< Psalmien 115 >
1 Ei meille, Herra, ei meille, vaan sinun nimelles anna kunnia, sinun armos ja totuutes tähden.
Aua ki a matou, e Ihowa, aua ki a matou, engari me hoatu te kororia ki tou ingoa: whakaaroa tou aroha, tou pono.
2 Miksi pakanat sanovat: kussa on nyt heidän Jumalansa?
Kia mea koia nga tauiwi: Kei hea ianei to ratou Atua?
3 Mutta meidän Jumalamme on taivaissa: mitä ikänä hän tahtoo, sen hän tekee.
Kei te rangi ia to matou Atua; kua meatia e ia nga mea katoa i pai ai ia.
4 Vaan heidän epäjumalansa ovat hopia ja kulta, ihmisten käsillä tehdyt.
He hiriwa a ratou whakapakoko, he koura, he mahi na te ringa tangata.
5 Heillä on suu, ja ei puhu: heillä ovat silmät, ja ei näe.
He mangai o ratou, a kahore e korero: he kanohi o ratou, a kahore e kite:
6 Heillä ovat korvat, ja ei kuule: heillä ovat sieraimet, ja ei haista.
He taringa o ratou, a kahore e rongo: he ihu o ratou, a kahore e hongi:
7 Heillä ovat kädet, ja ei rupee: heillä ovat jalat, ja ei käy; ja ei puhu kurkustansa.
He ringa o ratou, a kahore e whawha: he waewae o ratou, a kahore e haere: kahore hoki o ratou korokoro e korero.
8 Jotka niitä tekevät, ovat niiden kaltaiset, ja kaikki, jotka heihin uskaltavat.
Ka rite ki a ratou o ratou kaihanga; ae ra, te hunga katoa ano e whakawhirinaki ana ki a ratou.
9 Mutta Israel toivokaan Herran päälle: hän on heidän apunsa ja heidän kilpensä.
E Iharaira, whakawhirinaki ki a Ihowa: ko ia to ratou awhina, to ratou whakangungu rakau.
10 Aaronin huone toivokaan Herran päälle: hän on heidän apunsa ja heidän kilpensä.
E te whare o Arona, whakawhirinaki ki a Ihowa: ko ia to ratou awhina, to ratou whakangungu rakau.
11 Jotka Herraa pelkäävät, toivokaan myös Herran päälle: hän on heidän apunsa ja heidän kilpensä.
E te hunga e wehi ana i a Ihowa, whakawhirinaki ki a Ihowa: ko ia to ratou awhina, to ratou whakangungu rakau.
12 Herra muistaa meitä ja siunaa meitä: hän siunaa Israelin huoneen, hän siunaa Aaronin huoneen.
Kua mahara a Ihowa ki a tatou, mana tatou e manaaki: mana e manaaki te whare o Iharaira, mana e manaaki te whare o Arona.
13 Hän siunaa ne, jotka Herraa pelkäävät, sekä pienet että suuret.
Ka manaakitia e ia te hunga e wehi ana ki a Ihowa, te iti, te rahi.
14 Herra siunatkoon teitä enemmin ja enemmin, teitä ja teidän lapsianne.
Ka tapiritia ano e Ihowa ki a koutou, ki a koutou tahi ko a koutou tamariki.
15 Te olette Herran siunatut, joka taivaat ja maan on tehnyt.
He manaakitanga koutou na Ihowa, na te kaihanga o te rangi, o te whenua.
16 Taivasten taivaat ovat Herran; mutta maan on hän ihmisten lapsille antanut.
Ko nga rangi, he rangi no Ihowa; ko te whenua ia, he mea homai nana ki nga tama a te tangata.
17 Kuolleet ei taida Herraa kiittää, eikä ne, jotka menevät alas hiljaisuuteen.
E kore nga tupapaku e whakamoemiti ki a Ihowa: me te hunga katoa ano e heke ana ki te wahangutanga.
18 Mutta me kiitämme Herraa, hamasta nyt ja ijankaikkiseen, Halleluja!
Ko matou ia ka whakapai ki a Ihowa aianei a ake ake. Whakamoemititia a Ihowa.