Psalmien 107

1 Kiittäkäät Herraa; sillä hän on hyvä, ja hänen laupiutensa pysyy ijankaikkisesti.

خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است.

2 Sanokaan Herran lunastetut, jotka hän on tuskasta vapahtanut,

کسانی که توسط خداوند نجات یافته‌اند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است

3 Ja jotka hän on maakunnista koonnut, idästä ja lännestä, pohjoisesta ja etelästä,

و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است.

4 Jotka eksyksissä vaelsivat korvessa umpitietä, ja ei he löytäneet kaupunkia asuaksensa,

برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند،

5 Isoovaiset ja janoovaiset; ja heidän sielunsa vaipui heissä.

گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود.

6 Ja he huusivat Herraa tuskissansa, ja hän pelasti heitä heidän hädistänsä,

آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند.

7 Ja vei heitä oikiaa tietä, että he menivät asuinkaupunkiin.

8 Kiittäkään he siis Herraa hänen laupiutensa edestä, ja hänen ihmeittensä tähden, jotka hän ihmisten lasten kohtaan tekee:

پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند.

9 Että hän ravitsee himoitsevaisen sielun ja täyttää isoovaisen sielun hyvyydellä.

او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر می‌کند.

10 Jotka istuvat pimeässä ja kuoleman varjossa, vangitut ahdistuksessa ja raudoissa:

آنانی که از دستورهای خدای متعال سر پیچیدند و به او اهانت کردند، اسیر و زندانی شدند و مرگ بر آنها سایه افکند.

11 Että he olivat Jumalan käskyä vastaan kovakorvaiset, ja olivat katsoneet ylön ylimmäisen lain;

12 Sentähden täytyi heidän sydämensä onnettomuudella vaivattaa, niin että he lankesivat, ja ei kenkään heitä auttanut.

پشت آنها در زیر بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و کسی نبود که ایشان را یاری کند.

13 Ja he huusivat Herraa tuskissansa, ja hän autti heitä heidän hädistänsä,

آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید.

14 Ja vei heitä pimeydestä ulos ja kuoleman varjosta, ja särki heidän siteensä.

آنها را از مرگی که بر آنها سایه افکنده بود رهانید و زنجیرهای اسارت ایشان را پاره کرد.

15 Kiittäkään he siis Herraa hänen laupiutensa edestä, ja hänen ihmeittensä tähden, jotka hän ihmisten lasten kohtaan tekee:

پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق آنها انجام داده است، تشکر کنند.

16 Että hän särkee vaskiportit, ja rikkoo rautaiset salvat.

او درهای مفرغین زندانها را می‌شکند و زنجیرهای اسارت را پاره می‌کند.

17 Hullut, jotka rangaistiin ylitsekäymisensä tähden, ja synteinsä tähden,

افراد نادان، به سبب رفتار شرارت‌بار و آلوده به گناه خود، ضعیف و بیمار شدند،

18 Heidän sielunsa kauhistui kaikkea ruokaa, ja saivat kuolintautinsa.

اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید.

19 Ja he huusivat Herraa tuskissansa, ja hän autti heitä heidän hädistänsä.

آنگاه در این گرفتاری خود، نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید.

20 Hän lähetti sanansa ja paransi heitä, ja pelasti heitä, ettei he kuolleet.

او با کلام خود آنها را شفا بخشید و ایشان را از مرگ نجات داد.

21 Kiittäkään he siis Herraa hänen laupiutensa edestä, ja hänen ihmeittensä tähden, jotka hän ihmisten lasten kohtaan tekee,

پس باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

22 Ja uhratkaan kiitosuhria, ja luetelkaan hänen tekojansa ilolla.

باید با تقدیم قربانی از او تشکر کنند و با سرودهای شاد کارهایی را که کرده است اعلام نمایند.

23 Jotka haaksilla meressä vaeltavat, ja asiansa toimittavat suurilla vesillä,

برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند.

24 He näkivät Herran työt, ja hänen ihmeensä syvyydessä.

آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند.

25 Kuin hän sanoi, ja paisutti suuren ilman, joka aallot nosti ylös,

به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت،

26 Niin he menivät ylös taivasta kohden ja menivät syvyyteen alas, että heidän sielunsa ahdistuksesta epäili,

چنانکه کشتی‌ها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین می‌رفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند

27 Että he horjuivat ja hoipertelivat niinkuin juopuneet, ja ei silleen neuvoa tietäneet;

و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند.

28 Ja he huusivat Herraa tuskissansa, ja hän autti heitä heidän hädistänsä.

آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید.

29 Ja hän hillitsi kovan ilman, että aallot asettuivat.

خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت.

30 Ja he tulivat iloisiksi, että tyveni, ja hän vei heitä satamaan heidän mielensä jälkeen.

آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسیدند.

31 Kiittäkään he siis Herraa hänen laupiutensa edestä, ja hänen ihmeittensä tähden, jotka hän ihmisten lasten kohtaan tekee.

پس آنها نیز باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

32 Ja ylistäkään häntä kansan seurakunnassa, ja kiittäkään häntä vanhimpain seassa,

باید عظمت خداوند را در بین جماعت اسرائیل اعلام کنند و نزد بزرگان قوم، او را ستایش نمایند.

33 Joka virrat teki erämaaksi, ja vesilähteet kuivaksi maaksi,

خداوند رودخانه‌ها را به خشکی مبدل ساخت و چشمه‌های آب را خشک کرد.

34 Ettei hedelmällinen maa mitään kantanut, heidän pahuutensa tähden, jotka siinä asuivat.

زمین حاصلخیز را به شوره‌زار تبدیل نمود، زیرا ساکنان آن شرور بودند.

35 Erämaan teki hän vesilammiksi ja kuivan maan vesilähteeksi,

اما بار دیگر زمینهای شوره‌زار و خشک را حاصلخیز و پر از چشمه‌های آب نمود.

36 Ja asetti sinne isoovaiset; ja he valmistivat siihen kaupunkia, jossa he asuivat,

گرسنگان را در آن اِسکان داد تا شهرهایشان را بسازند.

37 Ja kylvivät pellot ja viinapuita istuttivat, ja saivat jokavuotisen hedelmän.

آنها مزارع و تاکستانها ایجاد کردند، و محصول پربار به دست آوردند.

38 Ja hän siunasi heitä ja he sangen suuresti enenivät, ja hän antoi paljon karjaa heille;

خداوند آنها را برکت داده، فرزندان بسیاری به ایشان بخشید، و نگذاشت رمه‌ها و گله‌هایشان کم شوند.

39 Jotka olivat painetut alas ja sorretut pahain väkivallalta ja ahdistukselta,

هنگامی که قوم خداوند در زیر ظلم و ستم رو به نابودی می‌رفتند،

40 Koska ylönkatse päämiesten päälle vuodatettu oli, ja kaikki maa eksyksissä ja autiona oli.

خداوند کسانی را که بر قومش ظلم می‌کردند خوار و ذلیل ساخت و آنها را در میان ویرانه‌ها، آواره و سرگردان کرد.

41 Ja hän varjeli köyhää raadollisuudesta, ja enensi hänen sukunsa niinkuin lauman.

او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گله‌های ایشان را افزونی بخشید.

42 Näitä vanhurskaat näkevät ja iloitsevat, ja jokainen paha suu pitää tukittaman.

نیکان این را دیده، شاد خواهند شد اما بدکاران خاموش خواهند شد.

43 Kuka on taitava ja näitä kätkee, se ymmärtää Herran moninaisen laupiuden.

خردمندان دربارهٔ اینها فکر کنند و رحمت و محبت خداوند را به یاد داشته باشند.