Sananlaskujen 1
1 Salomon, Davidin pojan, Israelin kuninkaan sananlaskut;
Притчи Соломона сына Давидова, иже царствова во Израили,
2 Oppia viisautta ja kuritusta, ymmärtää tiedon puhetta,
познати премудрость и наказание и уразумети словеса мудрости,
3 Vastaanottaa ymmärryksen neuvoa, vanhurskautta, oikeutta ja siveyttä;
прияти же извития словес и разрешения гаданий, уразумети же правду истинную и суд исправляти:
4 Että tyhmät viisaaksi tulisivat ja nuorukaiset taidon ja ymmärryksen saisivat.
да даст незлобивым коварство, отрочати же юну чувство же и смысл.
5 Joka viisas on, se kuulkaan, että jän viisaammaksi tulis; ja joka toimellinen on, se ottakoon neuvon,
Сих бо послушав, мудрый премудрее будет, а разумный строителство стяжет:
6 Että hän ymmärtäis sananlaskut ja niiden selityksen, viisasten opin ja heidän tapauksensa.
уразумеет же притчу и темное слово, речения же премудрых и гадания.
7 Herran pelko on viisauden alku; tyhmät hylkäävät viisauden ja opin.
Начало премудрости страх Господень, разум же благ всем творящым его: благочестие же в Бога начало чувства, премудрость же и наказание нечестивии уничижат.
8 Poikani kuule isäs kuritusta, ja älä hylkää äitis käskyä!
Слыши, сыне, наказание отца твоего и не отрини заветов матере твоея:
9 Sillä se on sinun sinun pääs päällä otollinen kaunistus, ja käädyt kaulassas.
венец бо благодатей приимеши на твоем версе и гривну злату о твоей выи.
10 Poikani! jos pahanjuoniset sinua sinua houkuttelevat, niin älä heihin suostu.
Сыне, да не прельстят тебе мужие нечестивии, ниже да восхощеши,
11 Jos he sanovat: käy meidän kanssamme: me väijymme verta, ja viritämme pauloja nuhteettoman eteen ilman syytä;
аще помолят тя, глаголюще: иди с нами, приобщися крове, скрыем же в землю мужа праведна неправедно:
12 Me nielemme hänen, niinkuin helvetti elävältä, ja hurskaan niinkuin hautaan pudotamme; (Sheol h7585)
пожрем же его якоже ад жива, и возмем память его от земли, (Sheol h7585)
13 Me löydämme kaikellaista kallista tavaraa, ja täytämme huoneemme saaliista;
стяжание его многоценное приимем, исполним же домы нашя корыстей:
14 Koettele meidän kanssamme: meillä kaikilla pitää yksi kukkaro oleman:
жребий же твой положи с нами: обще же влагалище стяжем вси, и мешец един да будет всем нам.
15 Poikani! älä vaella heidän kanssansa: estä jalkas heidän retkiltänsä.
Не иди в путь с ними: уклони же ногу твою от стезь их:
16 Sillä heidän jalkansa juoksevat pahuuteen, ja he kiiruhtavat verta vuodattamaan.
нозе бо их на зло текут, и скори суть излияти кровь.
17 Sillä turhaan verkot viritetään lintuin silmäin edessä.
Не без правды бо простираются мрежи пернатым:
18 Itse he myös väijyvät toinen toisensa verta, ja petoksella seisovat toinen toisensa hengen perään.
тии бо убийству приобщающеся, сокровищствуют себе злая: разрушение же мужей законопреступных зло.
19 Niin kaikki ahneet tekevät, ja ahneus on isännillensä surmaksi.
Сии путие суть всех творящих беззаконная: нечестием бо свою душу отемлют.
20 Viisaus ulkona valittaa, ja kadulla äänensä ilmoittaa.
Премудрость во исходех поется, в стогнах же дерзновение водит,
21 Hän huutaa kansan edessä portissa, ja tuottaa sanansa edes kaupungissa, sanoen:
на краех же стен проповедуется, у врат же сильных приседит, во вратех же града дерзающи глаголет:
22 Kuinka kauvan te tyhmät tahdotte olla taitamattomat, ja pilkkakirveet rakastaa naurua? ja te hullut vihata opetusta?
елико убо время незлобивии держатся правды, не постыдятся: безумнии же досады суще желателие, нечестивии бывше, возненавидеша чувство
23 Kääntäkäät itsenne minun kuritukseni puoleen: katso, ja minä tuon teille henkeni edes, ja ilmoitan teille sanani;
и повинни быша обличением. Се, предложу вам моего дыхания речение, научу же вас моему словеси.
24 Että minä kutsuin teitä, ja te estelitte teitänne: minä kokotin käteni, ja ei yksikään ottanut siitä vaaria,
Понеже звах, и не послушасте, и простирах словеса, и не внимасте,
25 Te hylkäsitte kaiken neuvoni, ja ette tahtoneet kuritustani;
но отметасте моя советы и моим обличением не внимасте:
26 Niin minä myös nauran teidän vahinkoanne, ja pilkkaan teitä, kuin teidän päällenne tulee se, jota te pelkäätte,
убо и аз вашей погибели посмеюся, порадуюся же, егда приидет вам пагуба,
27 Kuin se tulee, jota te pelkäätte, niinkuin rajuilma, ja tuska niinkuin tuulispää; kuin teidän päällenne tulee ahdistus ja vaiva.
и егда приидет на вы внезапу мятеж, низвращение же подобно бури приидет, или егда приидет вам печаль и градоразорение, или егда найдет на вы пагуба.
28 Silloin he minua avuksensa huutavat, ja en minä kuule heitä: varhain he etsivät minua, ja ei löydä minua.
Будет бо егда призовете мя, аз же не послушаю вас: взыщут мене злии и не обрящут.
29 Että he vihasivat opetusta, ja ei ottaneet vastaan Herran pelkoa,
Возненавидеша бо премудрость, словесе же Господня не прияша:
30 Eikä tyytyneet minun neuvooni, mutta laittivat kaiken kuritukseni;
ниже хотеша внимати моим советом, ругахуся же моим обличением.
31 Niin pitää heidän syömän tiensä hedelmästä, ja neuvostansa ravituksi tuleman.
Темже снедят своих путий плоды и своего нечестия насытятся:
32 Sillä tyhmäin himo tappaa heidät, ja hulluin onni kadottaa heidät.
ибо, зане обидеша младенцев, убиени будут, и истязание нечестивыя погубит.
33 Mutta joka minua kuulee, hän asuu turvallisesti, ja ei mitään pahaa pelkää.
Мене же слушаяй вселится на уповании и почиет без страха от всякаго зла.
