulee Herralta, joka taivaan ja maan tehnyt on.

یارمەتی من لەلای یەزدانەوەیە، دروستکەری ئاسمان و زەوی.

3 Ei hän salli jalkas horjua; eikä se torku, joka sinua kätkee.

لێ ناگەڕێت پێت بخزێت، ئەوەی دەتپارێزێت خەواڵوو نابێت.

4 Katso, joka Israelia varjelee, ei se torku eli makaa.

بێگومان ئەوەی ئیسرائیل دەپارێزێت خەواڵوو نابێت و نانوێت.

5 Herra kätkeköön sinua: Herra on sinun varjos, sinun oikialla kädelläs,

یەزدان پارێزگاری تۆیە، یەزدان سێبەری تۆیە لەلای دەستی ڕاستت،

6 Ettei aurinko sinua polttaisi päivällä, eikä kuu yöllä.

نە خۆر بە ڕۆژ ئەزیەتت دەدات، نە مانگ بە شەو.

7 Herra kätkeköön sinun kaikesta pahasta: hän kätkeköön sinun sielus!

یەزدان لە هەموو خراپەیەک دەتپارێزێت، گیانت دەپارێزێت.

8 Herra kätkeköön sinun uloskäymises ja sisällekäymises, hamasta nyt ja ijankaikkiseen!

یەزدان پارێزگاری هاتوچۆت دەکات، لە ئێستاوە و بۆ هەتاهەتایە.