< Sananlaskujen 9 >
1 Viisaus rakensi huoneensa, ja vuoli siihen seitsemän patsasta,
Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;
2 Ja teurasti teuraansa, sekoitti viinansa ja valmisti pöytänsä,
Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;
3 Ja lähetti piikansa, korkeista kaupungin saleista kutsumaan:
A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:
4 Joka tyhmä on, hän tulkaan tänne; ja hulluille sanoi hän:
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:
5 Tulkaat ja syökäät minun leivästäni, ja juokaat viinaa, jonka minä sekoitin.
Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.
6 Hyljätkää hullu meno, niin te saatte elää, ja käykää ymmärryksen tiellä.
Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.
7 Joka pilkkaajaa kurittaa, hän saa häpiän, ja joka jumalatointa nuhtelee, hän häväistään.
Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.
8 Älä rankaise pilkkaajaa, ettei hän sinua vihaisi: nuhtele viisasta, ja hän rakastaa sinua.
Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
9 Anna viisaalle, niin hän viisaammaksi tulee: opeta vanhurskasta, niin hän opissaan etenee.
Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.
10 Viisauden alku on Herran pelko, ja pyhäin tieto on ymmärrys.
Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.
11 Sillä minun kauttani sinun päiväs enennetään, ja ikäs vuodet lisätään.
Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.
12 Jos sinä olet viisas, niin sinä itselles viisas olet; mutta jos sinä olet pilkkaaja, niin sinä itse sen kannat.
Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.
13 Hullu, huikentelevainen vaimo, mieletöin ei tiedä mitään,
Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;
14 Istuu huoneensa ovella, korkialla istuimella, ylimmäisessä siassa kaupungissa,
A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,
15 Että hän houkuttelis kaikkia, jotka siitä käyvät ohitse, ja tietänsä vaeltavat:
Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:
16 Se joka tyhmä on, hän tulkoon tänne; ja hullulle sanoo hän:
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:
17 Varastettu vesi on makia, ja salattu leipä suloinen;
Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.
18 Vaan ei hän tiedä, että siellä kuolleet ovat: hänen vieraansa ovat helvetin syvyydessä. (Sheol )
Ale prostak nie wie, że tam są umarli, a ci, których wezwała, są w głębokościach grobu. (Sheol )