Psalmien 119
1 Autuaat ovat ne, jotka viattomasti elävät, ja jotka Herran laissa vaeltavat.
Bone estas al tiuj, kies vojo estas senmakula, Kiuj iras laŭ la leĝo de la Eternulo.
2 Autuaat ovat ne, jotka hänen todistuksiansa pitävät, ja kaikesta sydämestä häntä etsivät.
Bone estas al tiuj, kiuj plenumas Liajn decidojn, Kiuj serĉas Lin per la tuta koro;
3 Sillä, jotka hänen teissänsä vaeltavat, ei he tee mitään pahaa.
Ili ne faras malbonagon, Ili iras laŭ Liaj vojoj.
4 Sinä olet käskenyt sangen visusti pitää sinun käskys.
Vi ordonis al ni, Forte observi Viajn leĝojn.
5 O jospa minun tieni ojennettaisiin pitämään sinun säätyjäs!
Ho, estu fortikaj miaj vojoj, Ke mi observu Viajn leĝojn!
6 Koska minä katson kaikkia sinun käskyjäs, niin en minä tule häpiään.
Tiam mi ne bezonos honti, Kiam mi atentos ĉiujn Viajn ordonojn.
7 Minä kiitän sinua oikiasta sydämestä, ettäs opetat minulle vanhurskautes oikeudet.
Mi gloros Vin el pura koro, Lernante la juĝojn de Via justeco.
8 Sinun säätys minä pidän, älä minua ikänä hylkää.
Viajn leĝojn mi observos; Ne forlasu min tute.
9 Kuinka nuorukainen tiensä puhdistais? kuin hän itsensä käyttää sinun sanas jälkeen.
Per kio junulo povas purigi sian vojon? Per plenumado laŭ Viaj vortoj.
10 Minä etsin sinua kaikesta sydämestäni: älä salli minun eksyä sinun käskyistäs.
Per mia tuta koro mi Vin serĉas; Ne lasu min deflankiĝi de Viaj ordonoj.
11 Minä pidän sydämessäni sinun sanas, etten minä rikkoisi sinua vastaan.
En mia koro mi konservas Vian diron, Por ke mi ne peku antaŭ Vi.
12 Kiitetty ole, sinä Herra: opeta minulle sinun säätyjäs!
Benata Vi estas, ho Eternulo; Instruu al mi Viajn leĝojn.
13 Minä luettelen huulillani kaikki sinun suus oikeudet.
Per miaj lipoj mi rakontas Ĉiujn decidojn de Via buŝo.
14 Minä iloitsen sinun todistustes tiellä, niinkuin kaikkinaisesta rikkaudesta.
Pri la vojo de Viaj leĝoj mi ĝojas, Kiel pri granda riĉeco.
15 Minä tutkistelen sinun käskyjäs, ja katselen sinun teitäs.
Pri Viaj ordonoj mi meditas, Kaj mi rigardas Viajn vojojn.
16 Minä halajan sinun oikeuttas, ja en unohda sinun sanojas.
Mi havas plezuron de Viaj leĝoj, Mi ne forgesas Vian vorton.
17 Tee hyvästi palvelialles, että minä eläisin ja sinun sanas pitäisin.
Bonfaru al Via sklavo, Ke mi vivu kaj plenumu Vian vorton.
18 Avaa minun silmäni näkemään ihmeitä sinun laistas.
Malfermu miajn okulojn, Ke mi vidu miraklojn de Via instruo.
19 Minä olen vieras maan päällä: älä peitä minulta käskyjäs.
Migranto mi estas sur la tero; Ne kaŝu antaŭ mi Viajn ordonojn.
20 Minun sieluni on muserrettu rikki ikävöitsemisestä, alati sinun oikeutes jälkeen.
Elturmentiĝis mia animo De senĉesa sintirado al Viaj juĝoj.
21 Sinä rankaiset ylpiät kirotut, jotka sinun käskyistäs poikkeevat.
Vi humiligas la malbenitajn fierulojn, Kiuj dekliniĝas de Viaj ordonoj.
22 Käännä minusta pois pilkka ja ylönkatse; sillä minä pidän sinun todistukses.
Forigu de mi honton kaj malhonoron, Ĉar mi observas Viajn decidojn.
23 Istuvat myös päämiehet ja puhuvat minua vastaan; mutta sinun palvelias tutkistelee sinun säätyjäs.
Eĉ kiam sidas eminentuloj kaj parolas kontraŭ mi, Via sklavo meditas pri Viaj leĝoj.
24 Sinun todistukses ovat minun iloni, ne ovat minun neuvonantajani.
Viaj decidoj estas mia plezuro, Miaj konsilantoj.
25 Minun sieluni tomussa makaa: virvoita minua sanas jälkeen.
Mia animo algluiĝis al la polvo; Vivigu min laŭ Via vorto.
26 Minä luen minun teitäni, ja sinä kuulet minua: opeta minulle sinun säätys.
Mi raportis pri miaj vojoj, kaj Vi aŭskultis min; Instruu al mi Viajn leĝojn.
27 Anna minun ymmärtää sinun käskyis tie, niin minä puhun sinun ihmeistäs.
Komprenigu al mi la vojon de Viaj ordonoj; Kaj mi meditos pri Viaj mirakloj.
28 Niin minä suren, että sydän sulaa minussa: vahvista minua sinun sanas jälkeen.
Konsumiĝis mia animo pro malĝojo; Restarigu min laŭ Via vorto.
29 Käännä minusta pois väärä tie, ja suo minulle sinun lakis.
La vojon de malvero deturnu de mi, Kaj donacu al mi Vian instruon.
30 Totuuden tien minä olen valinnut, oikeutes olen minä asettanut eteeni.
La vojon de la vero mi elektis, Mi sopiris al Viaj leĝoj.
31 Minä riipun sinun todistuksissas: Herra, älä salli minun häpiään tulla.
Mi alkroĉiĝis al Viaj ordonoj; Ho Eternulo, ne hontigu min.
32 Koskas minun sydämeni vahvistat, niin minä juoksen sinun käskyis tietä myöten.
Mi kuras laŭ la vojo de Viaj leĝoj, Ĉar Vi larĝigas mian koron.
33 Opeta minulle, Herra, sinun säätyis tie, että minä sen loppuun asti kätkisin.
Montru al mi, ho Eternulo, la vojon de Viaj leĝoj, Kaj mi ĝin sekvos ĝis la fino.
34 Anna minulle ymmärrys, kätkeäkseni sinun lakias, ja pitääkseni sitä koko sydämestäni.
Komprenigu al mi, kaj mi sekvos Vian instruon, Kaj mi konservos ĝin per la tuta koro.
35 Anna minun käydä sinun käskyis tietä; sillä niihin minä halajan.
Irigu min sur la vojeto de Viaj ordonoj, Ĉar en ĝi mi havas plezuron.
36 Kallista minun sydämeni sinun todistuksiis, ja ei ahneuden puoleen.
Klinu mian koron al Viaj leĝoj, Sed ne al profito.
37 Käännä minun silmäni pois katselemasta turhuutta; vaan virvoita minua sinun tiehes.
Deturnu miajn okulojn, ke ili ne rigardu falsaĵon; Vivigu min per Viaj vojoj.
38 Anna palvelias lujasti sinun käskys pitää, että minä sinua pelkäisin.
Plenumu al Via sklavo Vian diron, Kiu koncernas respekton por Vi.
39 Käännä minusta pois se pilkka, jota minä pelkään; sillä sinun oikeutes ovat suloiset.
Forigu mian malhonoron, kiun mi timas; Ĉar Viaj juĝoj estas bonaj.
40 Katso, minä pyydän sinun käskyjäs: virvoita minua vanhurskaudellas.
Jen mi deziregas Viajn ordonojn; Per Via justeco vivigu min.
41 Herra, anna armos minulle tapahtua, autuutes sinun sanas jälkeen,
Kaj venu al mi Viaj favoroj, ho Eternulo, Via helpo, konforme al Via vorto,
42 Että minä voisin vastata minun pilkkaajiani; sillä minä luotan sinun sanaas.
Ke mi povu doni respondon al mia insultanto; Ĉar mi fidas Vian vorton.
43 Älä ota totuuden sanaa peräti pois minun suustani; sillä minä toivon sinun oikeuttas.
Ne forprenu tute de mia buŝo la vorton de vero, Ĉar mi esperas al Viaj juĝoj.
44 Minä pidän alati sinun lakis, aina ja ijankaikkisesti,
Kaj mi konservos Vian instruon Ĉiam kaj eterne.
45 Ja vaellan ilossa, sillä minä etsin sinun käskyjäs,
Kaj mi iros en libereco, Ĉar mi serĉas Viajn ordonojn.
46 Ja puhun sinun todistuksistas kuningasten edessä, ja en häpee,
Kaj mi parolos pri Viaj leĝoj antaŭ reĝoj, Kaj mi ne hontos.
47 Ja iloitsen sinun käskyistäs, joita minä rakastan,
Kaj mi havos plezuron de Viaj ordonoj, Kiujn mi amas.
48 Ja nostan käsiäni sinun käskyihis, joita minä rakastan, ja puhun sinun säädyistäs.
Kaj mi etendos miajn manojn al Viaj ordonoj, kiujn mi amas, Kaj mi meditos pri Viaj leĝoj.
49 Muista sanaas sinun palvelialles, jota sinä annoit minun toivoa.
Rememoru la vorton al Via sklavo, Pri kio Vi min esperigis.
50 Tämä on minun turvani minun vaivassani, että sinun sanas virvoittaa minun.
Ĉi tio estas mia konsolo en mia mizero, Ke Via vorto min revivigas.
51 Ylpiät irvistelevät minua sangen; en minä sentähden sinun laistas poikkee.
Fieruloj tre forte min mokas, Sed de Via instruo mi ne dekliniĝis.
52 Herra, kuin minä ajattelen, kuinka sinä maailman alusta toiminut olet, niin minä lohdutetaan.
Mi rememoras Viajn juĝojn de tempoj tre antikvaj, ho Eternulo, Kaj mi konsoliĝas.
53 Minä hämmästyin jumalattomain tähden, jotka sinun lakis hylkäävät.
Flama furiozo min kaptas pro la malvirtuloj, Kiuj forlasas Vian leĝon.
54 Sinun oikeutes ovat minun veisuni vaellukseni huoneessa.
Viaj leĝoj estas por mi kantoj En la domo de mia migrado.
55 Herra, minä ajattelen yöllä sinun nimeäs, ja pidän sinun lakis.
Mi rememoras en la nokto Vian nomon, ho Eternulo, Kaj mi plenumas Vian instruon.
56 Se olis minun tavarani, että minä sinun käskys pitäisin.
Tio fariĝis al mi, Ĉar mi observas Viajn ordonojn.
57 Minä olen sanonut: Herra, se on minun perimiseni, että minä pidän sinun sanas.
Mi diris: Mia sortaĵo estas, ho Eternulo, Plenumi Viajn vortojn.
58 Minä rukoilen sinun kasvois edessä täydestä sydämestä: ole minulle armollinen sinun sanas jälkeen.
Mi petegas antaŭ Vi per la tuta koro: Korfavoru min, konforme al Via vorto.
59 Minä tutkin teitäni, ja käännän jalkani sinun todistustes puoleen.
Mi esploris miajn vojojn Kaj direktis miajn paŝojn al Viaj leĝoj.
60 Minä riennän, ja en viivy, sinun käskyjäs pitämään.
Mi rapidas kaj ne prokrastas, Por plenumi Viajn ordonojn.
61 Jumalattomain joukko raatelee minua; mutta en minä unohda sinun lakias.
Retoj de malvirtuloj min ĉirkaŭis; Sed Vian instruon mi ne forgesis.
62 Puoliyöstä minä nousen sinua kiittämään, sinun vanhurskautes oikeuden tähden.
En la mezo de la nokto mi leviĝas, Por glori Vin por Viaj justaj juĝoj.
63 Minä olen heidän kumppaninsa, jotka sinua pelkäävät ja sinun käskyjäs pitävät,
Mi estas kamarado por ĉiuj, Kiuj Vin timas kaj kiuj observas Viajn ordonojn.
64 Herra! maa on täynnä sinun hyvyyttäs: opeta minulle sinun säätyjäs.
De Via boneco, ho Eternulo, la tero estas plena; Instruu al mi Viajn leĝojn.
65 Hyvästi teit sinun palveliaas kohtaan, Herra, sinun sanas jälkeen.
Bonon Vi faris al Via sklavo, ho Eternulo, Konforme al Via vorto.
66 Opeta minulle hyviä tapoja ja taitoa; sillä minä uskon sinun käskys.
Bonajn morojn kaj scion instruu al mi, Ĉar al Viaj ordonoj mi kredas.
67 Ennenkuin minä nöyryytettiin, eksyin minä; mutta nyt minä pidän sinun sanas.
Antaŭ ol mi suferis, mi erarvagis, Sed nun mi observas Vian vorton.
68 Sinä olet hyvä ja teet hyvin: opeta minulle sinun säätyjäs.
Vi estas bona kaj bonfara; Instruu al mi Viajn leĝojn.
69 Ylpiät ajattelevat valheen minun päälleni; mutta minä pidän täydestä sydämestä sinun käskys.
Fieruloj plektis mensogon pri mi; Sed mi per la tuta koro konservas Viajn ordonojn.
70 Heidän sydämensä on lihava niinkuin rasva; mutta minä iloitsen sinun laistas.
Grasiĝis kiel sebo ilia koro; Sed mi havas plezuron de Via instruo.
71 Se on minulle hyvä, ettäs minun nöyryytit, että minä sinun säätyjäs oppisin.
Bone estas al mi, ke mi suferis, Por ke mi lernu Viajn leĝojn.
72 Sinun suus laki on minulle otollisempi kuin monta tuhatta kappaletta kultaa ja hopiaa.
Pli bona estas por mi la instruo de Via buŝo, Ol miloj da oreroj kaj arĝenteroj.
73 Sinun kätes ovat minun tehneet ja valmistaneet: anna minulle ymmärrystä oppiakseni sinun käskyjäs.
Viaj manoj min kreis kaj fortikigis; Prudentigu min, kaj mi lernu Viajn ordonojn.
74 Jotka sinua pelkäävät, ne minun näkevät ja iloitsevat; sillä minä toivon sinun sanaas.
Viaj timantoj min vidos kaj ĝojos, Ĉar mi fidis Vian vorton.
75 Herra! minä tiedän sinun tuomios vanhurskaaksi, ja sinä olet minua totuudessa nöyryyttänyt.
Mi scias, ho Eternulo, ke Viaj juĝoj estas justaj, Kaj ke Vi juste min suferigis.
76 Olkoon siis sinun armos minun lohdutukseni, niinkuin sinä palvelialles luvannut olet.
Via boneco estu do mia konsolo, Konforme al Via vorto al Via sklavo.
77 Anna minulle sinun laupiutes tapahtua, että minä eläisin; sillä sinun lakis on minun iloni.
Venu sur min Via favorkoreco, ke mi vivu; Ĉar Via instruo estas mia plezuro.
78 Jospa ylpiät häpiään tulisivat, jotka minua painavat alas valheellansa; mutta minä ajattelen sinun käskyjäs.
Hontiĝu la fieruloj, ĉar maljuste ili min premis; Mi meditos pri Viaj ordonoj.
79 Tulkaan ne minun tyköni, jotka sinua pelkäävät, ja sinun todistukses tuntevat.
Turniĝu al mi Viaj timantoj Kaj la konantoj de Viaj leĝoj.
80 Olkoon minun sydämeni toimellinen sinun säädyissäs, etten minä häväistäisi.
Mia koro estu ĝusta, laŭ Viaj leĝoj, Por ke mi ne hontiĝu.
81 Minun sieluni ikävöitsee sinun autuuttas: minä toivon sinun sanas päälle.
Mia animo avidas Vian savon; Vian vorton mi fidas.
82 Minun silmäni hiveltyvät sinun sanas jälkeen, ja sanovat: koskas minua lohdutat?
Miaj okuloj avidas Vian vorton, dirante: Kiam Vi min konsolos?
83 Sillä minä olen niinkuin nahka savussa: en minä unohda sinun säätyjäs.
Ĉar mi fariĝis kiel felsako en fumo; Sed Viajn leĝojn mi ne forgesas.
84 Kuinka kauvan sinun palvelias odottaa? koskas tuomitset minun vainoojani?
Kiom estos la tagoj de Via sklavo? Kiam Vi faros juĝon super miaj persekutantoj?
85 Ylpiät minulle kuoppia kaivavat, jotka ei ole sinun lakis perään.
Fosojn fosis al mi la fieruloj, Kontraŭe al Viaj leĝoj.
86 Kaikki sinun käskys ovat sula totuus: he valheella minua vaivaavat: auta minua.
Ĉiuj Viaj ordonoj estas vero; Maljuste oni min persekutas; helpu min.
87 He olisivat juuri lähes minun maan päällä hukuttaneet; mutta en minä sinun käskyjäs hyljännyt.
Oni preskaŭ pereigis min de sur la tero, Sed mi ne forlasis Viajn ordonojn.
88 Virvoita minua sinun armoillas, että minä pitäisin sinun suus todistuksen.
Laŭ Via boneco vivigu min, Kaj mi observos la ordonojn de Via buŝo.
89 Herra! sinun sanas pysyy ijankaikkisesti taivaissa.
Por eterne, ho Eternulo, Via vorto staras forte en la ĉielo.
90 Sinun totuutes pysyy suvusta sukuun: sinä perustit maan, ja se pysyy.
Por ĉiuj generacioj restas Via vero; Vi fortikigis la teron, kaj ĝi staras.
91 Ne pysyvät tähän päivään asti sinun asetukses jälkeen; sillä kaikki sinua palvelevat.
Laŭ Viaj leĝoj ĉio nun staras, Ĉar ĉio estas Viaj sklavoj.
92 Ellei sinun lakis olisi ollut minun lohdutukseni, niin minä olisin raadollisuudessani hukkunut.
Se Via instruo ne estus mia konsolo, Mi pereus en mia mizero.
93 En minä ikänä unohda sinun käskyjäs; sillä niillä sinä minua lohdutat.
Neniam mi forgesos Viajn ordonojn, Ĉar per ili Vi min vivigas.
94 Sinun minä olen: auta minua! sillä minä etsin sinun käskyjäs.
Al Vi mi apartenas; Helpu min, ĉar mi serĉas Viajn ordonojn.
95 Jumalattomat minua vartioitsevat hukuttaaksensa; mutta sinun todistuksistas minä otan vaarin.
Pri mi embuskis malvirtuloj, por min pereigi; Sed mi studas Viajn leĝojn.
96 Kaikista kappaleista minä olen lopun nähnyt; mutta sinun käskys ovat määrättömät.
Ĉe ĉiu afero mi vidis finon; Sed Via ordono estas tre vasta.
97 Kuinka minä rakastan sinun lakias? Joka päivä minä sitä ajattelen.
Kiel mi amas Vian instruon! La tutan tagon mi meditas pri ĝi.
98 Sinä teit minun taitavammaksi käskyilläs kuin minun viholliseni ovat; sillä se on minun ijankaikkinen tavarani.
Via ordono faras min pli saĝa ol miaj malamikoj, Ĉar ĝi restas al mi por ĉiam.
99 Minä olen oppineempi kuin kaikki minun opettajani; sillä sinun todistukses ovat minun ajatukseni.
Mi fariĝis pli saĝa, ol ĉiuj miaj instruantoj, Ĉar Viaj leĝoj estas mia tuta meditado.
100 Enemmän minä ymmärrän kuin vanhemmat; sillä minä pidän sinun käskys.
Mi estas pli scianta ol maljunuloj, Ĉar Viajn ordonojn mi konservas.
101 Minä estän jalkani kaikista pahoista teistä, että minä sinun sanas pitäisin.
De ĉiu malbona vojo mi detenas mian piedon, Por plenumi Vian vorton.
102 En minä poikkee sinun oikeudestas; sillä sinä opetat minua.
De Viaj decidoj mi ne dekliniĝas, Ĉar Vi min gvidas.
103 Sinun sanas ovat minun suulleni makiammat kuin hunaja.
Kiel dolĉa estas por mia palato Via vorto! Pli ol mielo por mia buŝo!
104 Sinun käskys tekevät minun ymmärtäväiseksi; sentähden minä vihaan kaikkia vääriä teitä.
De Viaj ordonoj mi prudentiĝas; Tial mi malamas ĉiun vojon de malvero.
105 Sinun sanas on minun jalkaini kynttilä, ja valkeus teilläni.
Via vorto estas lumilo por miaj piedoj, Kaj lumo por mia vojo.
106 Minä vannon, ja sen vahvana pidän, että minä sinun vanhurskautes oikeudet pitää tahdon.
Mi ĵuris, kaj mi plenumos: Observi Viajn justajn decidojn.
107 Minä olen sangen kovin vaivattu: Herra, virvoita minua sinun sanas perästä.
Mi estas tre senfortigita, ho Eternulo; Vivigu min, konforme al Via vorto.
108 Olkoon sinulle, Herra, otolliset minun suuni mieluiset uhrit, ja opeta minulle sinun oikeutes.
La oferdono de mia buŝo plaĉu al Vi, ho Eternulo, Kaj pri Viaj decidoj instruu min.
109 Minun sieluni on alati minun käsissäni, ja en unohda sinun lakias.
Mia animo estas ĉiam en mia mano, Sed Vian instruon mi ne forgesas.
110 Jumalattomat virittävät minulle paulan; mutta en minä eksy sinun käskyistäs.
La malvirtuloj metis reton por mi; Sed de Viaj ordonoj mi ne dekliniĝis.
111 Sinun todistukses ovat minun ijankaikkiset perimiseni; sillä ne ovat minun sydämeni ilo.
Mi heredigis al mi Viajn ordonojn por ĉiam, Ĉar ili estas la ĝojo de mia koro.
112 Minä kallistan minun sydämeni tekemään sinun säätys jälkeen, aina ja ijankaikkisesti.
Mi klinis mian koron, Por plenumi Viajn leĝojn eterne ĝis la fino.
113 Minä vihaan viekkaita henkiä, ja rakastan sinun lakias.
Skeptikulojn mi malamas, Sed Vian instruon mi amas.
114 Sinä olet minun varjelukseni ja kilpeni: minä toivon sinun sanas päälle.
Vi estas mia ŝirmo kaj ŝildo; Vian vorton mi fidas.
115 Poiketkaat minusta, te pahanilkiset; ja minä pidän minun Jumalani käskyt.
Foriĝu de mi, malbonagantoj; Mi observos la ordonojn de mia Dio.
116 Tue minua sanallas, että minä eläisin, ja älä anna minun toivoni häpiään tulla.
Subtenu min laŭ Via diro, ke mi vivu; Kaj ne hontigu min pri mia espero.
117 Vahvista minua, että minä autetuksi tulisin, niin minä halajan alati sinun säätyjäs.
Fortikigu min, ke mi saviĝu, Kaj mi ĉiam havos plezuron de Viaj leĝoj.
118 Sinä tallaat alas kaikki, jotka sinun säädyistäs horjuvat; sillä heidän viettelyksensä on sula valhe.
Vi forpuŝas ĉiujn, kiuj dekliniĝas de Viaj leĝoj, Ĉar ilia falsaĵo estas mensoga.
119 Sinä heität pois kaikki jumalattomat maan päältä niinkuin loan; sentähden minä rakastan sinun todistuksias.
Kiel skorion Vi forĵetas ĉiujn malvirtulojn sur la tero; Tial mi amas Viajn decidojn.
120 Minä pelkään sinua, niin että minun ihoni värisee, ja vapisen sinun tuomioitas.
De Via teruro tremas mia karno, Kaj Viajn juĝojn mi timas.
121 Minä teen oikeuden ja vanhurskauden: älä minua hylkää niille, jotka minulle väkivaltaa tekevät.
Mi faris juĝon kaj justecon; Ne transdonu min al miaj premantoj.
122 Vastaa palvelias edestä, ja lohduta häntä, ettei ylpiät tekisi minulle väkivaltaa.
Garantie liberigu Vian sklavon por bono, Por ke fieruloj min ne premu.
123 Minun silmäni hiveltyvät sinun autuutes perään, ja sinun vanhurskautes sanan jälkeen.
Miaj okuloj sopiras Vian helpon Kaj Vian justan vorton.
124 Tee palvelias kanssa sinun armos jälkeen, ja opeta minulle sinun säätyjäs.
Agu kun Via sklavo laŭ Via boneco, Kaj Viajn leĝojn instruu al mi.
125 Sinun palvelias minä olen: anna minulle ymmärrystä, että minä tuntisin sinun todistukses.
Mi estas Via sklavo; Klerigu min, ke mi sciu Viajn decidojn.
126 Jopa aika on, että Herra siihen jotakin tekis: he ovat sinun lakis särkeneet.
Estas tempo, ke la Eternulo agu: Ili rompis Vian leĝon.
127 Sentähden minä rakastan sinun käskyjäs, enempi kuin kultaa ja parasta kultaa.
Tial mi amas Viajn ordonojn Pli ol oron, eĉ ol puran oron.
128 Sentähden minä pidän visusti kaikkia sinun käskyjäs: minä vihaan kaikkia vääriä teitä.
Tial mi estimas ĉiujn Viajn ordonojn, Ĉiun vojon de malvero mi malamas.
129 Ihmeelliset ovat sinun todistukses; sentähden minun sieluni ne pitää.
Mirindaj estas Viaj decidoj; Tial mia animo ilin konservas.
130 Kuin sinun sanas julistetaan, niin se valistaa ja antaa yksinkertaisille ymmärryksen.
Malkaŝo de Via vorto klerigas, Ĝi prudentigas simplanimulojn.
131 Minä avaan suuni ja huokaan; sillä minä halajan sinun käskys.
Mi malfermas mian buŝon kaj enspiras, Ĉar mi deziregas Viajn ordonojn.
132 Käännä sinuas minun puoleeni, ja ole minulle armollinen, niinkuin sinä olet niille tottunut tekemään, jotka sinun nimeäs rakastavat.
Turnu Vin al mi kaj korfavoru min, Kiel Vi agas kun la amantoj de Via nomo.
133 Vahvista minun käymiseni sinun sanassas, ja älä anna väkivallan minua vallita.
Direktu miajn paŝojn laŭ Via promeso; Kaj nenia malhonesteco ekregu super mi.
134 Lunasta minua ihmisten väkivallasta, niin minä pidän sinun käskys.
Liberigu min de homa premado; Kaj mi observos Viajn ordonojn.
135 Valista sinun kasvos palvelias päälle, ja opeta minulle sinun säätys.
Lumu per Via vizaĝo sur Vian sklavon, Kaj instruu al mi Viajn leĝojn.
136 Minun silmäni vettä vuotavat, niinkuin virta, ettei sinun käskyjäs pidetä.
Torentojn da akvo elverŝas miaj okuloj, Pro tio, ke oni ne plenumas Vian instruon.
137 Herra! sinä olet vanhurskas ja sinun tuomios ovat oikiat.
Justulo Vi estas, ho Eternulo, Kaj justaj estas Viaj juĝoj.
138 Sinä olet vanhurskautes todistukset ja totuuden visusti käskenyt.
Vi aperigis Viajn decidojn Kun justeco kaj plena vero.
139 Minä olen lähes surmakseni kiivannut, että minun viholliseni ovat sinun sanas unohtaneet.
Elturmentis min mia fervoro, Ĉar miaj malamikoj forgesis Viajn vortojn.
140 Sinun puhees on sangen koeteltu, ja sinun palvelias sen rakkaana pitää.
Tre pura estas Via vorto, Kaj Via sklavo ĝin amas.
141 Minä olen halpa ja ylönkatsottu, mutta en minä unohda sinun käskyjäs.
Mi estas malgranda kaj malestimata; Sed Viajn ordonojn mi ne forgesas.
142 Sinun vanhurskautes on ijankaikkinen vanhurskaus, ja sinun lakis on totuus.
Via justeco estas justeco eterna, Kaj Via instruo estas vero.
143 Ahdistus ja tuska ovat minun saavuttaneet; mutta minä iloitsen sinun käskyistäs.
Sufero kaj mizero min trafis; Sed Viaj ordonoj estas mia plezuro.
144 Sinun todistustes vanhurskaus pysyy ijankaikkisesti: anna minulle ymmärrys, niin minä elän.
La justeco de Viaj decidoj estas eterna; Klerigu min, por ke mi vivu.
145 Minä huudan kaikesta sydämestäni: kuule, Herra, minua, että minä sinun säätys pitäisin.
Mi vokas el la tuta koro; aŭskultu min, ho Eternulo; Mi plenumos Viajn leĝojn.
146 Sinua minä huudan, auta minua, että minä sinun todistukses pitäisin.
Mi vokas al Vi; savu min, Kaj mi konservos Viajn decidojn.
147 Varhain minä ennätän, ja huudan: sinun sanas päälle minä toivon.
Antaŭ la matenruĝo mi vokas; Vian vorton mi fidas.
148 Varhain minä herään, tutkistelemaan sinun sanojas.
Antaŭ la noktaj gardopartoj miaj okuloj vekiĝas, Por ke mi meditu pri Via vorto.
149 Kuule minun ääneni sinun armos jälkeen: Herra, virvoita minua sinun oikeutes jälkeen.
Mian voĉon aŭskultu, laŭ Via boneco, ho Eternulo; Laŭ Via justeco lasu min vivi.
150 Pahanilkiset vainoojat karkaavat minun päälleni, ja ovat kaukana sinun laistas.
Alproksimiĝas malicaj persekutantoj; Malproksimaj ili estas de Via leĝo.
151 Herra, sinä olet läsnä, ja sinun käskys ovat sula totuus.
Proksima Vi estas, ho Eternulo; Kaj ĉiuj Viaj ordonoj estas vero.
152 Mutta minä sen aikaa tiesin, että sinä olet todistukses ijankaikkisesti perustanut.
De longe mi scias pri Viaj decidoj, Ke Vi fiksis ilin por ĉiam.
153 Katso minun raadollisuuttani, ja pelasta minua; sillä enpä minä unohda sinun lakias.
Rigardu mian mizeron, kaj liberigu min, Ĉar Vian instruon mi ne forgesis.
154 Toimita minun asiani ja päästä minua: virvoita minua sinun sanas kautta.
Defendu mian aferon, kaj liberigu min; Laŭ Via vorto lasu min vivi.
155 Autuus on kaukana jumalattomista, sillä ei he tottele säätyjäs.
Malproksima de malvirtuloj estas savo, Ĉar ili ne ŝatas Viajn leĝojn.
156 Herra, sinun laupiutes on suuri: virvoita minua sinun oikeutes jälkeen.
Via favorkoreco estas granda, ho Eternulo; Laŭ Via justeco lasu min vivi.
157 Minun vainoojaani ja vihollistani on monta; mutta en minä poikkee sinun todistuksistas.
Multaj estas miaj persekutantoj kaj premantoj, Sed de Viaj decidoj mi ne dekliniĝis.
158 Minä näen ylönkatsojat, ja siihen suutun, ettei he sinun sanaas pidä.
Mi vidis perfidulojn, kaj mi ilin abomenis, Ĉar Vian vorton ili ne observis.
159 Katso, minä rakastan sinun käskyjäs: Herra, virvoita minua sinun armos jälkeen.
Rigardu, mi amas Viajn ordonojn; Ho Eternulo, laŭ Via boneco lasu min vivi.
160 Sinun sanas on alusta totuus ollut: kaikki sinun vanhurskautes oikeudet pysyvät ijankaikkisesti.
La esenco de Via vorto estas vero, Kaj eterna estas ĉiu juĝo de Via justeco.
161 Päämiehet vainoovat minua ilman syytä; mutta minun sydämeni pelkää sinun sanojas.
Princoj persekutas min senkaŭze; Sed Vian vorton timas mia koro.
162 Minä iloitsen sinun puheestas, niinkuin se joka suuren saaliin löytänyt on.
Mi ĝojas pri Via vorto, Kiel ricevinto de granda akiro.
163 Valhetta minä vihaan ja kauhistun; mutta sinun lakias minä rakastan.
Malveron mi malamas kaj abomenas; Vian instruon mi amas.
164 Seitsemästi päivässä minä kiitän sinua sinun vanhurskautes oikeuden tähden.
Sepfoje ĉiutage mi Vin gloras Por Viaj justaj juĝoj.
165 Suuri rauha on niillä, jotka sinun lakias rakastavat, ja ei he itsiänsä loukkaa.
Grandan pacon havas la amantoj de Via instruo; Kaj ili ne falpuŝiĝas.
166 Herra! minä odotan sinun autuuttas, ja teen sinun käskys.
Mi atendas Vian savon, ho Eternulo, Viajn ordonojn mi plenumas.
167 Minun sieluni pitää sinun todistukses, ja minä rakastan niitä sangen suuresti.
Mia animo observas Viajn decidojn, Kaj mi ilin forte amas.
168 Minä pidän sinun käskys ja todistukses; sillä kaikki minun tieni ovat edessäs.
Mi observas Viajn ordonojn kaj decidojn, Ĉar ĉiuj miaj vojoj estas antaŭ Vi.
169 Herra! anna minun huutoni tulla sinun etees: anna minulle ymmärrystä sinun sanas jälkeen.
Mia krio venu al Vi, ho Eternulo; Laŭ Via vorto klerigu min.
170 Anna minun rukoukseni tulla sinun etees: pelasta minua sinun sanas jälkeen.
Mia petego venu al Vi; Laŭ Via diro savu min.
171 Minun huuleni kiittävät, koskas minulle opetat sinun säätys.
Miaj lipoj eldiru gloradon, Ĉar Vi instruas al mi Viajn leĝojn.
172 Minun kieleni puhuu sinun sanastas; sillä kaikki sinun käskys ovat vanhurskaat.
Mia lango predikos pri Via vorto, Ĉar ĉiuj Viaj ordonoj estas justaj.
173 Olkoon sinun kätes minulle avullinen; sillä minä olen valinnut sinun käskys.
Via mano estu al mi helpo, Ĉar Viajn ordonojn mi elektis.
174 Herra, minä ikävöitsen sinun autuuttas, ja halajan sinun lakias.
Mi deziregas Vian savon, ho Eternulo, Kaj Via instruo estas mia plezuro.
175 Anna minun sieluni elää, että hän sinua kiittäis, ja sinun oikeutes auttakoon minua!
Mia animo vivu kaj gloru Vin, Kaj Viaj juĝoj min helpu.
176 Minä olen eksyvä niinkuin kadotettu lammas, etsi sinun palveliaas; sillä en minä unohda sinun käskyjäs.
Mi erarvagis kiel perdita ŝafo; Elserĉu Vian sklavon, ĉar Viajn ordonojn mi ne forgesis.
