Sananlaskujen 5
1 Poikani, ota vaari viisaudestani: kallista korvas oppiini,
Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
2 Ettäs pitäisit hyvän neuvon, ja sinun huules pitäis toimen.
Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
3 Sillä porton huulet ovat niin kuin mesileipä, ja hänen kitansa liukkaampi kuin öljy;
Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
4 Mutta viimeiseltä karvas kuin koiruoho, ja terävä kuin kaksiteräinen miekka.
Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi. (Sheol h7585)
6 Ei hän käy kohdastansa elämän tielle: huikentelevaiset ovat hänen astumisensa, niin ettei hän tiedä, kuhunka hän menee.
Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
7 Niin kuulkaat nyt minua, lapseni, ja älkäät poiketko minun puheistani.
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
8 Olkoon sinun ties kaukana hänestä, ja älä lähesty hänen hänen huoneensa ovea,
Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
9 Ettes antaisi kunniaas muukalaisille, ja vuosias julmille;
Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
10 Ettei muukalaiset ravittaisi sinun varastas, ja sinun työs olis toisen huoneessa,
By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
11 Ja sinä viimein huokaisit, koska elämäs ja hyvyytes tuhlannut olet,
I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
12 Ja sanoisit: voi! kuinka minä olen vihannut hyvää neuvoa, ja sydämeni on hyljännyt kurituksen!
I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
13 Ja en kuullut opettajani ääntä, enkä kallistanut korvaani opettajaini puoleen!
Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
14 Minä olen lähes kaikkeen pahuuteen joutunut, kaiken kansan ja seurakunnan keskellä.
Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
15 Juo vettä kaivostas, ja mitä lähteestäs vuotaa.
Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
16 Anna luontolähtees vuotaa ulos, ja vesiojas kujille.
Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
17 Mutta pidä ne yksinäs, ja ei yksikään muukalainen sinun kanssas.
Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
18 Sinun kaivos olkoon siunattu, ja iloitse nuoruutes vaimosta.
Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
19 Se on suloinen niinkuin naaras hirvi, ja otollinen niinkuin metsävuohi: hänen rakkautensa sinua aina ravitkoon; ja iloita itseäs aina hänen rakkaudestansa.
Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
20 Poikani, miksis annat muukalaisen sinuas pettää, ja halajat vierasta syliä?
Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
21 Sillä Herran edessä ovat kaikkien ihmisten tiet, ja hän tutkii kaikki heidän askeleensa.
Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
22 Jumalattoman vääryys käsittää hänen, ja hänen syntinsä paulat ottavat hänet kiinni.
Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
23 Hänen pitää kuoleman, ettei hän antanut opettaa itsiänsä, ja suuressa tyhmyydessänsä tulee hän petetyksi.
Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
