Sananlaskujen 1
1 Salomon, Davidin pojan, Israelin kuninkaan sananlaskut;
Приче Соломуна сина Давидовог, цара Израиљевог,
2 Oppia viisautta ja kuritusta, ymmärtää tiedon puhetta,
Да се познаје мудрост и настава, да се разумеју речи разумне,
3 Vastaanottaa ymmärryksen neuvoa, vanhurskautta, oikeutta ja siveyttä;
Да се прима настава у разуму, у правди, у суду и у свему што је право,
4 Että tyhmät viisaaksi tulisivat ja nuorukaiset taidon ja ymmärryksen saisivat.
Да се даје лудима разборитост, младићима знање и помњивост.
5 Joka viisas on, se kuulkaan, että jän viisaammaksi tulis; ja joka toimellinen on, se ottakoon neuvon,
Мудар ће слушати и више ће знати, и разуман ће стећи мудрост,
6 Että hän ymmärtäis sananlaskut ja niiden selityksen, viisasten opin ja heidän tapauksensa.
Да разуме приче и значење, речи мудрих људи и загонетке њихове.
7 Herran pelko on viisauden alku; tyhmät hylkäävät viisauden ja opin.
Почетак је мудрости страх Господњи; луди презиру мудрост и наставу.
8 Poikani kuule isäs kuritusta, ja älä hylkää äitis käskyä!
Слушај, сине, наставу оца свог, и не остављај науке матере своје.
9 Sillä se on sinun sinun pääs päällä otollinen kaunistus, ja käädyt kaulassas.
Јер ће бити венац од милина око главе твоје, и гривна на грлу твом.
10 Poikani! jos pahanjuoniset sinua sinua houkuttelevat, niin älä heihin suostu.
Сине мој, ако би те мамили грешници, не пристај;
11 Jos he sanovat: käy meidän kanssamme: me väijymme verta, ja viritämme pauloja nuhteettoman eteen ilman syytä;
Ако би рекли: Ходи с нама да вребамо крв, да заседамо правоме низашта;
12 Me nielemme hänen, niinkuin helvetti elävältä, ja hurskaan niinkuin hautaan pudotamme; (Sheol h7585)
Прождрећемо их као гроб живе, и свеколике као оне који силазе у јаму; (Sheol h7585)
13 Me löydämme kaikellaista kallista tavaraa, ja täytämme huoneemme saaliista;
Свакојаког блага добићемо, напунићемо куће своје плена;
14 Koettele meidän kanssamme: meillä kaikilla pitää yksi kukkaro oleman:
Бацаћеш жреб свој с нама; један ће нам тоболац бити свима;
15 Poikani! älä vaella heidän kanssansa: estä jalkas heidän retkiltänsä.
Сине мој, не иди на пут с њима, чувај ногу своју од стазе њихове.
16 Sillä heidän jalkansa juoksevat pahuuteen, ja he kiiruhtavat verta vuodattamaan.
Јер ногама својим трче на зло и хите да проливају крв.
17 Sillä turhaan verkot viritetään lintuin silmäin edessä.
Јер се узалуд разапиње мрежа на очи свакој птици;
18 Itse he myös väijyvät toinen toisensa verta, ja petoksella seisovat toinen toisensa hengen perään.
А они вребају своју крв и заседају својој души.
19 Niin kaikki ahneet tekevät, ja ahneus on isännillensä surmaksi.
Такви су путеви свих лакомих на добитак, који узима душу својим господарима.
20 Viisaus ulkona valittaa, ja kadulla äänensä ilmoittaa.
Премудрост виче на пољу, на улицама пушта глас свој;
21 Hän huutaa kansan edessä portissa, ja tuottaa sanansa edes kaupungissa, sanoen:
У највећој вреви виче, на вратима, у граду говори своје беседе;
22 Kuinka kauvan te tyhmät tahdotte olla taitamattomat, ja pilkkakirveet rakastaa naurua? ja te hullut vihata opetusta?
Луди, докле ћете љубити лудост? И подсмевачима докле ће бити мио подсмех? И безумни, докле ће мрзети на знање?
23 Kääntäkäät itsenne minun kuritukseni puoleen: katso, ja minä tuon teille henkeni edes, ja ilmoitan teille sanani;
Обратите се на карање моје; ево, изасућу вам дух свој, казаћу вам речи своје.
24 Että minä kutsuin teitä, ja te estelitte teitänne: minä kokotin käteni, ja ei yksikään ottanut siitä vaaria,
Што звах, али не хтесте, пружах руку своју, али нико не мари,
25 Te hylkäsitte kaiken neuvoni, ja ette tahtoneet kuritustani;
Него одбацисте сваки савет мој, и карање моје не хтесте примити;
26 Niin minä myös nauran teidän vahinkoanne, ja pilkkaan teitä, kuin teidän päällenne tulee se, jota te pelkäätte,
Зато ћу се и ја смејати вашој невољи, ругаћу се кад дође чега се бојите;
27 Kuin se tulee, jota te pelkäätte, niinkuin rajuilma, ja tuska niinkuin tuulispää; kuin teidän päällenne tulee ahdistus ja vaiva.
Кад као пустош дође чега се бојите, и погибао ваша као олуја кад дође, кад навали на вас невоља и мука.
28 Silloin he minua avuksensa huutavat, ja en minä kuule heitä: varhain he etsivät minua, ja ei löydä minua.
Тада ће ме звати, али се нећу одазвати; рано ће тражити, али ме неће наћи.
29 Että he vihasivat opetusta, ja ei ottaneet vastaan Herran pelkoa,
Јер мрзише на знање, и страх Господњи не изабраше;
30 Eikä tyytyneet minun neuvooni, mutta laittivat kaiken kuritukseni;
Не присташе на мој савет, и презираше сва карања моја.
31 Niin pitää heidän syömän tiensä hedelmästä, ja neuvostansa ravituksi tuleman.
Зато ће јести плод од путева својих, и наситиће се савета својих.
32 Sillä tyhmäin himo tappaa heidät, ja hulluin onni kadottaa heidät.
Јер ће луде убити мир њихов, и безумне ће погубити срећа њихова.
33 Mutta joka minua kuulee, hän asuu turvallisesti, ja ei mitään pahaa pelkää.
Али ко ме слуша боравиће безбрижно, и биће на миру не бојећи се зла.
