< Psalmien 120 >
1 Veisu korkeimmassa Kuorissa. Minä huudan Herraa minun tuskissani, ja hän kuulee minun rukoukseni.
«Жуқириға чиқиш нахшиси» Бешимға күн чүшкәндә мән Пәрвәрдигарға нида қилдим; У маңа җавап бәрди.
2 Herra, pelasta minun sieluni valhettelevista suista ja vääristä kielistä?
И Пәрвәрдигар, җенимни ялған сөзләйдиған ләвләрдин, Алдамчи тилдин қутулдурғайсән.
3 Mitä väärä kieli taitaa sinulle tehdä? ja mitä se taitaa toimittaa?
Саңа немә берилиду, Саңа немә қошулуши керәк, Әй алдамчи тил?
4 Se on niinkuin väkevän terävät nuolet, niinkuin tuli katajissa.
— Палван атқан өткүр оқлар, Арча чоғлири саңа тәгсун!
5 Voi minua, että minä olen muukalainen Mesekin seassa! minun täytyy asua Kedarin majain seassa.
Мәшәк диярида мусапир болуп яшиғинимға, Кедар чедирлири арисида турғинимға һалимға вай!
6 Se tulee minun sielulleni ikäväksi, asua niiden tykönä, jotka rauhaa vihaavat.
Мән течлиққа өчләр арисида узундин буян туруватимән;
7 Minä pidän rauhan, mutta kuin minä puhun, niin he sodan nostavat.
Мән течлиқпәрвәрмән; Бирақ гәп қилсам, улар урушимизла, дәйду.