Psalmien 105

1 Kiittäkäät Herraa, ja saarnatkaat hänen nimeänsä, julistakaat hänen töitänsä kansain seassa!

خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید.

2 Veisatkaat hänelle, soittakaat hänelle, puhukaat kaikista hänen ihmeistänsä.

در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید.

3 Ylistäkäät hänen pyhää nimeänsä: niiden sydän iloitkaan, jotka etsivät Herraa!

ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید!

4 Kysykäät Herraa ja hänen voimaansa, etsikäät alati hänen kasvojansa!

خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید.

5 Muistakaat hänen ihmeellisiä töitänsä, jotka hän tehnyt on, hänen ihmeitänsä ja hänen sanojansa.

عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است.

6 Te Abrahamin hänen palveliansa siemen, te Jakobin hänen valittunsa lapset.

ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید.

7 Hänpä on Herra meidän Jumalamme: hän tuomitsee kaikessa maailmassa.

او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است.

8 Hän muistaa liittonsa ijankaikkisesti, sanansa, jonka hän on käskenyt tuhannelle sukukunnalle,

عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛

9 Jonka hän teki Abrahamin kanssa, ja valansa Isaakin kanssa.

عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق!

10 Ja pani sen Jakobille säädyksi ja Israelille ijankaikkiseksi liitoksi,

او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد.

11 Ja sanoi: sinulle minä annan Kanaanin maan, teidän perimisenne arvan.

او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.»

12 Koska heitä vähä ja harvat olivat, ja he olivat muukalaiset siinä,

بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛

13 Ja vaelsivat kansasta kansaan ja valtakunnasta toiseen kansaan:

میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند.

14 Ei hän sallinut yhdenkään ihmisen heitä vahingoittaa, vaan rankaisi kuninkaat heidän tähtensä.

اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند:

15 Älkäät ruvetko minun voideltuihini, ja älkäät tehkö pahaa minun prophetailleni.

«برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!»

16 Ja hän kutsui nälän maan päälle, ja vei kaiken leivän varan pois.

خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت.

17 Hän lähetti miehen heidän eteensä: Joseph myytiin orjaksi.

او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند.

18 He ahdistivat hänen jalkansa jalkapuuhun: hänen ruumiinsa täytyi raudoissa maata,

پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند.

19 Siihenasti että hänen sanansa tuli, ja Herran puhe koetteli hänen.

او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد.

20 Niin lähetti kuningas ja päästi hänen: kansain päämies laski hänen vallallensa,

آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند.

21 Ja asetti hänen huoneensa herraksi, ja kaiken tavaransa haltiaksi,

سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود

22 Opettamaan päämiehiänsä oman tahtonsa jälkeen, ja vanhimmille viisautta.

تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد.

23 Ja Israel meni Egyptiin, ja Jakob tuli muukalaiseksi Hamin maalle.

آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند.

24 Ja hän antoi kansansa sangen suuresti kasvaa, ja teki heitä väkevämmäksi kuin heidän vihollisensa.

خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد.

25 Hän käänsi heidän sydämensä vihaamaan hänen kansaansa, ja hänen palvelioitansa viekkaudella painamaan alas.

اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند.

26 Hän lähetti palveliansa Moseksen, ja Aaronin, jonka hän valitsi.

سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد.

27 Ne tekivät hänen merkkinsä heidän seassansa, ja hänen ihmeensä Hamin maalla.

موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام.

28 Hän antoi pimeyden tulla, ja sen pimeytti; ja ei olleet he hänen sanoillensa kuulemattomat.

خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند.

29 Hän muutti heidän vetensä vereksi ja kuoletti heidän kalansa.

او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت.

30 Heidän maansa kuohutti sammakoita, heidän kuningastensa kammioissa.

زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد.

31 Hän sanoi, niin turilaat ja täit tulivat heidän maansa ääriin.

به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد.

32 Hän antoi rakeet heille sateeksi, tulen liekit heidän maallensa,

به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد

33 Ja löi heidän viinapuunsa ja fikunapuunsa, ja särki puut heidän maansa äärissä.

و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد.

34 Hän sanoi, niin tulivat epälukuiset paarmat ja vapsaiset,

خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند.

35 Ja ne söivät kaiken ruohon heidän maaltansa, ja ne söivät heidän maansa hedelmän.

36 Ja hän löi kaikki esikoiset heidän maallansa, ensimäiset kaikesta heidän voimastansa,

او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت.

37 Ja vei heitä hopialla ja kullalla ulos: ja ei ollut heidän sukukunnissansa yksikään sairas.

سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد.

38 Egypti iloitsi heidän lähtemisestänsä; sillä heidän pelkonsa oli tullut heidän päällensä.

مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند.

39 Hän levitti pilven verhoksi ja tulen yötä valistamaan.

خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد.

40 He anoivat, niin antoi hän metsäkanat tulla, ja ravitsi heitä taivaan leivällä.

آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد.

41 Hän avasi kallion, niin vesi vuoti, ja virrat juoksivat kuivaa myöten.

او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید.

42 Sillä hän muisti pyhän sanansa, jonka hän palveliallensa Abrahamille puhunut oli,

زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد.

43 Ja vei kansansa ilolla ulos, ja valittunsa riemulla,

پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد،

44 Ja antoi heille pakanain maan, niin että he kansain hyvyydet omistivat heillensä.

و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید

45 Että he pitäisivät hänen säätynsä, ja hänen lakinsa kätkisivät, Halleluja!

تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند!