Psalmien 119
1 Autuaat ovat ne, jotka viattomasti elävät, ja jotka Herran laissa vaeltavat.
Фериче де чей фэрэ приханэ ын каля лор, каре умблэ ынтотдяуна дупэ Леӂя Домнулуй!
2 Autuaat ovat ne, jotka hänen todistuksiansa pitävät, ja kaikesta sydämestä häntä etsivät.
Фериче де чей че пэзеск порунчиле Луй, каре-Л каутэ дин тоатэ инима лор,
3 Sillä, jotka hänen teissänsä vaeltavat, ei he tee mitään pahaa.
каре ну сэвыршеск ничо нелеӂюире ши умблэ ын кэиле Луй!
4 Sinä olet käskenyt sangen visusti pitää sinun käskys.
Ту ай дат порунчиле Тале ка сэ фие пэзите ку сфинцение.
5 O jospa minun tieni ojennettaisiin pitämään sinun säätyjäs!
О, де ар цинти кэиле меле ла пэзиря орындуирилор Тале!
6 Koska minä katson kaikkia sinun käskyjäs, niin en minä tule häpiään.
Атунч ну вой роши де рушине ла ведеря тутурор порунчилор Тале!
7 Minä kiitän sinua oikiasta sydämestä, ettäs opetat minulle vanhurskautes oikeudet.
Те вой лэуда ку инимэ неприхэнитэ кынд вой ынвэца леӂиле дрептэций Тале.
8 Sinun säätys minä pidän, älä minua ikänä hylkää.
Вряу сэ пэзеск орындуириле Тале: ну мэ пэрэси де тот!
9 Kuinka nuorukainen tiensä puhdistais? kuin hän itsensä käyttää sinun sanas jälkeen.
Кум ышь ва цине тынэрул куратэ кэраря? Ындрептынду-се дупэ Кувынтул Тэу.
10 Minä etsin sinua kaikesta sydämestäni: älä salli minun eksyä sinun käskyistäs.
Те каут дин тоатэ инима мя; ну мэ лэса сэ мэ абат де ла порунчиле Тале.
11 Minä pidän sydämessäni sinun sanas, etten minä rikkoisi sinua vastaan.
Стрынг Кувынтул Тэу ын инима мя, ка сэ ну пэкэтуеск ымпотрива Та!
12 Kiitetty ole, sinä Herra: opeta minulle sinun säätyjäs!
Бинекувынтат сэ фий Ту, Доамне! Ынвацэ-мэ орындуириле Тале!
13 Minä luettelen huulillani kaikki sinun suus oikeudet.
Ку бузеле меле вестеск тоате хотэрыриле гурий Тале.
14 Minä iloitsen sinun todistustes tiellä, niinkuin kaikkinaisesta rikkaudesta.
Кынд урмез ынвэцэтуриле Тале, мэ букур де парк-аш авя тоате комориле.
15 Minä tutkistelen sinun käskyjäs, ja katselen sinun teitäs.
Мэ гындеск адынк ла порунчиле Тале ши кэрэриле Тале ле ам суб окь.
16 Minä halajan sinun oikeuttas, ja en unohda sinun sanojas.
Мэ десфэтез ын орындуириле Тале ши ну уйт Кувынтул Тэу.
17 Tee hyvästi palvelialles, että minä eläisin ja sinun sanas pitäisin.
Фэ бине робулуй Тэу, ка сэ трэеск ши сэ пэзеск Кувынтул Тэу!
18 Avaa minun silmäni näkemään ihmeitä sinun laistas.
Дескиде-мь окий, ка сэ вэд лукруриле минунате але Леӂий Тале!
19 Minä olen vieras maan päällä: älä peitä minulta käskyjäs.
Сунт ун стрэин пе пэмынт: ну-мь аскунде порунчиле Тале!
20 Minun sieluni on muserrettu rikki ikävöitsemisestä, alati sinun oikeutes jälkeen.
Тотдяуна ми се топеште суфлетул де дор дупэ Леӂиле Тале.
21 Sinä rankaiset ylpiät kirotut, jotka sinun käskyistäs poikkeevat.
Ту мустри пе чей ынгымфаць, пе блестемаций ачештя каре се рэтэческ де ла порунчиле Тале.
22 Käännä minusta pois pilkka ja ylönkatse; sillä minä pidän sinun todistukses.
Ридикэ де пе мине окара ши диспрецул, кэч пэзеск ынвэцэтуриле Тале!
23 Istuvat myös päämiehet ja puhuvat minua vastaan; mutta sinun palvelias tutkistelee sinun säätyjäs.
Сэ тот стя воевозий ши сэ ворбяскэ ымпотрива мя: робул Тэу куӂетэ адынк ла орындуириле Тале.
24 Sinun todistukses ovat minun iloni, ne ovat minun neuvonantajani.
Ынвэцэтуриле Тале сунт десфэтаря мя ши сфэтуиторий мей.
25 Minun sieluni tomussa makaa: virvoita minua sanas jälkeen.
Суфлетул меу есте липит де цэрынэ: ынвиорязэ-мэ дупэ фэгэдуинца Та!
26 Minä luen minun teitäni, ja sinä kuulet minua: opeta minulle sinun säätys.
Еу ымь историсеск кэиле ши Ту мэ аскулць: ынвацэ-мэ орындуириле Тале!
27 Anna minun ymmärtää sinun käskyis tie, niin minä puhun sinun ihmeistäs.
Фэ-мэ сэ причеп каля порунчилор Тале ши вой куӂета ла лукруриле Тале челе минунате!
28 Niin minä suren, että sydän sulaa minussa: vahvista minua sinun sanas jälkeen.
Ымь плынӂе суфлетул де дурере: ридикэ-мэ, дупэ Кувынтул Тэу!
29 Käännä minusta pois väärä tie, ja suo minulle sinun lakis.
Депэртязэ-мэ де каля некрединчошией кэтре Тине ши дэ-мь ындураря Та, ка сэ урмез Леӂя Та!
30 Totuuden tien minä olen valinnut, oikeutes olen minä asettanut eteeni.
Алег каля адевэрулуй, пун леӂиле Тале суб окий мей.
31 Minä riipun sinun todistuksissas: Herra, älä salli minun häpiään tulla.
Мэ цин де ынвэцэтуриле Тале, Доамне, ну мэ лэса де рушине!
32 Koskas minun sydämeni vahvistat, niin minä juoksen sinun käskyis tietä myöten.
Алерг пе каля порунчилор Тале, кэч ымь скоць инима ла ларг.
33 Opeta minulle, Herra, sinun säätyis tie, että minä sen loppuun asti kätkisin.
Ынвацэ-мэ, Доамне, каля орындуирилор Тале, ка с-о цин пынэ ла сфыршит!
34 Anna minulle ymmärrys, kätkeäkseni sinun lakias, ja pitääkseni sitä koko sydämestäni.
Дэ-мь причепере, ка сэ пэзеск Леӂя Та ши с-о цин дин тоатэ инима мя!
35 Anna minun käydä sinun käskyis tietä; sillä niihin minä halajan.
Повэцуеште-мэ пе кэраря порунчилор Тале, кэч ымь плаче де еа!
36 Kallista minun sydämeni sinun todistuksiis, ja ei ahneuden puoleen.
Плякэ-мь инима спре ынвэцэтуриле Тале, ши ну спре кыштиг!
37 Käännä minun silmäni pois katselemasta turhuutta; vaan virvoita minua sinun tiehes.
Абате-мь окий де ла ведеря лукрурилор дешарте, ынвиорязэ-мэ ын каля Та!
38 Anna palvelias lujasti sinun käskys pitää, että minä sinua pelkäisin.
Ымплинеште-Ць фэгэдуинца фацэ де робул Тэу, фэгэдуинца фэкутэ пентру чей че се тем де Тине!
39 Käännä minusta pois se pilkka, jota minä pelkään; sillä sinun oikeutes ovat suloiset.
Депэртязэ де ла мине окара де каре мэ тем! Кэч жудекэциле Тале сунт плине де бунэтате.
40 Katso, minä pyydän sinun käskyjäs: virvoita minua vanhurskaudellas.
Ятэ, дореск сэ ымплинеск порунчиле Тале: фэ-мэ сэ трэеск ын неприхэниря черутэ де Тине!
41 Herra, anna armos minulle tapahtua, autuutes sinun sanas jälkeen,
Сэ винэ, Доамне, ындураря Та песте мине, мынтуиря Та, дупэ фэгэдуинца Та!
42 Että minä voisin vastata minun pilkkaajiani; sillä minä luotan sinun sanaas.
Ши атунч вой путя рэспунде челуй че мэ батжокореште, кэч мэ ынкред ын Кувынтул Тэу.
43 Älä ota totuuden sanaa peräti pois minun suustani; sillä minä toivon sinun oikeuttas.
Ну луа де тот дин гура мя кувынтул адевэрулуй! Кэч нэдэждуеск ын жудекэциле Тале.
44 Minä pidän alati sinun lakis, aina ja ijankaikkisesti,
Вой пэзи Леӂя Та некурмат, тотдяуна ши пе вечие.
45 Ja vaellan ilossa, sillä minä etsin sinun käskyjäs,
Вой умбла ын лок ларг, кэч каут порунчиле Тале.
46 Ja puhun sinun todistuksistas kuningasten edessä, ja en häpee,
Вой ворби деспре ынвэцэтуриле Тале ынаинтя ымпэрацилор ши ну-мь ва роши образул.
47 Ja iloitsen sinun käskyistäs, joita minä rakastan,
Мэ десфэтез ын порунчиле Тале, кэч ле юбеск.
48 Ja nostan käsiäni sinun käskyihis, joita minä rakastan, ja puhun sinun säädyistäs.
Ымь ынтинд мыниле спре порунчиле Тале, пе каре ле юбеск, ши вряу сэ мэ гындеск адынк ла орындуириле Тале.
49 Muista sanaas sinun palvelialles, jota sinä annoit minun toivoa.
Аду-Ць аминте де фэгэдуинца датэ робулуй Тэу, ын каре м-ай фэкут сэ-мь пун нэдеждя!
50 Tämä on minun turvani minun vaivassani, että sinun sanas virvoittaa minun.
Ачаста есте мынгыеря мя ын неказул меу: кэ фэгэдуинца Та ымь дэ ярэшь вяцэ.
51 Ylpiät irvistelevät minua sangen; en minä sentähden sinun laistas poikkee.
Ниште ынгымфаць мь-арункэ батжокурь, тотушь еу ну мэ абат де ла Леӂя Та.
52 Herra, kuin minä ajattelen, kuinka sinä maailman alusta toiminut olet, niin minä lohdutetaan.
Мэ гындеск ла жудекэциле Тале де одиниоарэ, Доамне, ши мэ мынгый.
53 Minä hämmästyin jumalattomain tähden, jotka sinun lakis hylkäävät.
М-апукэ о мыние апринсэ ла ведеря челор рэй, каре пэрэсеск Леӂя Та.
54 Sinun oikeutes ovat minun veisuni vaellukseni huoneessa.
Орындуириле Тале сунт прилежул кынтэрилор меле ын каса прибеӂией меле.
55 Herra, minä ajattelen yöllä sinun nimeäs, ja pidän sinun lakis.
Ноаптя ымь адук аминте де Нумеле Тэу, Доамне, ши пэзеск Леӂя Та.
56 Se olis minun tavarani, että minä sinun käskys pitäisin.
Аша ми се кувине, кэч пэзеск порунчиле Тале.
57 Minä olen sanonut: Herra, se on minun perimiseni, että minä pidän sinun sanas.
Партя мя, Доамне, о спун, есте сэ пэзеск кувинтеле Тале.
58 Minä rukoilen sinun kasvois edessä täydestä sydämestä: ole minulle armollinen sinun sanas jälkeen.
Те рог дин тоатэ инима мя: ай милэ де мине, дупэ фэгэдуинца Та!
59 Minä tutkin teitäni, ja käännän jalkani sinun todistustes puoleen.
Мэ гындеск ла кэиле меле ши ымь ындрепт пичоареле спре ынвэцэтуриле Тале.
60 Minä riennän, ja en viivy, sinun käskyjäs pitämään.
Мэ грэбеск ши ну преӂет сэ пэзеск порунчиле Тале.
61 Jumalattomain joukko raatelee minua; mutta en minä unohda sinun lakias.
Курселе челор рэй мэ ынконжоарэ, дар ну уйт Леӂя Та.
62 Puoliyöstä minä nousen sinua kiittämään, sinun vanhurskautes oikeuden tähden.
Мэ скол ла мезул нопций сэ Те лауд пентру жудекэциле Тале челе дрепте.
63 Minä olen heidän kumppaninsa, jotka sinua pelkäävät ja sinun käskyjäs pitävät,
Сунт приетен ку тоць чей че се тем де Тине ши ку чей че пэзеск порунчиле Тале.
64 Herra! maa on täynnä sinun hyvyyttäs: opeta minulle sinun säätyjäs.
Пэмынтул, Доамне, есте плин де бунэтатя Та; ынвацэ-мэ орындуириле Тале!
65 Hyvästi teit sinun palveliaas kohtaan, Herra, sinun sanas jälkeen.
Ту фачь бине робулуй Тэу, Доамне, дупэ фэгэдуинца Та.
66 Opeta minulle hyviä tapoja ja taitoa; sillä minä uskon sinun käskys.
Ынвацэ-мэ сэ ам ынцелеӂере ши причепере, кэч кред ын порунчиле Тале!
67 Ennenkuin minä nöyryytettiin, eksyin minä; mutta nyt minä pidän sinun sanas.
Пынэ че ам фост смерит, рэтэчям; дар акум пэзеск Кувынтул Тэу.
68 Sinä olet hyvä ja teet hyvin: opeta minulle sinun säätyjäs.
Ту ешть бун ши бинефэкэтор: ынвацэ-мэ орындуириле Тале!
69 Ylpiät ajattelevat valheen minun päälleni; mutta minä pidän täydestä sydämestä sinun käskys.
Ниште ынгымфаць урзеск неадевэрурь ымпотрива мя; дар еу пэзеск дин тоатэ инима мя порунчиле Тале.
70 Heidän sydämensä on lihava niinkuin rasva; mutta minä iloitsen sinun laistas.
Инима лор есте несимцитоаре ка грэсимя, дар еу мэ десфэтез ын Леӂя Та.
71 Se on minulle hyvä, ettäs minun nöyryytit, että minä sinun säätyjäs oppisin.
Есте спре бинеле меу кэ м-ай смерит, ка сэ ынвэц орындуириле Тале.
72 Sinun suus laki on minulle otollisempi kuin monta tuhatta kappaletta kultaa ja hopiaa.
Май мулт прецуеште пентру мине леӂя гурий Тале декыт о мие де лукрурь де аур ши де арӂинт.
73 Sinun kätes ovat minun tehneet ja valmistaneet: anna minulle ymmärrystä oppiakseni sinun käskyjäs.
Мыниле Тале м-ау фэкут ши м-ау ынтокмит; дэ-мь причепере, ка сэ ынвэц порунчиле Тале!
74 Jotka sinua pelkäävät, ne minun näkevät ja iloitsevat; sillä minä toivon sinun sanaas.
Чей че се тем де Тине мэ вэд ши се букурэ, кэч нэдэждуеск ын фэгэдуинцеле Тале.
75 Herra! minä tiedän sinun tuomios vanhurskaaksi, ja sinä olet minua totuudessa nöyryyttänyt.
Штиу, Доамне, кэ жудекэциле Тале сунт дрепте: дин крединчошие м-ай смерит.
76 Olkoon siis sinun armos minun lohdutukseni, niinkuin sinä palvelialles luvannut olet.
Фэ ка бунэтатя Та сэ-мь фие мынгыере, кум ай фэгэдуит робулуй Тэу!
77 Anna minulle sinun laupiutes tapahtua, että minä eläisin; sillä sinun lakis on minun iloni.
Сэ винэ песте мине ындурэриле Тале, ка сэ трэеск, кэч Леӂя Та есте десфэтаря мя.
78 Jospa ylpiät häpiään tulisivat, jotka minua painavat alas valheellansa; mutta minä ajattelen sinun käskyjäs.
Сэ фие ынфрунтаць ынгымфаций каре мэ асупреск фэрэ темей! Кэч еу мэ гындеск адынк ла порунчиле Тале.
79 Tulkaan ne minun tyköni, jotka sinua pelkäävät, ja sinun todistukses tuntevat.
Сэ се ынтоаркэ ла мине чей че се тем де Тине ши чей че куноск ынвэцэтуриле Тале!
80 Olkoon minun sydämeni toimellinen sinun säädyissäs, etten minä häväistäisi.
Инима сэ-мь фие неымпэрцитэ ын орындуириле Тале, ка сэ ну фиу дат де рушине!
81 Minun sieluni ikävöitsee sinun autuuttas: minä toivon sinun sanas päälle.
Ымь тынжеште суфлетул дупэ мынтуиря Та: нэдэждуеск ын фэгэдуинца Та.
82 Minun silmäni hiveltyvät sinun sanas jälkeen, ja sanovat: koskas minua lohdutat?
Ми се топеск окий дупэ фэгэдуинца Та ши зик: „Кынд мэ вей мынгыя?”
83 Sillä minä olen niinkuin nahka savussa: en minä unohda sinun säätyjäs.
Кэч ам ажунс ка ун бурдуф пус ын фум, тотушь ну уйт орындуириле Тале.
84 Kuinka kauvan sinun palvelias odottaa? koskas tuomitset minun vainoojani?
Каре есте нумэрул зилелор робулуй Тэу? Кынд вей педепси пе чей че мэ пригонеск?
85 Ylpiät minulle kuoppia kaivavat, jotka ei ole sinun lakis perään.
Ниште ынгымфаць сапэ гропь ынаинтя мя; ну лукрязэ дупэ Леӂя Та.
86 Kaikki sinun käskys ovat sula totuus: he valheella minua vaivaavat: auta minua.
Тоате порунчиле Тале ну сунт декыт крединчошие; ей мэ пригонеск фэрэ темей: ажутэ-мэ!
87 He olisivat juuri lähes minun maan päällä hukuttaneet; mutta en minä sinun käskyjäs hyljännyt.
Гата, гата сэ мэ добоаре ши сэ мэ прэпэдяскэ, дар еу ну пэрэсеск порунчиле Тале.
88 Virvoita minua sinun armoillas, että minä pitäisin sinun suus todistuksen.
Ынвиорязэ-мэ дупэ бунэтатя Та, ка сэ пэзеск ынвэцэтуриле гурий Тале!
89 Herra! sinun sanas pysyy ijankaikkisesti taivaissa.
Кувынтул Тэу, Доамне, дэйнуеште ын вечь ын черурь.
90 Sinun totuutes pysyy suvusta sukuun: sinä perustit maan, ja se pysyy.
Крединчошия Та цине дин ням ын ням; Ту ай ынтемеят пэмынтул, ши ел рэмыне таре.
91 Ne pysyvät tähän päivään asti sinun asetukses jälkeen; sillä kaikki sinua palvelevat.
Дупэ леӂиле Тале стэ ын пичоаре тотул астэзь, кэч тоате лукруриле Ыць сунт супусе.
92 Ellei sinun lakis olisi ollut minun lohdutukseni, niin minä olisin raadollisuudessani hukkunut.
Дакэ н-ар фи фост Леӂя Та десфэтаря мя, аш фи перит ын тикэлошия мя.
93 En minä ikänä unohda sinun käskyjäs; sillä niillä sinä minua lohdutat.
Ничодатэ ну вой уйта порунчиле Тале, кэч прин еле мэ ынвиорезь.
94 Sinun minä olen: auta minua! sillä minä etsin sinun käskyjäs.
Ал Тэу сунт: мынтуеште-мэ, кэч каут порунчиле Тале!
95 Jumalattomat minua vartioitsevat hukuttaaksensa; mutta sinun todistuksistas minä otan vaarin.
Ниште рэй мэ аштяптэ ка сэ мэ пярдэ, дар еу яу аминте ла ынвэцэтуриле Тале.
96 Kaikista kappaleista minä olen lopun nähnyt; mutta sinun käskys ovat määrättömät.
Вэд кэ тот че есте десэвыршит аре марӂинь, порунчиле Тале ынсэ сунт фэрэ марӂинь.
97 Kuinka minä rakastan sinun lakias? Joka päivä minä sitä ajattelen.
Кыт де мулт юбеск Леӂя Та! Тоатэ зиуа мэ гындеск ла еа.
98 Sinä teit minun taitavammaksi käskyilläs kuin minun viholliseni ovat; sillä se on minun ijankaikkinen tavarani.
Порунчиле Тале мэ фак май ынцелепт декыт врэжмаший мей, кэч тотдяуна ле ам ку мине.
99 Minä olen oppineempi kuin kaikki minun opettajani; sillä sinun todistukses ovat minun ajatukseni.
Сунт май ынвэцат декыт тоць ынвэцэторий мей, кэч мэ гындеск ла ынвэцэтуриле Тале.
100 Enemmän minä ymmärrän kuin vanhemmat; sillä minä pidän sinun käskys.
Ам май мултэ причепере декыт бэтрыний, кэч пэзеск порунчиле Тале.
101 Minä estän jalkani kaikista pahoista teistä, että minä sinun sanas pitäisin.
Ымь цин пичорул департе де орьче друм рэу, ка сэ пэзеск Кувынтул Тэу.
102 En minä poikkee sinun oikeudestas; sillä sinä opetat minua.
Ну мэ депэртез де леӂиле Тале, кэч Ту мэ ынвець.
103 Sinun sanas ovat minun suulleni makiammat kuin hunaja.
Че дулчь сунт кувинтеле Тале пентру черул гурий меле! Май дулчь декыт мьеря ын гура мя!
104 Sinun käskys tekevät minun ymmärtäväiseksi; sentähden minä vihaan kaikkia vääriä teitä.
Прин порунчиле Тале мэ фак май причепут, де ачея урэск орьче кале а минчуний.
105 Sinun sanas on minun jalkaini kynttilä, ja valkeus teilläni.
Кувынтул Тэу есте о канделэ пентру пичоареле меле ши о луминэ пе кэраря мя.
106 Minä vannon, ja sen vahvana pidän, että minä sinun vanhurskautes oikeudet pitää tahdon.
Жур, ши мэ вой цине де журэмынт, кэ вой пэзи леӂиле Тале челе дрепте.
107 Minä olen sangen kovin vaivattu: Herra, virvoita minua sinun sanas perästä.
Сунт фоарте амэрыт: ынвиорязэ-мэ, Доамне, дупэ Кувынтул Тэу!
108 Olkoon sinulle, Herra, otolliset minun suuni mieluiset uhrit, ja opeta minulle sinun oikeutes.
Примеште, Доамне, симцэминтеле пе каре ле спуне гура мя ши ынвацэ-мэ леӂиле Тале!
109 Minun sieluni on alati minun käsissäni, ja en unohda sinun lakias.
Вяца ымь есте некурмат ын примеждие, ши тотушь ну уйт Леӂя Та.
110 Jumalattomat virittävät minulle paulan; mutta en minä eksy sinun käskyistäs.
Ниште рэй ымь ынтинд курсе, дар еу ну мэ рэтэческ де ла порунчиле Тале.
111 Sinun todistukses ovat minun ijankaikkiset perimiseni; sillä ne ovat minun sydämeni ilo.
Ынвэцэтуриле Тале сунт моштениря мя де вечь, кэч еле сунт букурия инимий меле.
112 Minä kallistan minun sydämeni tekemään sinun säätys jälkeen, aina ja ijankaikkisesti.
Ымь плек инима сэ ымплинеск орындуириле Тале, тотдяуна ши пынэ ла сфыршит.
113 Minä vihaan viekkaita henkiä, ja rakastan sinun lakias.
Урэск пе оамений нехотэрыць, дар юбеск Леӂя Та.
114 Sinä olet minun varjelukseni ja kilpeni: minä toivon sinun sanas päälle.
Ту ешть адэпостул ши скутул меу; еу нэдэждуеск ын фэгэдуинца Та.
115 Poiketkaat minusta, te pahanilkiset; ja minä pidän minun Jumalani käskyt.
Депэртаци-вэ де мине, рэилор, ка сэ пэзеск порунчиле Думнезеулуй меу!
116 Tue minua sanallas, että minä eläisin, ja älä anna minun toivoni häpiään tulla.
Сприжинэ-мэ, дупэ фэгэдуинца Та, ка сэ трэеск ши ну мэ лэса де рушине ын нэдеждя мя!
117 Vahvista minua, että minä autetuksi tulisin, niin minä halajan alati sinun säätyjäs.
Фий сприжинул меу, ка сэ фиу скэпат ши сэ мэ веселеск неынчетат де орындуириле Тале!
118 Sinä tallaat alas kaikki, jotka sinun säädyistäs horjuvat; sillä heidän viettelyksensä on sula valhe.
Ту диспрецуешть пе тоць чей че се депэртязэ де орындуириле Тале, кэч ыншелэтория лор есте задарникэ.
119 Sinä heität pois kaikki jumalattomat maan päältä niinkuin loan; sentähden minä rakastan sinun todistuksias.
Ка спума ей пе тоць чей рэй де пе пэмынт, де ачея еу юбеск ынвэцэтуриле Тале.
120 Minä pelkään sinua, niin että minun ihoni värisee, ja vapisen sinun tuomioitas.
Ми се ынфиоарэ карня де фрика Та ши мэ тем де жудекэциле Тале.
121 Minä teen oikeuden ja vanhurskauden: älä minua hylkää niille, jotka minulle väkivaltaa tekevät.
Пэзеск леӂя ши дрептатя: ну мэ лэса ын воя асуприторилор мей!
122 Vastaa palvelias edestä, ja lohduta häntä, ettei ylpiät tekisi minulle väkivaltaa.
Я суб окротиря Та бинеле робулуй Тэу ши ну мэ лэса апэсат де ниште ынгымфаць!
123 Minun silmäni hiveltyvät sinun autuutes perään, ja sinun vanhurskautes sanan jälkeen.
Ми се топеск окий дупэ мынтуиря Та ши дупэ фэгэдуинца Та чя дряптэ.
124 Tee palvelias kanssa sinun armos jälkeen, ja opeta minulle sinun säätyjäs.
Поартэ-Те ку робул Тэу дупэ бунэтатя Та ши ынвацэ-мэ орындуириле Тале!
125 Sinun palvelias minä olen: anna minulle ymmärrystä, että minä tuntisin sinun todistukses.
Еу сунт робул Тэу; дэ-мь причепере, ка сэ куноск ынвэцэтуриле Тале!
126 Jopa aika on, että Herra siihen jotakin tekis: he ovat sinun lakis särkeneet.
Есте время ка Домнул сэ лукрезе, кэч ей калкэ Леӂя Та.
127 Sentähden minä rakastan sinun käskyjäs, enempi kuin kultaa ja parasta kultaa.
Де ачея, еу юбеск порунчиле Тале май мулт декыт аурул, да, май мулт декыт аурул курат.
128 Sentähden minä pidän visusti kaikkia sinun käskyjäs: minä vihaan kaikkia vääriä teitä.
Де ачея, гэсеск дрепте тоате порунчиле Тале ши урэск орьче кале а минчуний.
129 Ihmeelliset ovat sinun todistukses; sentähden minun sieluni ne pitää.
Ынвэцэтуриле Тале сунт минунате, де ачея ле пэзеште суфлетул меу.
130 Kuin sinun sanas julistetaan, niin se valistaa ja antaa yksinkertaisille ymmärryksen.
Дескопериря кувинтелор Тале дэ луминэ, дэ причепере челор фэрэ рэутате.
131 Minä avaan suuni ja huokaan; sillä minä halajan sinun käskys.
Дескид гура ши офтез, кэч сунт лаком дупэ порунчиле Тале.
132 Käännä sinuas minun puoleeni, ja ole minulle armollinen, niinkuin sinä olet niille tottunut tekemään, jotka sinun nimeäs rakastavat.
Ынтоарче-Ць Фаца спре мине ши ай милэ де мине, дупэ обичеюл Тэу фацэ де чей че юбеск Нумеле Тэу!
133 Vahvista minun käymiseni sinun sanassas, ja älä anna väkivallan minua vallita.
Ынтэреште-мь паший ын Кувынтул Тэу ши ну лэса ничо нелеӂюире сэ стэпыняскэ песте мине!
134 Lunasta minua ihmisten väkivallasta, niin minä pidän sinun käskys.
Избэвеште-мэ де асуприря оаменилор, ка сэ пэзеск порунчиле Тале!
135 Valista sinun kasvos palvelias päälle, ja opeta minulle sinun säätys.
Фэ сэ стрэлучяскэ Фаца Та песте робул Тэу ши ынвацэ-мэ орындуириле Тале!
136 Minun silmäni vettä vuotavat, niinkuin virta, ettei sinun käskyjäs pidetä.
Окий ымь варсэ широае де апе, пентру кэ Леӂя Та ну есте пэзитэ.
137 Herra! sinä olet vanhurskas ja sinun tuomios ovat oikiat.
Ту ешть дрепт, Доамне, ши жудекэциле Тале сунт фэрэ приханэ.
138 Sinä olet vanhurskautes todistukset ja totuuden visusti käskenyt.
Ту Ыць ынтемеезь ынвэцэтуриле пе дрептате ши пе чя май маре крединчошие.
139 Minä olen lähes surmakseni kiivannut, että minun viholliseni ovat sinun sanas unohtaneet.
Рывна мя мэ мэнынкэ, пентру кэ потривничий мей уйтэ кувинтеле Тале.
140 Sinun puhees on sangen koeteltu, ja sinun palvelias sen rakkaana pitää.
Кувынтул Тэу есте ку тотул ынчеркат, ши робул Тэу ыл юбеште.
141 Minä olen halpa ja ylönkatsottu, mutta en minä unohda sinun käskyjäs.
Сунт мик ши диспрецуит, дар ну уйт порунчиле Тале.
142 Sinun vanhurskautes on ijankaikkinen vanhurskaus, ja sinun lakis on totuus.
Дрептатя Та есте о дрептате вешникэ ши Леӂя Та есте адевэрул.
143 Ahdistus ja tuska ovat minun saavuttaneet; mutta minä iloitsen sinun käskyistäs.
Неказул ши стрымтораря мэ ажунг, дар порунчиле Тале сунт десфэтаря мя.
144 Sinun todistustes vanhurskaus pysyy ijankaikkisesti: anna minulle ymmärrys, niin minä elän.
Ынвэцэтуриле Тале сунт дрепте пе вечие: дэ-мь причепере, ка сэ трэеск!
145 Minä huudan kaikesta sydämestäni: kuule, Herra, minua, että minä sinun säätys pitäisin.
Те кем дин тоатэ инима мя: аскултэ-мэ, Доамне, ка сэ пэзеск орындуириле Тале!
146 Sinua minä huudan, auta minua, että minä sinun todistukses pitäisin.
Те кем: мынтуеште-мэ, ка сэ пэзеск ынвэцэтуриле Тале!
147 Varhain minä ennätän, ja huudan: sinun sanas päälle minä toivon.
О яу ынаинтя зорилор ши стриг; нэдэждуеск ын фэгэдуинцеле Тале.
148 Varhain minä herään, tutkistelemaan sinun sanojas.
О яу ынаинтя стрэжилор де ноапте ши дескид окий, ка сэ мэ гындеск адынк ла Кувынтул Тэу.
149 Kuule minun ääneni sinun armos jälkeen: Herra, virvoita minua sinun oikeutes jälkeen.
Аскултэ-мь гласул, дупэ бунэтатя Та, ынвиорязэ-мэ, Доамне, дупэ жудеката Та!
150 Pahanilkiset vainoojat karkaavat minun päälleni, ja ovat kaukana sinun laistas.
Се апропие чей че урмэреск мишелия ши се депэртязэ де Леӂя Та.
151 Herra, sinä olet läsnä, ja sinun käskys ovat sula totuus.
Дар Ту ешть апроапе, Доамне, ши тоате порунчиле Тале сунт адевэрул.
152 Mutta minä sen aikaa tiesin, että sinä olet todistukses ijankaikkisesti perustanut.
Де мултэ време штиу, дин ынвэцэтуриле Тале, кэ ле-ай ашезат пентру тотдяуна.
153 Katso minun raadollisuuttani, ja pelasta minua; sillä enpä minä unohda sinun lakias.
Вези-мь тикэлошия ши избэвеште-мэ, кэч ну уйт Леӂя Та!
154 Toimita minun asiani ja päästä minua: virvoita minua sinun sanas kautta.
Апэрэ-мь причина ши рэскумпэрэ-мэ, ынвиорязэ-мэ, дупэ фэгэдуинца Та!
155 Autuus on kaukana jumalattomista, sillä ei he tottele säätyjäs.
Мынтуиря есте департе де чей рэй, кэч ей ну каутэ орындуириле Тале.
156 Herra, sinun laupiutes on suuri: virvoita minua sinun oikeutes jälkeen.
Марь сунт ындурэриле Тале, Доамне! Ынвиорязэ-мэ дупэ жудекэциле Тале!
157 Minun vainoojaani ja vihollistani on monta; mutta en minä poikkee sinun todistuksistas.
Мулць сунт пригониторий ши потривничий мей, дар ну мэ депэртез де ынвэцэтуриле Тале.
158 Minä näen ylönkatsojat, ja siihen suutun, ettei he sinun sanaas pidä.
Вэд ку скырбэ пе чей некрединчошь Цие, каре ну пэзеск Кувынтул Тэу.
159 Katso, minä rakastan sinun käskyjäs: Herra, virvoita minua sinun armos jälkeen.
Везь кыт де мулт юбеск еу порунчиле Тале: ынвиорязэ-мэ, Доамне, дупэ бунэтатя Та!
160 Sinun sanas on alusta totuus ollut: kaikki sinun vanhurskautes oikeudet pysyvät ijankaikkisesti.
Темелия Кувынтулуй Тэу есте адевэрул ши тоате леӂиле Тале челе дрепте сунт вешниче.
161 Päämiehet vainoovat minua ilman syytä; mutta minun sydämeni pelkää sinun sanojas.
Ниште воевозь мэ пригонеск фэрэ темей, дар инима мя ну тремурэ декыт де кувинтеле Тале.
162 Minä iloitsen sinun puheestas, niinkuin se joka suuren saaliin löytänyt on.
Мэ букур де Кувынтул Тэу ка чел че гэсеште о маре прадэ.
163 Valhetta minä vihaan ja kauhistun; mutta sinun lakias minä rakastan.
Урэск ши ну пот суфери минчуна, дар юбеск Леӂя Та.
164 Seitsemästi päivässä minä kiitän sinua sinun vanhurskautes oikeuden tähden.
Де шапте орь пе зи Те лауд дин причина леӂилор Тале челор дрепте.
165 Suuri rauha on niillä, jotka sinun lakias rakastavat, ja ei he itsiänsä loukkaa.
Мултэ паче ау чей че юбеск Леӂя Та ши ну ли се ынтымплэ ничо ненорочире.
166 Herra! minä odotan sinun autuuttas, ja teen sinun käskys.
Еу нэдэждуеск ын мынтуиря Та, Доамне, ши ымплинеск порунчиле Тале.
167 Minun sieluni pitää sinun todistukses, ja minä rakastan niitä sangen suuresti.
Суфлетул меу цине ынвэцэтуриле Тале ши ле юбеск мулт де тот!
168 Minä pidän sinun käskys ja todistukses; sillä kaikki minun tieni ovat edessäs.
Пэзеск порунчиле ши ынвэцэтуриле Тале, кэч тоате кэиле меле сунт ынаинтя Та.
169 Herra! anna minun huutoni tulla sinun etees: anna minulle ymmärrystä sinun sanas jälkeen.
Сэ ажунгэ стригэтул меу пынэ ла Тине, Доамне! Дэ-мь причепере, дупэ фэгэдуинца Та!
170 Anna minun rukoukseni tulla sinun etees: pelasta minua sinun sanas jälkeen.
Сэ ажунгэ череря мя пынэ ла Тине! Избэвеште-мэ, дупэ фэгэдуинца Та!
171 Minun huuleni kiittävät, koskas minulle opetat sinun säätys.
Бузеле меле сэ вестяскэ лауда Та, кэч Ту мэ ынвець орындуириле Тале!
172 Minun kieleni puhuu sinun sanastas; sillä kaikki sinun käskys ovat vanhurskaat.
Сэ кынте лимба мя Кувынтул Тэу, кэч тоате порунчиле Тале сунт дрепте!
173 Olkoon sinun kätes minulle avullinen; sillä minä olen valinnut sinun käskys.
Мына Та сэ-мь фие ынтр-ажутор, кэч ам алес порунчиле Тале!
174 Herra, minä ikävöitsen sinun autuuttas, ja halajan sinun lakias.
Суспин дупэ мынтуиря Та, Доамне, ши Леӂя Та есте десфэтаря мя.
175 Anna minun sieluni elää, että hän sinua kiittäis, ja sinun oikeutes auttakoon minua!
Сэ-мь трэяскэ суфлетул ши сэ Те лауде, ши жудекэциле Тале сэ мэ сприжине!
176 Minä olen eksyvä niinkuin kadotettu lammas, etsi sinun palveliaas; sillä en minä unohda sinun käskyjäs.
Рэтэческ ка о оае пердутэ: каутэ пе робул Тэу, кэч ну уйт порунчиле Тале!
