< Psalmien 120 >
1 Veisu korkeimmassa Kuorissa. Minä huudan Herraa minun tuskissani, ja hän kuulee minun rukoukseni.
Sa aking kahirapan ay dumaing ako sa Panginoon, at sinagot niya ako.
2 Herra, pelasta minun sieluni valhettelevista suista ja vääristä kielistä?
Iligtas mo ang aking kaluluwa, Oh Panginoon, sa mga sinungaling na labi, at mula sa magdarayang dila.
3 Mitä väärä kieli taitaa sinulle tehdä? ja mitä se taitaa toimittaa?
Anong maibibigay sa iyo, at anong magagawa pa sa iyo, ikaw na magdarayang dila?
4 Se on niinkuin väkevän terävät nuolet, niinkuin tuli katajissa.
Mga hasang pana ng makapangyarihan, at mga baga ng enebro.
5 Voi minua, että minä olen muukalainen Mesekin seassa! minun täytyy asua Kedarin majain seassa.
Sa aba ko, na nakikipamayan sa Mesech, na tumatahan ako sa mga tolda sa Kedar!
6 Se tulee minun sielulleni ikäväksi, asua niiden tykönä, jotka rauhaa vihaavat.
Malaon ng tinatahanan ng aking kaluluwa na kasama niyang nagtatanim sa kapayapaan.
7 Minä pidän rauhan, mutta kuin minä puhun, niin he sodan nostavat.
Ako'y sa kapayapaan: nguni't pagka ako'y nagsasalita, sila'y sa pakikidigma.